İçeriğe atla

İdomeneo

İdomeneo

İdomeneo rolünde Anton Raaff
Özgün isimİdemeneo re di Creta ossia Ilia e Idamante
MüzikWolfgang Amadeus Mozart
LibrettoAbbate Giambattista Varesco
Gala28 Ocak 1781
İlk gösterim yeri"Residenz Cuvilies" Tiyatrosu, Münih
Oyuncular
  • İdomeneo: Girit Kralı, Tenor
  • İdamante: oğlu, Mezzosoprano
  • İlia: Priamus’un kızı, soprano
  • Elettra: Agamemnon’un kızı, soprano
  • Başrahip: Tenor
  • Arbace: haberci, bariton
  • Neptün Kahini sesi: bas
  • İki Giritli kadın: soprano ve mezzosoprano
  • İki Truvalı: tenör ve bas

İdomeneo, re di Creta ossia Ilia e Idamante (Türkçe: Girit Kralı İdomeneo veya İlia ile İdamante) veya daha bilinen kısa adıyla İdomeneo, Wolfgang Amadeus Mozart'ın bestelediği ve librettosunu Giambattista Varesco'nun yazdığı 3 perdelik opera seria. Operadaki olaylar Girit adasında geçmektedir. İlk defa 29 Ocak 1781 tarihinde Münih'teki Cuvilliés Tiyatrosu'nda sahnelenmiştir.

Hazırlanışı

Bu eser 1780de Bavyera Elektörü olan "Karl Theodor" tarafından besteci Mozart ve libretto yazarı (saray papazı da olan) "Giambattista Varesco" ya bir Bavyera sarayı karnavalı için ısmarlandı. Libretto, "Antoine Danchet" tarafından yazılmış bir Fransızca metinden uyarlanarak, Varesco tarafından İtalyanca yazılmıştı. Bu liberetto daha önce 1712'de da besteci "Andre Campra" tarafından aynı adı taşıyan bir opera için kullanılmıştı. Bu sefer libretto, o zamanlar moda olan Fransız opera stiline uygun olarak, provalar sırasında değişti. İdomeneo Mozart 24 yaşında iken bestelenmiş olup onun ilk ustalık çağı opera seria eseridir. Bazı yönlerden bu eserde Mozart opera besteleme sanatı ustalığını denemeler yaparak ilerletti. Dram olarak operanın konusunun gelişmesi, resitatiflerle müziksel parçaların birbirine dengesi, şarkıların melodik akımı, orkestranın tonalitesi ve eserin tiyatro karakterleri gibi sorunlara devamlı ilgilenmesi gerekti. Aynı zamanda, liberetto yazarı olan saray papazı olan Veresco ile pek anlaşamamıştı. Provalar sırasında büyük kesintiler ve değişiklikler yapma zorunluğunu hissetti. Mozart'ın, şarkıcıların sevmedikleri fazla ünlü sözcüklerin (örneğin, içinde fazla sayıda "i" ünlüsü içeren "rinvigorir" sözcüğünün) değiştirilmesine kadar, librettonun ayrıntıları ile yakından ilgilendiği bilinmektedir.[1]

Bu eser 29 Ocak 1781de Münih'te Bavyera Kral sarayına ("Rezidanz") bağlı olan Cuvilliés Tiyatrosunda ilk galası verildi ve sonra Münih'te üç defa daha oynandı. 1781de Mozart bu eseri o zaman yeni moda olmaya başlayan Gluck-stili bir operaya dönüştürmeye çalıştı. Bu İdemeno'nun bas ve İdamante'nin tenor olmasını gerektirmekteydi ve sonunda bundan vazgeçti. 1786'da bu eser Viyana'da Auersperg sarayında bir konser şeklinde sunuldu. Bu konser için Mozart eserinde değişiklikler yaptı: İdamantes'in ses tipini hadım tiz sesli ("kastrato")dan tenöre dönüştürdü. Bazı yeni müziksel parçalar ekleyip bazı eski parçaları kaldırdı.

Bu son değişmelerle İdemeneo dünya opera evleri standart opera repertuvarlarında devamlı bulunup ve muntazaman sahnelenmiştir. Birçok ses kaydı ve bir iki TV film yapımı da mevcuttur.

Roller

Rol Ses tipi Prömiyerde roller, 29 Ocak, 1781
(Orkestra şefi: Mozart)
İlia, Truva Kralı Priam'ın kızısopranoDorothea Wendling
İdomeneo (İdomeneus), Girit KralıtenorAnton Raaff
İdamante (İdamantes), İdomeneo'nun oğlusoprano, sonradan tenör Vincenzo dal Prato
Elettra (Elektra), Argos Prensesisoprano Elisabeth Wendling
Arbace (Arbaces), İdomeneo'nun sır arkadaşıtenor veya baritonDomenico de' Panzacchi
Başrahip, Tanrı Neptün için tenor Giovanni Valesi
Neptün Kahini sesi bas
İki Giritli kadın soprano ve mezzo-soprano
İki Truvalı tenor ve bas

Konu özeti

İ. Perde

Truva Savaşı bitişinden sonra Girit adası

Truva Savaşı'nda mağlup düşmüş Truva Kralı Priam'ın kızı olan Ilia köle olarak Girit'e getirilmiştir ve burada kral olan İdemeneo'nun oğlu olan Prens İdamente'ye aşık olmuştur. Fakat aşkını ona bildirmekten çekinmektedir. İdamente iyi niyetini göstermek için Girit'te bulunan Truvali köleleri serbest bırakır. Aşkını, bunu açıkça kabul etmeyen, Ilia'ya söyler ve babalarının birbirlerine düşman olmalarının çocukların da birbirine düşman olması gerekmediğini de ifade eder. Barış içinde birlikte yaşamayı öneren bu tedbirden hem Truvalılar ve hem de Giritliler genellikle çok hoşnut olmuşlardır. Fakat Yunan Kral Agamemnon'un kızı olan Elektra İlia'yı kıskanmaktadır ve İdamante'nin eski düşman esirlerine karşı merhametli davranışını sevmemektedir. Girit Kralının yakın arkadaşı ve sırdaşı Arbace, İdemeneo'nun Truva'dan Girit'e gelirken kaybolmuş olduğu haberini getirir. Bir Truvali olan İlia'nın İdamente ile evlenip Girit Kraliçesi olmasından hiç hoşlanmayan Elektra kendini Hades zebanilerinin eziyetine maruz gibi hissetmektedir.

İdemeneo denizde kaybolup ölmemiştir. Deniz Tanrısı olan Neptün tarafından kurtarılmış ve onun yardımıyla bir Girit sahiline kazazede olarak ayak basmıştır. Orada kazadan kurtulmak için Neptün'e vermiş olduğu yemini hatırlar. Eğer kazadan sağ salim kurtulup karaya çıkarsa orada karşılaştığı ilk yaratığı Neptün'e kurban etmeye söz vermiştir. Karaya çıktığında oğlu İdamante'nin kendine doğru geldiğini görür. Birbirlerinden ayrılıkları çok uzun zaman olduğu için önce birbirlerini tanımazlar. Fakat sonunda İdemeneo kendini karşılayan gencin kendi oğlu olduğunu anlar ve kendini karşılayan ilk yaratık olduğu için onu Neptün'e kurban etmeye yemin verdiğini de hatırlar. Hemen oğluna ortadan kaybolması ve bir daha hiç gözüne görünmemesi emrini verir. Babasının kendisini reddeden muamelesine çok üzülen İdamante'de oradan kaçar. İdemeneo'nın karaya vuran gemilerinden çıkan Giritli askerler karıları ve sevdikleri tarafından karşılanırlar ve hepsi kendilerini kurtaran Neptün'e şükürlerini ifade ederler.

II. Perde

Girit'in krallık sarayında

Sarayına giden İdemeneo orada sırdaşı Arbace'nin tavsiyelerini dinler. Arbace'ye göre eğer İdamante sürgüne gönderilirse onun yerine başka bir genci kurban olarak adamak uygundur. İdemeneo oğlunu Girit'ten uzaklaştırmak için Elektra'yı kendi ülkesi olan Argos'a refakatçi olma ödevini verir. Elektra İdamante refakatinde Argos gitmeden çok memnundur. İdemeneo'nun Ilia'ya verdiği güzel nasihatlerden çok duygulanan Ilia, o zamana kadar kendi için değerli olan her şeyini kaybetmiş olduğunu, ama bundan sonra kendini bir Girit'lı olarak kabul edeceğini ve İdemeneo'yu da bir baba sayacağını ifade eder. İlia yanından ayrılırken, İdomeneo, oğlu İdamante'yi sürgüne göndermesinin sadece kendinin değil, İlia'nın da saadetine de kara gölgeler indirdiğini anlamıştır.

Sidon limanında İdomeneo oğluna veda etmektedir ve ona ülkesinden ayrı olduğu dönemde halkı iyi idare etme sanatını öğrenmesini beklediğini söyler. Tam gemi denize açılacakken acayip bir fırtına çıkar ve bir deniz canavarı ortaya çıkıp limanın çıkışını kapatır. İdemeneo bunun Neptün'den gelen bir haberci olduğunu anlar. Neptün'e verdiği adak verme yeminini yerine getirememesine karşılık olarak kendini kurban etmeye hazır olduğunu açıklar.

III. Perde

Girit kral sarayının bahçesi

İlia, İdamente'ye olan aşkının haberini ona taşıması için rüzgarlara yalvarmaktadır. Bu sırada İdamante oraya gelir; deniz yolunu kesen canavar ile savaş yapması gerektiğini açıklar. Bu bela yanında, ayrıca reddedilmiş aşkının eziyetini de çektiğini de söyler. Bunun üzerine İlia da onu sevdiğini ve onun aşkının karşılıksız kalmadığını itiraf eder. Tam bu sırada Elektra ve İdemeneo girerler. İdamante babasına niçin onu uzaklara göndermek istediği sorar. İdemeneo açıkça yanıttan kaçınır; hiç nedenini öğrenmeden gencin hemen Girit'ten ayrılmasının hayatî gereği olduğunu söylemekle yetinir. İlia bu sefer teselli için Elektra'ya dönüp ondan yardım bekler; ama Elektra sadece intikam düşünmektedir. Arbace gelir ve Neptün tapınağının Basrahibi ve onu takip eden ahalinin gelip İdemeneo'yu karşılarına çağırmakta olduklarını haber verir. Basrahip krala Neptün'ün gönderdiği deniz canavarının ortaya çıkardığı hasardan şikayet edip Tanrı tarafından istenilen kurbanın kim olduğunu İdemeneo'nun açıklamasını talep eder. Kral kurbanın kendi oğlu olması gereğini açıklar. Ahali bu haberi çok korkuyla karşılarlar.

Neptün tapınağının dışında

Kral ve başrahip Neptün tapınak rahiplerinin dua merasimine katılırlar ve Tanrı'dan kendilerine acıyıp kendilerini affetmesi için bu merasimde dua etmektedirler. Tam bu sırada Arbace yeni bir haberle gelir; İdamante canavarı öldürmüştür. İdomeneo bunun da Neptün'ün kızgınlığına ekleneceğinden ve ülkesi için çok fena bir sonuç doğacağından korkmaya başlar. O sırada İdamante kurban edilecek kişi giysileri giyinmiş olarak ortaya çıkar; babasının yeminini gerçekleştirmemekten ne kadar eziyet çektiğini anladığını açıklar ve kurban olmaya hazır olduğunu bildirir. Baba oğul arasında çok elim bir vedalaşmadan sonra İdemeneo oğlunu Neptün'e kurban etmeye hazır olur. Tam bu sırada İlia araya girer ve İdamante yerine kendini kurban etmelerini ister. Tanrı Neptün'ün sesi duyulur. İdemeneo tahtından çekilip ülkesinin idaresinin İdamante ve İlia'ya devretmesini adak olarak kabul edeceğini ilan eder Bundan herkes memnun kalır. Ama Elektra hüzünlüdür ve yakın olduğunu düşündüğü kendi ölümünü beklemeye koyulur. İdomeneo Girit halkına yeni Girit kralı olarak İdamante'yi ilan eder ve oradaki ahaliye onu ve karısını tanıtır. Halk da sevgi ve evlilik tanrısına dualarla çağrılar yapıp onun yeni kralı ve karısını kutsamasına yalvarıp herkese de barış getirmesi için dua ederler.

Ünlü müziksel parçalar

I. Perde

  • "Non ho colpa": İdamante
  • "Padre, germani, addio", İlia
  • "Il padre adorato", İdamante
  • "Tutte nel cor vi sento", Elektra
  • "Vedrommi intorno", İdomeneo
  • İntermezzo: Askerlerin ve Giritli ahalinin korosu için Marş

II. Perde

  • "Fuor del mar", İdomeneo
  • "Idol mio", Elektra
  • "Se il padre perdei", İlia
  • "Se il tuo duol", Arbace
  • "Corriamo, fuggiamo", koro

III. Perde

  • "D'Oreste, d'Ajace", Elektra
  • "Andrò ramingo e solo", Dörtlü: Elektra, İdamante, İdomeneo
  • "Balletto, K 366"
  • "No, la morte", İdamante
  • "Se colá ne' fati è scritto", Arbace
  • "Torna la pace", İdomeneo
  • "Zeffiretti lusinghieri", İlia

Seçilmiş ses ve video kayıtları

  • 1956 - John Pritchard,Glyndebourne Festivali Orkatra ve korosu - Richard Lewis (Idomeneo), Léopold Simoneau (Idamante), Sena Jurinac (Ilia), Lucille Udovick (Elettra) - CD Audio EMI
  • 1971 - Colin Davis, RAI di Roma Orkestrası ve Korosu - Nicolai Gedda, Jessye Norman, Heather Harper, Rae Woodland - CD Audio Philips
  • 1982 - James Levine, Metropolitan Orkestrasi ve Korosu - Luciano Pavarotti, Frederica von Stade, Ileana Cotrubas, Hildegard Behrens - Pioneer Classic Audio yönetmeni: Jean-Pierre Ponnelle, DVD yönetmeni: Brian Large)
  • 1990 - John Eliot Gardiner, Monteverdi Korosu, English Baroque Solistleri - Anthony Rolfe Johnson, Anne-Sofie von Otter, Sylvia McNair, Hillevi Martinpelto - CD Audio Audio Arsiv
  • 1994 - James Levine - Plácido Domingo, Cecilia Bartoli, Heidi Grant Murphy, Carol Vaness - Deutsche Grammophon
  • 2001 - Charles Mackerras - CD Audio EMI
  • 2006 - Roger Norrington - Ramon Vargas, Magdalena Kozena, Anja Harteros, Ekaterina Siurina, Jeffrey Francis. Decca, Salzburg Festival Sahnelemesi. Yönetmenler: Ursel ve Karl-Ernt Herrmann House for Mozart

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

  1. ^ Cairns, David (2006), Mozart and his operası, say.45

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Saraydan Kız Kaçırma</span>

Saraydan Kız Kaçırma, Wolfgang Amadeus Mozart'ın bir operasıdır. Bu opera özel olarak Alman stili Singspiel şeklinde hazırlanmıştır. Bu stildeki opera eserinde konuşma diliyle müzik dramı karışıktır; eserdeki olaylar konuşma ile geliştirilir; resitatif müzik bulunmamaktadır ve müzik, gösteri şeklinde parçalardan oluşmaktadır. Eserin Almanca librettosu önce "Christoph Friedrich Bretzner" tarafından yazılmış ve sonradan Mozart'in istek ve katkılarıyla "Gottlieb Stephanie" tarafından adaptasyonlar yapılmıştır. Eserin konusu Belmonte adlı bir İspanyol soylusunun, uşağı Pedrillo ile birlikte, sevgilisi olan Konstanze'yi ve onun İngiliz hizmetkarı Blonde'yi tutsak olarak bulundukları Selim Paşanın Akdeniz kıyılarındaki sarayından veya yazlık köşkünden ve Paşa'nın harem bekçisi olan Osminin elinden kurtarmak için yaptığı girişimlerdir. 1782 yılında Mozart'ın kariyerinin doruk noktalarından birini yaşayıp "Die Entführung aus dem Serail" ile müthiş bir başarıya ulaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sihirli Flüt</span>

Sihirli Flüt 1791 yılında Wolfgang Amadeus Mozart tarafından bestelenen ve librettosunu Emanuel Schikaneder'in yazdığı opera eseri.

<span class="mw-page-title-main">Don Giovanni</span>

Don Giovanni, müziği Wolfgang Amadeus Mozart tarafından bestelenmiş, İtalyanca librettosu Lorenzo Da Ponte tarafından yazılmış olan iki perdelik bir opera eseridir. Bu eserin prömiyeri 29 Ekim 1787'de Prag'da Ulusal Tiyatro'da oynanmıştır. Mozart bu opera eserini "opera buffa" olarak sınıflandırmıştır. Da Ponte'nin liberettosu çok kere dramma giocoso olarak bilinmekte ve komik opera anlamı vermektedir. Bunu için opera çok kere komik opera veya komik (buffa) opera ile (seria) opera karışımı eşi bulunmayan bir tip opera olarak görülmektedir. Bu eser komedi, melodram ve olağanüstü fantezi elemanlarını kapsayıp birleştirmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Tosca</span>

Tosca Giacomo Puccini tarafından bestelenmiş üç perdelik bir operadır. Opera'nın liberettosu Luigi Illica ve Giuseppe Giacosa tarafından hazırlanmış ve Victorien Sardou'nun "La Tosca" oyunundan uyarlanmıştır. Operanın prömiyeri 4 Ocak1900'de Roma'da Teatro Costanzi'de yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Macbeth (opera)</span>

Macbeth Giuseppe Verdi'nin bestelediği Francesco Maria Piave 'nin libretto'sunu yazdığı 4 perdelik opera eseri. William Shakespeare'in aynı isimli trajik oyunu, Macbeth'i temel almıştır. Macbeth İtalyan bestecisi Verdi'nin önemli gençlik eserlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Don Carlos</span>

Don Carlos İtalyan besteci Guiseppe Verdi tarafından, "Camille du Locle" ve "Joseph Mery"'nin hazırladıkları Fransızca libereto kullanılarak bestelenen 5-perdelik bir grand operadır. Liberetto Friedrich Schiller tarafından Almanca yazılan "Don Carlos, Infant von Spanien" dramatik oyunundan uyarlanmıştır. Operanın ilk prömiyeri 11 Mart, 1867'de Paris, Fransa'da Théâtre Impérial de l’Opéra sahnelenmiştir. Ondan sonraki yirmi yılda operaya ekler ve değişiklikler yapılarak birkaç versiyonu geliştirilmiş ve böylece opera evi idarecileri, yapımcıları ve orkestra şefleri için hangi versiyonu seçecekleri hakkında bir seçim imkânı ortaya çıkmıştır. Verdi'nin opera eserleri arasında başka hiçbirinin bu kadar çok çeşit versiyonu bulunmamaktadır. Bu opera eserinin özel baleyi ve ilk sahnelenmeden önceki kesintileri de içine alan tüm uzunluktaki versiyonu 4 saat süreli müzik gerektirmektedir ve bu şekliyle bu eser Verdi'nin en uzun opera eseri olmaktadır.

<i>Aida</i>

Aida misafir veya dönen anlamında bir dişi isimden gelme) Giuseppe Verdi tarafından bestelenmiş dört perdelik bir operadır. İtalyanca librettoyu, Fransız eski Mısır uzmanı Auguste Mariette tarafından yazılmış bir senaryodan uyarlayarak, Antonio Ghislanzoni yazmıştır. Operanın prömiyeri 24 Aralık 1871'de Kahire, Mısır'da Hidivlik Opera evinde orkestra şefi Giovanni Bottesini idaresi altında yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Norma (opera)</span>

Norma Sicilya doğumlu İtalyan Vincenzo Bellini'nin bestelediği 2 perdelik bir opera veya lirik trajedidir. Operanın librettosu "Felice Romani" tarafından "Aleksandre Soumet"'nin Norma, ossia L'infanticidio " adlı eserinden uyarlanarak hazırlanmıştır. Operanın prömiyer sahnelenmesi 26 Aralık,1831'de Milano'da Teatro alla Scala Opera Evinde yapılmıştır.

Titus'un merhameti (İtalyanca:) La clemenza di Tito; Köchel Dizini KV 621) Wolfgang Amadeus Mozart tarafından bestelenmiş bir "opera-seria" türünde opera eseridir. Opera'nın librettosu antik Romalı Suetonius'un ünlü eseri olan Sezarların hayatındaki Roma İmparatoru Titus Flavius Vespasianus'un hayatından uyarlanmış olup ünlü librettocu Metastisio tarafından ilk defa 1734de İtalyan besteci Antonio Caldera tarafından bestelenen opera eseri için hazırlanmış ve yaklaşık 40 kadar besteci tarafından da kullanılmıştır. Avusturya İmparatoru I. Leopold'un Pragda Bohemya Kralı olarak taç giyme töreni için Mozart'a sipariş verilen bu "opera-seria" eseri çok kısa bir zaman içinde bestelenmiş ve prömiyeri 6 Eylül 1791'de Prag'da Bohemya Devlet Tiyatrosunda oynanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Güzel Helen (opera)</span>

Güzel Helen Jacques Offenbach tarafından bestelenmiş üç perdelik bir opéra bouffe veya operet eseridir. Eserin librettosu orijinal olarak Fransızca Henri Meilhac ve Ludovic Halevy tarafından yazılmıştır. Prömiyer sahnelenmesi 17 Aralık 1864'te Paris'teki Théâtre des Variétés'de yapılmıştır. Bu operet, Truva Savaşı'na neden olan Truva Kralı'nin oğlu olan Paris'in güzel Helen'i kaçırmasını alaylı ve gülünç olarak parodisini yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Il re pastore</span>

Il re pastore Çoban Kral; Köchel dizini K208) Wolfgang Amadeus Mozart tarafından bestelenmiş iki perdelik, bazen "opera seria" bazen "seranata" janrinda olarak nitelendirilen, bir opera eseridir. Eserin librettosu İtalyanca olarak Matastasio tarafından hazırlanmış ve "Gianbattista Varesco" tarafından düzenlenmiştir. Eserin ilk gösterisi 23 Nisan 1775de Salzburg'da Başpiskopos "Kont Hieronymus von Colloredo" nun "Başpiskoposluk Sarayı"nda yapılmıştır.

<i>Nabucco</i>

Nabucco veya uzunca ismi ile Nabucodonosor İtalyan opera bestecisi Giuseppe Verdi'nin bestelediği 4 perdelik bir opera eseridir. İtalyanca libretto Temistocle Solera tarafından Fransız Auguste Anicet-Bourgeois ve Francis Cornue'nun İncil'de Eski Ahit Yeremya kısmında bulunan bir hikâye dayanarak 1836da yazdıkları bir oyunundan uyarlanarak hazırlanmıştır. Nabucco operasının ilk versiyonunun prömiyeri 9 Mart 1849'te Milano'da La Scala Tiyatrosu'nda yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Rienzi</span>

Rienzi liberetto ve müzik bestesi Richard Wagner tarafından Temmuz 1840 ile Kasım 1840'da hazırlanmış ve prömiyer temsili 20 Ekim 1842'de Dresden'deki Hofoper'de yapılmıştır. Operanın konusu Orta Çağ'da Roma'da geçmekte ve halka iktidar sağlamak için soyluları ve destekçilerini kandırıp mağlup etmeyi başaran bir siyasi lider olan Cola di Rienzi (1313–1354)'in yaşamını anlatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İphigenia Tauris'te</span>

İphigenia Tauris'te Christoph Willibald Gluck tarafından Fransızca olarak hazırlanmış 4 perdelik bir trajedik opera. Eserin librettosu Nicolas-François Guillard tarafından Fransızca olarak Yunanca antik klasik trajedi yazarı Euripides'in "İphigenia Tauris'te" trajedisinden uyarlanarak' yazılmıştır. Eserin prömiyeri 18 Mayıs 1778'da Paris'te "Académie Royale de Musique" tarafından verilmiştir. Bu eser Fransız opera sahnesinde temsil edilen 5. Fransızca opera eseri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Dido ve Aeneas</span>

Dido and Aeneas İngiliz Barok stilinde muzik bestecisi Henry Purcell tarafından Nahum Tate'un İngilizce liberetto ile hazırlanan bir prolog ve 3 perdeden oluşan bir opera eseridir. Eserin ilk temsili 1688 yazından sonra Londra'da Chelsea'de bulunan bir özel kız okulu olan "Josias Priest Yatılı Kız Okulu"'nda temsil edilmiş ve ilk halka açık temsili bir mask olarak kraliyet sarayında yapılmıştır. Bu opera librettosunun konusu Antik Romalı şair yazar Vergilius'in klasik Truva'li kahramanı olan Aeneas eserinin IV. Kitap'ından uyarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">La finta giardiniera</span>

Finta Giardiniera İtalyanca adı ile genellikle anılan; Türkçe adı Bahçıvan Taklidçisi Genç Kız olan, bestesi daha 18 yaşında olan Wolfgang Amadeus Mozart tarafından, İtalyanca liberettosu tartışmalı olarak günümüzde Giuseppe Petrosellini'ye atıfedilen ama uzun bir dönem Ranieri de Cazalbigi'ye atıflı olan bir uvertür ve 3 perde ihtiva eden bir opera buffa janrında opera eseri.

<span class="mw-page-title-main">Lucio Silla</span>

Lucio Silla (İtalyanca adı: Lucio Silla olan, İtalyanca liberettosu Giovanni de Gamerra tarafından Pietro Metastasio tarafından yapilan eklerle hazirlanmış o zaman daha 16 yaşında olan Wolfgang Amadeus Mozart tarafından bestelenmiş 3 perde ihtiva eden bir opera seria janrında opera eseri.

<span class="mw-page-title-main">İphigenia Aulide'de</span>

İphigenia Aulide'de Christoph Willibald Gluck tarafından Fransızca olarak hazırlanmış 4 perdelik bir trajedik opera. Eserin librettosu Nicolas-François Guillard tarafından Fransızca olarak tanınmış Fransız trajedi yazarı Jean Racine'in antik Yunan mitinden uyarlanarak yazdığı "İphigenie (1674)" trajedisinden uyarlanarak yazılmıştır. Eserin prömiyer temsili 19 Nisan 1774'te Paris'te "Académie Royale de Musique" tarafından yapılmıştır. Bu eser Fransız opera sahnesinde temsil edilen ilk Fransızca opera eseri olmuştur.

<i>Opera seria</i>

Opera seria, 1710'lardan 1770'lere kadar Avrupa'da baskın olan İtalyan operasının asil ve "ciddi" tarzını ifade eden bir İtalyan müzikal terimidir. Terimin kendisi o zamanlar nadiren kullanılıyordu ve ancak opera seria demode olduktan ve tarihi bir tür olarak görülmeye başladıktan sonra yaygın bir kullanıma kavuştu. Opera seria'nın popüler rakibi, fikrini doğaçlamaya dayanan commedia dell'arte'den alan Opera Buffa'dır. İtalyan opera seria sadece İtalya'da değil, neredeyse tüm Avrupa'da ve ötesinde bestelendi. Saray operasının yerleşik hale geldiği Avrupa'daki ana merkezler arasında Varşova, Münih, Londra, Viyana, Dresden ve diğer Alman konutlarında, Saint Petersburg, Madrid ve Lizbon gibi şehirler vardır. Opera seria, Fransız operasının ulusal türünün tercih edildiği Fransa'da daha az popülerdi. Opera seria'nın ünlü bestecileri arasında Alessandro Scarlatti vardı. Opera seria'nın ünlü bestecileri arasında Alessandro Scarlatti, George Frideric Handel, Antonio Vivaldi, Nicola Porpora, Leonardo Vinci, Johann Adolph Hasse, Leonardo Leo, Francesco Feo ve 18. yüzyılın ikinci yarısında Christoph Willibald Gluck, Niccolò Jommelli, Josef Mysliveček, Tommaso Traetta ve Wolfgang Amadeus Mozart gibi isimler bulunur. Dönemin açık ara en başarılı librettisti Metastasio olup, diğerleri Apostolo Zeno, Silvio Stampiglia, Antonio Salvi, Paolo Antonio Rolli, Pietro Pariati, Pietro Ottoboni, Stefano Benedetto Pallavicino, Nicola Francesco Haym, Domenico Lalli, Giovanni Claudio Pasquini, Ranieri de' Calzabigi ve Giovanni Ambrogio Migliavacca gibi isimlerdir.

<span class="mw-page-title-main">İdomeneos</span>

Yunan mitolojisinde, Idomeneos, Truva Savaşı'na Yunanların safında katılan Girit kralı ve komutanıydı. Aynı zamanda Helen'in taliplerinden biriydi ve Telamon oğlu Aias'ın bir yoldaşıdır. Meriones onun savaş arabacısı ve silah arkadaşdır.