İçeriğe atla

İbn-i Mülcem

İbn-i Mülcem
Ali el-Mûrtezâ’nın "İbn-i Mülcem" tarafından katli tablosu (Yousef Abdinejad)
DoğumAbdurrahmân bin Mûlcem
Marib, Güney Arabistan
Ölüm661
Kufe, Râşidîn Halifeliği
TanınmaAli'nin katli
BağlılıkHâricîler
KurbanlarAli

İbn-i Mülcem, (d. ? - ö. 661 Kufe) (Abdurrahmân bin Mûlcem el-Serimî ya da Abdurrahmân bin Mûlcem el-Murâdî)[1] (Arapça: عبدالرحمن بن ملجم السريمي) Havârîc fırkası mensuplarından biri ve Ali bin Ebu Tâlib’in katili.[2]

İbn-i Mülcem tarafından öldürülen Ali bin Ebu Tâlib'in Şiilerce Mekke ve Medine'den sonra üçüncü kutsal mekân olarak kabul edilmekte olan Irak'ın Necef kentindeki İmâm Ali Türbesi'ne defnedildiği düşünülmektedir.[3][4]

Kimliği

Havârîc fırkası mensuplarından olan aynı zamanda da İslâm Peygamberi Muhammed’in ilk kuzeni ve damadı olan Ali bin Ebu Tâlib'i öldüren kişidir.[5]

Olay

Hâricîler kendi mezhepleri gereği cezalandırılmasına karar verdikleri üç kişiden, Amr bin el-Âs’ın kâtli için Amr ibn Bekr el Tamimi’yi, Muâviye bin Ebû Sûfyân’ın kâtli için El-Hâccâc el Tamimi’yi ve Ali bin Ebu Tâlib’in kâtli için de İbn-i Mülcem’i görevlendirmişlerdi.

Ali'nin katli

Ayrıca bakınız: Ali bin Ebu Tâlib, Amr bin el-Âs ve Muâviye bin Ebû Sûfyân

"Abdurrahmân bin Mûlcem" Hicrî 19 Ramazan 40 / Miladi 26 Ocak 661[6] tarihinde Ali el-Mûrtezâ’ya Kufe'deki evinin kapısının önünden çıktığı sırada zehirli bir hançerle başından yaralamış ve Hicrî 21 Ramazan 40 / Miladi 28 Ocak 661 tarihinde onun ölümüne sebebiyet vermişti.[7]

İbn-i Mülcem'in infazı

İnfaz, 3 gün sonra Ali'nin oğlu Hasan bin Ali tarafından gerçekleştirilmiştir.[8][9] Bazı kaynaklarda elleri ve ayakları kesilerek öldürüldüğü ve cesedinin yakıldığı da rivayet edilmektedir.[10][11][12][13]

Kaynakça

  1. ^ Taʾrīkh al-rusul wa al-mulūk (el-Tabari tarihi / The history of Tabari), Cilt. XVII The first civil war, Michael G. Morony notları, State University of New York Press, Albany, N.Y., 1987.
  2. ^ Theophilus (of Edessa) (2011). Theophilus of Edessa's Chronicle and the Circulation of Historical Knowledge in Late Antiquity and Early Islam. Liverpool University Press. ss. 358-. ISBN 978-1-84631-698-2. 
  3. ^ John Robertson (1 Eylül 2016). Iraq: A History. Oneworld Publications. ss. 184-. ISBN 978-1-78607-025-8. 29 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  4. ^ Milletlerarasi tarihte ve gunumuzde Siilik sempozyumu : tebligler ve muzakereler. 1993. 
  5. ^ Taʾrîkh el-rusul ve el-mulûk (el-Tabari tarihi), sahife 213-218.
  6. ^ "Alī ibn Abu Talib". Encyclopædia Iranica. 7 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  7. ^ “Ali”, Britannica Ansiklopedisi; Tabatabae (1979), sahife 192.
  8. ^ "The End Of Ibn Muljim And His Cohorts". Maaref-foundation.com. 22 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2019. 
  9. ^ "Death of Ali". Ismaili.net. 11 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2019. 
  10. ^ Neşet Çağatay (1972). 100 [ie., Yüz] soruda Islám tarihi. Gerc̣ek Yayinevi. 
  11. ^ Prof. Dr. Neşet Çağatay (1 Ocak 1997). Sorularla İslam Dini ve İslam Tarihi. gündoğan yayınları. ss. 415-. ISBN 978-975-520-140-5. 
  12. ^ TOPBAŞZÂDE EŞ-ŞEYH AHMED KUDSÎ EL-KADINHÂNÎ (21 Aralık 2018). Ashab-ı Kiram ve Faziletleri. Erkam Yayin San. A.ş. ss. 149-. ISBN 978-605-302-813-0. 
  13. ^ Ḥamīd ibn Muḥammad Ibn Ruzayq (1871). History of the Imâms and Seyyids of ʼOmân. Hakluyt Society. ss. 405-. 

Bibliografya

  • Encyclopaedia of Islam, Brill Publishers, Leiden, s.v. "Ibn Muldjam".
  • Ahmad Ibn Yahya al-Baladhuri, Kitâb el-Eşref.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ali</span> İslam Devletinin dördüncü halifesi ve Şiilerin birinci imamı

Ali bin Ebu Talib, İslam Devleti'nin 656-661 yılları arasındaki halifesi. İslam peygamberi Muhammed'in damadı ve amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, Muhammed'in İslam'a davetini kabul eden ilk erkek kişidir. Sünni İslam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii İslam'a göre ise imamların ilki ve Muhammed'in hak vârisidir. Şii ve Sünni İslam arasındaki farklılaşmanın ana nedeni Muhammed'in gerçek vârisinin kim olduğu konusundaki görüş farklılığından ileri gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Abbas bin Abdülmuttalib</span> İslam peygamberi Muhammedin amcası ve sahabe

Abbas bin Abdülmuttalib İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi ve amcası. Muhammed'den üç yaş büyük olan Abbas, zengin bir tüccardı, İslam'ın ilk yıllarında Muhammed'i Mekke'de himaye etti. 624 yılındaki Bedir Muharebesi'ne kadar müslüman olmadı. İleride Emevî devletini yıkarak adını taşıyacak Abbâsî devletini kuranlar onun soyundan gelir.

<span class="mw-page-title-main">I. Muâviye</span> İslam Devletinin Aliden sonraki halifesi ve Emevi Hanedanının kurucusu

Muaviye bin Ebu Süfyan, İslam Devleti'nin Hasan'dan sonraki halifesi ve Emevi Hanedanı'nın kurucusudur.

Zeyd bin Ali, Zeydiyye mezhebinin kurucusu, Tabiin'den fıkıh alimidir. İmam Hüseyin’in torunu ve İmâm-ı Zeynelâbidîn’in oğludur. Tam adı, Zeyd bin Zeynelâbidîn Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebû Tâlib’dir. Künyesi, Ebu’l-Hüseyin olup, kendisine Hâşimî ve Kureyşî nisbetleri de verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İlk Fitne</span> Müslüman halkların bölünmesine sebep olan savaş

İlk Fitne, Halife Osman'ın evinde öldürülmesi ile başlayan ve Muaviye'nin İslam Devleti'nin başına geçmesi ile sonuçlanan iç savaş dönemine İslam tarihinde verilen isim.

<span class="mw-page-title-main">Amr bin Âs</span> Amr bin Âs, Arap komutan. Kureyşin Beni Sehm kabilesindendi. Müslüman olmadan önce İslam orduları ile birkaç kez savaştı

Amr bin Âs, Arap komutan.

Yahyâ bin Ömer Tam Adı: Yahyâ ibn Umar ibn Yahyâ ibn Husayn ibn Zeyd ibn Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn ibn Hüseyin Seyyîd’ûs-Şuhedâ ibn Ali el-Mûrtezâ. Annesi Umm el-Hüseyin Fatıma bint el-Hüseyin ibn Abdallah ibn İsmâ’il ibn Abdullah bin Cafer bin Ebu Talib idi. Abbâsî Hâlifesi ʿAhmed "el-Mûsta`in bi’l-Lâh" devrinde, Kûfe'den yürüyüşe geçerek Hicrî 250 bir ayaklanma başlattı. Hüseyin ibn İsmâ’il yönetimindeki Abbâsî kuvvetleri tarafından öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Ümmü Habibe</span>

Ümmü Habibe veya Ümmü Habîbe Remle bint Ebî Süfyân İslâm Peygamberi Muhammed'in eşi. "Müminlerin annesi" diye de adlandırılır.

Peygamberler ve Melikler Tarihi, Fars yazar ve tarihçi Taberî tarafından yazılan Arapça tarihi kayıt. Yaratılış'dan MS 915'e kadar Müslümanlar ve Orta Doğu tarihi ile ilgili tafsilat içerir. Bir al-Sila adlı ilave Taberî'nin Türk öğrencisi, Ebu Abdullah bin Ahmed bin Cafer el-Farğani, tarafından eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Süfyân es-Sevrî</span>

Süfyân as-Sevrî ibn Saîd tebeut tabiinden olan bir İslâm âlimi, hafız, fakih ve Sevrî mezhebi'nin kurucususu. Aynı zamanda büyük muhaddislerdendir.

<span class="mw-page-title-main">Mâlik el-Eşter</span>

Mâlik bin el-Hâris bin Abdiyağûs bin Mesleme el-Eşter, Yemenli Arap komutan. Cemel ve Sıffın Savaşlarında Ali'nin yanında yer almıştır. Suriye ve Irak cephelerinde savaşmıştır. Yermük Muharebesi'nde bir gözünü kaybettiği için 'göz kapağı ters çevrilmiş' anlamına gelen el-Eşter lakabıyla tanınmıştır.

Ebu Bekir, Muhammed'den (632-634) sonra ilk Müslüman hükümdardır. Sünniler onu, dört salih halifeden (Raşidun) ilki olan halife olarak görmektedir.

Esma bint Adiy el-Barigiye, (m.340) (Barigiye olarak bilinen annesi Kilab bin Mürre 'nin üvey kardeşi Taym ve Yakaza'dır. İbn İshak ona Hind el-Barigiyye adını verdi.

Teymoğulları veya Beni Teym Kureyş kabilesinin alt kollarından olan bir aşirettir.

Ebû Yezîd (Ebü’s-Sımt) Şürahbîl b. es-Sımt b. el-Esved el-Kindî eş-Şâmî genellikle İbnü's-Simṭ olarak anılır, 636'da Kadisiye Muharebesi'nde Sasani Perslerine karşı Müslüman ordusunda bir Kindite komutanıydı ve daha sonra Muâviye bin Ebu Süfyan'ın Suriye valiliği (639–661) ve halifelik (661–680) dönemlerinin yakın çevresinin Humus merkezli bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Muâviye</span>

Ebû Abdillâh Ca'fer b. Ebî Tâlib b. Abdilmuttalib el-Hâşimî, Üçüncü Fitne sırasında Kufe'de ve daha sonra İran'da Emevi Halifeliğine karşı bir isyana öncülük eden bir Alioğlu lideriydi.

<span class="mw-page-title-main">Ümeyme bint Abdülmuttalib</span>

Ümeyme bint Abdülmuttalib, İslam peygamberi Muhammed'in halasıdır.

Hakim bin Hizam, İslam peygamberi Muhammed'in sahabelerinden birisi ve Hatice'nin yeğeniydi. Hatice'den iki yaş küçük, Muhammed'den ise on üç yaş büyüktü. Ticaret amacıyla yazın Şam’a, kış mevsiminde Yemen’e gitti ve yarımadadaki panayırları dolaştı. Henüz Müslüman olmadığı dönemde, ticaretten kazandığı parayı kavmindeki fakirlere dağıtması, köle azat edip kurbanlar kesmesi, boykot sırasında Müslümanlara yardım etmesi ve Bedir Muharebesi’nde Kureyş’i savaştan vazgeçirmeye ikna etme girişimleri kişiliğinin ve öneminin anlaşılması açısından önemli bir yere sahiptir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.