İşçilerin serbest dolaşım hakkı

İşçilerin serbest dolaşım hakkı, Avrupa Birliği müktesebatının bir politika bölümüdür. İşçilerin serbest dolaşım hakkı, Avrupa Birliği'ne üye herhangi bir ülkenin vatandaşlarının başka bir üye devlette söz konusu üye devletin vatandaşlarıyla aynı koşullar altında işe başlayabilmesi anlamına gelir. Milliyet temelindeki hiçbir ayrımcılığa özellikle izin verilmez. İşçilerin serbest dolaşımı, kişilerin serbest dolaşımının bir parçasıdır ve dört ekonomik özgürlükten biridir: malların, hizmetlerin, iş gücü ve sermayenin serbest dolaşımı. Avrupa Birliği'nin İşleyişi Hakkında Antlaşma'nın 45. maddesi (eski 39 ve 48. madde) şunu belirtir:

Serbest dolaşım hakkının hem 'yatay' hem de 'dikey' doğrudan etkisi vardır. Herhangi bir AB devletinin vatandaşı, bu hakkı, olağan bir mahkemede, devlete ait olan ya da olmayan kişilere karşı ileri sürebilir

1. Birlik içinde işçilerin serbest dolaşımı sağlanır.
2. İşçilerin serbest dolaşımı, üye devletlerin işçileri arasında istihdam, ücret ve diğer çalışma koşulları bakımından, uyrukluktan kaynaklanan nedenlerle yapılan her türlü ayrımcılığın kaldırılmasını gerektirir
3. İşçilerin serbest dolaşımı, kamu düzeni, kamu güvenliği ve halk sağlığı gerekçeleriyle getirilen sınırlamalar saklı kalmak kaydıyla, aşağıdaki hakları içerir:

   (a) yapılmış iş tekliflerini kabul etme,

   (b) bu amaçla üye devletlerin topraklarında serbestçe dolaşma,

   (c) bir üye devlette, o devlet uyruklarının istihdamını düzenleyen kanun, ikincil düzenleme ve idari kurallara uygun olarak çalışmak amacıyla ikamet etme,

   (d) Komisyon tarafından hazırlanacak uygulama tüzüklerindeki koşullara uygun olarak, bir üye devlette istihdam edildikten sonra o üye devlet topraklarında kalma.

4. Bu madde hükümleri, kamudaki istihdama uygulanmaz.^[1]|author=Avrupa Birliği|source=https://ab.gov.tr/files/pub/antlasmalar.pdf%7Ctitle=Avrupa^[] Birliğinin İşleyişi Hakkında Antlaşma}}