İçeriğe atla

İbnü'l-Esîr

İbnü'l-Esîr, üç erkek kardeşin aile adıdır. Tanınmış İslam tarihçileri ve yazarları olup, günümüz güneydoğu Türkiye'de Cizre[1] (Jazīrat ibn Umar)'de doğmuşlardır.[2]

Ailenin Kökeni

İslam fetihleri sırasında Irak'a yerleşmiş, Arapların büyük bir kabilesi olan Bekir b. Vail kabilesinin[3] Şeybanoğulları[4] kolundan Arap bir aileye mensuptur.[5] Daha sonra 10. yüzyılda Şehrizor'da yaşarken Büveyhilerin baskısıyla Cizre'ye göç etmişlerdir.[5]

Kardeşler

Mecdüddin

Yaşça büyük olan, Mecdüddin ismiyle bilinir (1149 - 1210), Musul amiri hizmetinde ve önemli bir gelenek ve dil araştırıcı ve gözlemcidir. Onun yazdığı gelenek sözlüğü (Kitab an-Ni/zdya) 1893 yılında Kahire'de yayınlanır ve ayrıca Ferdinand Seybold tarafından (Kitab ul-Murassa) isminde yazılmıştır (Weimar, 1896).

Ziyâeddin

Üç kardeşlerden en küçükleri, olan Ziyâeddin (1163 - 1239), 1191 yılından sonra Selahaddin Eyyubi'ye daha sonra onun al-Malik al-Afdal isminde oğluna hizmet etmiş ve daha sonra, Mısır, Samsat, Halep, Musul ve Bağdat'ta bulunmuştur. O tanınmış ünlü Arap edebiyatını estetik ve biçimsel, üslubunu eleştirmiştir. Onun Kitab al-Matlial adındaki kitabı, Bulaq basımevi tarafından 1865 yılı içinde basılmıştır.

En ünlü erkek kardeşlerden ortancası, İzeddin Ali İbnü'l-Esîr'dir.[6] 1160 ile 1233[7] yılları arasında yaşamış olan İzzeddîn önemli bir müslüman Orta Çağ sonrası tarihçisidir. El-Kamil fi't-Tarih (Arapça:الكامل في التأريخ‎, al-kāmil fī t-taʾrīḫ) isimli en büyük eserini 1230 - 1231 yılları arasında Musul'da yazmıştır.

Ayrıca, İbnü'l-Esîr Sahabe'lerin yaşamı ve onların etkisi hakkında kapsamlı bir biyografiyi (Arapça:أسد الغابة في معرفة الصحابة‎, Usd al-ġāba fī maʿrifati ṣ-ṣaḥāba) yazdı.

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2008. 
  2. ^ Yāqūt: K. Muʿǧam al-buldān. (Geographisches Wörterbuch) Ferdinand Wüstenfeld, Leipzig 1866-1870. s.n. Ǧazīrat Ibn ʿUmar
  3. ^ TDV, İslam Ansiklopedisi, cilt: 5,  sayfa: 362
  4. ^ TDV, İslam Ansiklopedisi, cilt: 39,  sayfa: 37
  5. ^ a b TDV, İslam Ansiklopedisi, cilt: 21,  sayfa: 26
  6. ^ Abdülkerim Özaydın, "İBNÜ’l-ESÎR, İzzeddin", DİA, c.21 25 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., İstanbul 2000, s.26
  7. ^ "Fourth to Seventh century". 21 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2008. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Cizre</span> Şırnak iline bağlı bir ilçe

Cizre, Türkiye'nin Şırnak iline bağlı bir ilçedir.

<span class="mw-page-title-main">Aişe</span> Muhammedin eşi, Ebu Bekirin kızı

Aişe bint Ebu Bekir, İslam peygamberi Muhammed'in üçüncü ve en genç karısı ve birinci İslam halifesi Ebû Bekir'in kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sa'd bin Ebû Vakkas</span> sahabe

Sa'd bin Ebû Vakkās (Arapça: سعد بن أبي وقاص ;, Cennet'le müjdelenen on sahabeden ve İslam'ı ilk kabul edenlerdendir. Ebu Bekir vasıtasıyla Müslüman oldu. Yeteneği sayesinde Raşidin kuvvetlerinde komutanlık ve elçilik gibi görevlerde bulundu. Halîfe Ömer zamanında ileri bir karakol şehri olarak Kufe'yi kurdu ve valisi oldu. Ayrıca 657'de Sasani başkenti Medain'i alan ordunun komutanıydı.

Ali İbnü'l-Esîr, İbnü'l-Esîr ailesinden üç erkek kardeşlerden ortancasıdır. Tam ismi 1160 ila 1233 yılları arasında yaşamış olan Arap kökenli İslam tarihçisi.

<span class="mw-page-title-main">İbrahim bin Velîd</span> Emevi halifesi

İbrahim bin Velid, 13. Emevi halifesidir. I. Velîd 'in oğludur. Kardeşi III. Yezid'i takiben 744 yılında Emevi halifesi olmuş ama sadece iki ay bu görevde kalabilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Saîd bin Zeyd</span>

Sa'īd bin Zeyd,, İslâm peygamberi Muhammed'in sahabelerinden. Ebu Aver olarak da nitelendirilmiştir. 600 yılı civarında doğmuştur. Eşi Fatıma binti Hattab, Ömer bin Hattab'ın kız kardeşidir ve eşiyle birlikte İslâm'a ilk girenlerdendir. Said bin Zeyd, ayrıca Aşere-i Mübeşşere'dendir.

Müktefi veya Muhammed "el-Muktafî liʿEmr i’l-Lâh" Tam Adı: Ebû `Abd Allah "el-Muktafî liʿEmr i’l-Lâh" Muhammed bin ʿAhmed el-Mûstazhir Abbasi halifelerinin otuzbirincisidir. Peygamber'i rüyasında görüp ona bu işin sana yetişeceğini söylediği ve Allah'ın emrine uyun dediği için kendisine Maktafi adı verilmiştir. Birçok Selçuklu ordusunu ve generalini yendi ve Selçuklulara boyun eğmeyi başardı, onları Irak'tan tamamen kovdu. Türklerden arındırılmış bir ordu kurdu. Bu, önceki iki halifenin öldürülmesine neden olan Türk askerlerinin tekrarlanan ihanetlerinden kaynaklanmaktadır. Genel olarak halife el-Muktefi, tüm düşmanlarını yenip boyun değdirebilen erdemli ve cesur bir adamdı.

İbn Kayyim El-Cevziyye, 14. yüzyılda yaşamış Arap tefsir hadis ve fıkıh bilgini. Aynı zamanda İbn Teymiyye'nin en önde gelen ilim talebesi.

<span class="mw-page-title-main">Hasan-ı Basri</span>

Hasan-ı Basrî, (642–728), İslam'ın erken döneminde yaşamış sufi, zahid ve âlim. İslam peygamberi Muhammed'in, Bedir Savaşı'nda savaşan 70 kişi de dahil olmak üzere sahabinin çoğunu gören Hasan-ı Basrî tabiin neslindendendir. Ümmü Seleme'nin evinde yetişti. Cemel ve Sıffin muharebelerinde Ali'nin taraftarlarından olduğu bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">El-Kâfi</span>

el-Kâfi tam adıyla el-Kâfî fî İlmi'd-Dîn, Küleynî tarafından kaleme alınan Şia'ya göre muteber addedilen dört hadis kitabından birisidir. Yirmi senede hazırlanan eserde 16.000 civarında hadis vardır. Kitapta yer alan rivayetlerin çoğu Ca'fer es-Sâdık'ın ve diğer imamların sözlerinden ibaret olup isnadlar çoğunlukla Muhammed'e aralıksız olarak ulaşmamakta, pek çok rivayetin uydurma olduğu iddia edilmektedir.

El-Kamil veya El-Kamil fi't-Târîḫ İzeddin Ali İbnü'l-Esîr tarafından 1230-1231 yıllarında Musul'da yazmıştır.

İbrahim el-Mevsilî ya da tam adıyla Ebû İshâk İbrâhîm b. Mâhân b. Behmen b. en-Nüsk,, , şarkıcı, müzikolog ve Arap klasik musikisinin önemli bir temsilcisi.

<span class="mw-page-title-main">Bihar'ul-Envar</span>

Bihar'ul-Envar, Şii, Caferi rivayetlerin tamamını derlemek amacıyla el-Meclisî tarafından meydana getirilen eser.

Şehristanî ya da tam adıyla Ebü’l-Feth Tâcüddîn Muhammed b. Abdülkerîm b. Ahmed eş-Şehristânî, Orta Çağ İslam dünyasının meşhur dinler tarihçisi.

Ukbe bin Ebi Muayt, İslam karşıtı Kureyşli Arap.

<span class="mw-page-title-main">Kündürî</span> Büyük Selçuklu Devletinin bir veziri

Kündürî veya tam adıyla Ebu Nasr Amidülmülk İmadüddin Mansur bin Muhammed el-Kündürî,, Büyük Selçuklu İmparatorluğu veziri.

Esma bint Umeys, Ebu Bekir ile Ali'nin eşi, Muhammed'in eşi Meymûne bint Haris'in kız kardeşi.

I. Seyfeddin Gazi 1146 ile 1149 yılları arasında Musul emiri. I. İmâdüddin Zengî'nin en büyük oğlu ve Nûreddin Mahmud Zengî'nin ağabeyidir.

Kamāl al-Dīn Abu ʾl-Ḳāsim ʿUmar ibn Aḥmad ibn Hibat Allāh Ibn al-ʿAdīm Halep'li devlet adamı, yazar ve bilgin.

Ebu Abdullah Hüseyin Veya Bâd b. Dûstek 983-1085 Yılları Arasında Hüküm Süren Mervani Devleti Kurucusu Olan Kürt Hükümdar ve Komutandır. Kürtlerin Humeydiye Aşireti Çârbuhtî Oymağına Mensuptur. Adı Bâz, künyesi Ebu Şucâtır. Ebu Abdullah Hüseyin Bâd b. Dostık, Bâz’ın kardeşidir. Mervanilerin kurucusu Ebu Abdullah el-Hüseyn bin Düstek el-Baz el-Kürdî el-Humeydî Bad, silahlandı ve bir savaş şefi oldu, popülerlik kazandı onuncu asrın ortasından itibaren Doğu Anadolu'da fetihlere girişti. İlk önce güneyden gelerek Erciş'i ve çevresindeki müstahkem (sağlam) mevkileri aldı. (Bad), nüfuzunu kuvvetlendirerek, Büveyhiler’in hakimiyetindeki Diyarbakır ve Silvan ve Nusaybin'i ele geçirdi.