İçeriğe atla

Üretim yönetimi

Tanım

Üretim Yönetimi, bir fabrikadaki üretim işlemlerine yönetim ilkelerinin uygulanmasını ifade etmektedir. Başka bir deyişle, üretim yönetimi, ürünlerin fabrikadaki üretim sürecini planlama, düzenleme, yönlendirme ve kontrol etme işlevlerini içermektedir.[1]

Üretim yönetimi, fabrikanın (üretim yapılan yerin) üretim alt sisteminde kullanılan çeşitli kaynakları, fabrikanın politikalarına göre kontrollü bir şekilde birleştiren ve katma değerli ürüne dönüştüren süreçtir. Bu nedenle, bir dizi girdinin gerekli kalite seviyesine sahip bir ürün haline dönüştürülmesi ile ilgilenen yapılanmanın bir parçasıdır.[2]

Yapılandırma - düzenleme yönetimi olarak da adlandırılan üretim yönetimi, imalat süreçlerinin gerekli düzeyde sorunsuz hareket etmesini sağlamak için gereken planlanmayı ve kontrolü kapsamaktadır. Üretim yönetimi teknikleri, imalat sanayilerinde olduğu kadar hizmet sektöründe de kullanılmaktadır. Bunun yanında, üretim yönetimini tanımlamak için tek bir işlev uygun değildir çünkü üretim yönetimi; pazarlama, finans ve personel yönetiminden bağımsız değildir.[3] Pazarlama, insan kaynakları ve finansal yönetim gibi diğer uzmanlık alanlarına seviye ve kapsam bakımından benzer bir sorumluluk içermektedir. Üretim yönetimi, ürün ve süreç tasarımı, kapasite ve kaliteyi içeren planlama ve kontrol konuları ve işgücünün düzenlenmesi ve denetimi gibi çeşitli işlevleri de kapsamaktadır.

Amaç

Üretim kavramı ortaya çıkana kadar herhangi bir üretim yönetimi kavramından bahsedilmemektedir. Üretimin ortaya çıktığı ilk zamanlarda ise üretimi yapan kişinin hem üretimden hem de yönetimden sorumlu olduğu basit bir yapı ile karşılaşılmaktadır. Giderek karışık hale gelen üretim sistemleri için üretim yönetimi kavramı artık kaçınılmaz bir gerçek olmuştur. Bahsedilen detaylar doğrultusunda üretim yönetiminin amaçları şöyle sıralanabilmektedir:

  • Fabrika, imalathane vb. yerlerde üretim sisteminin geliştirilmesi: Yönetim ve üretim kavramlarından farklı kişilerin sorumlu olmaya başlamasından dolayı ortaya çıkan sistemlerin geliştirilmesi gerekmektedir. Geliştirilen sistemler ve tekniklerin kontrolü de üretim yönetiminin amaçları arasındadır.[4]
  • Doğru kalite, doğru miktar, doğru zaman ve doğru maliyet işlevlerinin belirlenmesi: Üretim yönetimi, mevcut üretim kapasiteniz ile üretim verimliliğinizi en iyileme nihai amacına sahiptir. Bunu başarmak için, işletmeniz için en iyi üretim sürecini bulmanız gerekir.[5]
  • Müşteri memnuniyetine uygun olarak üretim yapılması: Bunu, bir ürünün veya hizmetin gerçekte ne kadar iyi olduğuna dair kullanıcıların görüşlerini dinleyerek ve herhangi bir şey yetersiz kaldığında bu standartları karşılayacak şekilde ürün veya hizmeti nasıl iyileştireceklerini araştırarak yapmaktadır.
  • Bütçe planlanması: Mal ve hizmet üretiminin kalite standartlarına ve ayrılan bütçeye uygun olmasını sağlamaktadır.
  • Kaynakların minimum kullanımını sağlamak: Üretim yönetiminin en önemli amaçlarından biridir. Kaynakların, verimli ve minumum şekilde kullanılmasını sağlayarak bütçe dengesine katkı sağlamaktadır.
  • İnsan gücü kullanımının verimliliğini sağlamak: Bu amaç doğrultusunda iş gücünden maksimum oranda yararlanılmaktadır. Verilen görevler, maksimum iş gücü kullanımının yanı sıra görev verimliliğini de sağlamaktadır. Görev fazlalığını kaldırarak hem zaman israfını azaltmakta hem de bütçe dengesine katkıda bulunmaktadır.[6]

Üretim sistemleri

  1. Kesikli üretim sistemi:
Üretim depolama

Kesikli üretim sisteminde mallar müşteri siparişlerine göre üretilmektedir. Bu ürünler küçük ölçekte üretilmektedir. Üretim akışı kesikli (düzensiz) şekildedir. Diğer bir deyişle, üretim akışları sürekli değildir. Kesikli üretim sistemi ile çok çeşitli fakat küçük hacimli üretim yapılmaktadır. İşlem sırası, ürün tasarımına göre değişmeye devam etmektedir. Ürünün miktar, boyut, şekil, tasarım vb. özellikleri müşteri siparişlerine bağlıdır.

Kesikli üretim sistemi 3’e ayrılır:

  • Proje tipi üretim: Kaynak gereksinimi üretim aşamalarına göre değişmektedir. Büyük hacimli ürünler küçük miktarlarda üretilmektedir. Proje tipi üretim örnekleri, temel olarak havaalanlarının, yolların, binaların, gemi inşasının, barajların vb. inşaatını içermektedir.
  • Atölye tipi üretim: Ürünlerin üretimi küçük partiler halinde gerçekleşmektedir. Ürünler müşteri özelliklerine göre üretilmektedir. Bu tür iş üretim akışlarına örnek olarak giyim atölyeleri, tamir atölyeleri, özel makine aletleri üreticileri vb. tarafından sağlanan hizmetler verilebilir.
  • Parti tipi üretim: Ürünler talep oluşana kadar üretilmekte ve depolanmaktadır. Genel amaçlı makine ve teçhizat kurulumu gerekmektedir. Detaylı üretim planlamasına ve kontrolüne ihtiyaç duyulmaktadır. Parti tipi üretime örnek olarak, ilaç ve ilaç üretimi, orta ve ağır makineler vb. verilebilir.

2. Sürekli üretim sistemi:

Sürekli üretim sisteminde, mallar sürekli olarak talep tahminine göre üretilmektedir. Mallar, depolama ve satış için büyük ölçekte üretilmektedir. Müşterinin isteği üzerine üretim yapılmamaktadır.

Sürekli üretim sistemleri 2’ye ayrılmaktadır:

  • Seri üretim: Üretim akışı, pazar talebine bağlıdır. Ürünler tek bir işlem yardımıyla veya bir dizi işlem kullanılarak üretilmektedir.  Seri üretim, diş macunu, sabun, kalem vb. ürünlerin üretimidir.
  • Proses tipi üretim: Burada tek bir ürün üretilmekte ve piyasadan talep gelene kadar depolarda depolanmaktadır. Bu tesislerin esnekliği neredeyse sıfırdır çünkü sadece bir ürün üretilebilmektedir. Proses tipi üretime örnek olarak çelik, çimento, kağıt, şeker vb. verilebilir.[7]

Kaynakça

  1. ^ Ham, Inyong; Hitomi, Katsundo; Yoshida, Teruhiko (6 Aralık 2012). Group Technology: Applications to Production Management (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 978-94-009-4976-8. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2021. 
  2. ^ Kumar, S. Anil; Suresh, N. (2006). Production And Operations Management (İngilizce). New Age International. ISBN 978-81-224-1827-9. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2021. 
  3. ^ "Production management | industrial engineering". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 12 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2021. 
  4. ^ "Production Management : it's Meaning, Definition, Function and Scope". Your Article Library (İngilizce). 24 Şubat 2014. 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2021. 
  5. ^ "Production Management: Increase the Efficiency of your Manufacturing". Production Management: Definition and Solution | Katana. 7 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2021. 
  6. ^ "Objectives of production management". 30 Mayıs 2021. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  7. ^ "Production Management" (PDF). 2020. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

"International Organization for Standardization" İngilizce açılımı kısaltılınca "ISO", Fransızca da Organisation internationale de normalisation kısaltılırsa "OIN" olmasından dolayı yunanca "eşit" anlamına gelen "isos" tan türetilerek şu an kullanılan "ISO" olarak adlandırılmıştır. Uluslararası alanda uygulanacak kalite sistem standardı çalışmaları ilk kez merkezi Cenevre'de olan Uluslararası Standartlar Organizasyonu ISO (standart) tarafından başlatılmıştır. ISO (standart), 23 Şubat 1947 tarihinde kurulmuş olup, 135 üye ülkeden oluşmaktadır. Her ülkeden bir üye bulunmaktadır ve her üye eşit oy hakkına sahiptir. Bu amaçla ISO (standart)'nun aktif üyeleri olan ABD, İngiltere, Kanada tarafından bu çalışmaları yürütmek üzere Teknik Komite oluşturulmuştur. Bu komitenin çalışmaları sonucu ISO 9000 Kalite Sistem Standartları Mart 1987'de yayınlanmış ve birçok ülke tarafından benimsenerek uygulamaya geçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Toplam kalite yönetimi</span>

Toplam kalite yönetimi ya da kısaca TKY; müşteri ihtiyaçlarını karşılayabilmek için kullanılan insan, iş, ürün ve/veya hizmet kalite gereksinimlerinin, sistematik bir yaklaşımla ve tüm çalışanların katkıları ile sağlanmasıdır. Bu yönetim şeklinde uygulanan her süreçte tüm çalışanların fikir ve hedefleri kullanılmakta ve tüm çalışanlar kaliteye dahil edilmektedir. Toplam kalite yönetimi; uzun dönemde müşterilerin tatmin olmasını başarmayı, kendi personeli ve toplum için yararlar elde etmeyi amaçlar ve kalite üzerine yoğunlaşır. Tüm personelin katılıma dayalı bir yönetim modelidir.

Tam Zamanında, üretimi ve verimliliği artırmak için geliştirilen envanter stratejisidir. Yapılan tüm üretim işlemleri ve buna bağlı alt maliyetleri en aza indirmek amacıyla zaman kriterlerini de göz önünde tutan üretim türü Japon Kanban sisteminin türevlerindendir. JIT, Toyota Motor Company'nin Başkan Yardımcısı Taiichi Ohno (1982) tarafından geliştirilmiştir ve 1970'lerin sonlarında Japonya'daki diğer şirketlere yayılmıştır. 1980'lerin başında, JIT, Batı ve Asya ülkelerinde çok popüler bir üretim yeniliği haline gelmiştir. Üretim sürecindeki tüm israfı ortadan kaldırma ve üretim sürecini iyileştirerek diğerlerine üstünlük sağlama fikrine dayanan sürekli üretim iyileştirme yaklaşımıdır. Üretim esnasında bir sonraki işlemin üretimini de göz önünde tutarak iş sırasını belirlemektedir. Depolama işleminde sipariş verme seviyesine gelindiğini ve bu noktadan sonra siparişin karşılanması gerektiğini bildiren bu strateji sayesinde en verimli depo hacmi ve üretim devamlılığı sağlanmaktadır. Kısaca just in time (JIT) ihtiyaç kadar talebi, mükemmel kalite ile kalansız olarak bir an önce üretmek ve istendiği zamanda doğru yere nakletmektir. Envanterin oldukça önemli bir odak noktası haline gelmesinin, sermaye israfına yönelik bariz potansiyel dışında başka bir iyi nedeni daha vardır. Yalın üretim yöntemlerinin geliştiği dönemde şirketler çeşitli boyutlarda daha rekabetçi hale gelmiştir ve bu kritik boyutlardan biri de teslimat hızıdır. Little yasası olarak bilinen bir ilişki, envanter ve zamanı şu şekilde ilişkilendirir:

Tedarik Zinciri Yönetimi müşteriye, doğru ürünün, doğru zamanda, doğru yerde, doğru fiyata tüm tedarik zinciri için mümkün olan en düşük maliyetle ulaşmasını sağlayan malzeme, bilgi ve para akışının entegre yönetimidir. Bir başka deyişle zincir içinde yer alan temel iş süreçlerinin entegrasyonunu sağlayarak müşteri memnuniyetini artıracak stratejilerin ve iş modellerinin oluşturulmasıdır.

Kalite kontrolü, Latince contra kelimesinden gelir, İngilizce karşılığı control olup sürekli standartları karşılamak için yapılan süreç idaresi anlamında kullanılır. Buna göre kalite kontrolü, bir sürecin kalite etkinliğini azaltacak durumlara karşı tedbir alarak kaliteye hakim olma anlamına gelir. Kalite kontrolünün temel amacı müşteri beklentilerinin ve işletmelerin stratejik amaçlarının en ekonomik seviyede karşılanabileceği ürünün üretimi için gerekli planların geliştirilip uygulanarak etkin bir şekilde sürekliliğinin sağlanmasıdır. Eğer kontrol temel olarak, kalite yönetim kararlarında kullanılmazsa yönetim tümüyle kaliteyi yönetemez.

Kalite yönetim sistemleri felsefesi, sistemi bir bütün olarak kabul eden ve kaliteyi bu bütünün içindeki her elemanın müşteri odaklı ortak bir fonksiyonu olarak gören bütünsel bir anlayıştır. En genel anlamda, bir kuruluşta hedeflenen kalitenin gerçekleşmesi amacı ile sürdürülen planlı ve sistematik faaliyetlerin bütünüdür. Son zamanlarda kullanımına daha sık rastlanan kalite yönetim sistemleri (KYS), tarihsel gelişim sürecinde; az sayıda çalışanın bulunduğu işletmelerde, müşteri ilişkilerine odaklanan kalite kontrol uygulamaları yapılan Sanayi Devrimi Öncesi, fabrikaların kurulmasıyla birlikte üretimi yapılan ürünlerin kontrolünün yapıldığı Sanayi Devrimi sonrası, Japonya'da istatistiksel sonuçları baz alarak uygulanmaya başlanan Toplam Kalite Yönetimi'nin var olduğu II. Dünya Savaşı sonrası ve TKY'nin daha geniş çapta kullanılmaya başlandığı ve tüm işletmede kalite yönetiminin yapıldığı 1980 sonrası olmak üzere dört döneme ayrılmıştır.

Armand Vallin Feigenbaum, Amerikalı kalite kontrol uzmanı ve iş insanı.

Müşteri odaklılık, koşulsuz müşteri memnuniyeti değil; doğru müşteriye, doğru zamanda, doğru fiyat ile doğru teklifin yapılmasıdır. Müşteriye hak ettiği düzeyde hizmet verilmesidir. Müşteri odaklı yapılarda her müşteri eşit değildir. Önce müşteri tanımının, sonra da iyi müşteri tanımının yapılması gerekir.

<span class="mw-page-title-main">Kalite maliyetleri</span>

Kalite maliyeti, mevcut kalitesizlikten ileri gelen ya da potansiyel kalitesizliği önlemek amacıyla alınan önlemler dolayısıyla ortaya çıkan maliyet. Kalite maliyetleri ile ilgili literatürde temel teşkil eden önemli çalışmalar, 1976'da Kaoru Ishikawa, 1979'da Philip B. Crosby, 1986'da William Edwards Deming, 1988'de Joseph Juran ve 1991'de Armand Vallin Feigenbaum tarafından gerçekleştirilmiştir. Kalite maliyeti kavramı, üretilen ürünlerin, müşteri beklentilerini karşılamamasını takiben hem ürün geliştirme hem de süreç iyileştirme çalışmalarının sonucu olarak doğmuştur. Kalite maliyetlerinin ölçülüp hesaplanması Toplam Kalite Yönetimi programının önemli ve gerekli aşamalarından biridir.

Süreç yönetimi, bir kurumun performansının sürekli olarak iyileştirilmesini sağlayan ve süreçleri temel “varlık” kabul eden bir yönetim disiplinidir. Süreç, aralarında birlik olan veya belli bir düzen veya zaman içinde tekrarlanan, ilerleyen, gelişen olay ve hareketler dizisidir.

Simülasyon yazılımı, matematik formülleri kullanılarak gerçek olayların modellendiği bir süreçtir. Simülasyon ile kullanıcılar gerçeğe en yakın olacak şekilde ürünlerin tasarlanmasını sağlayabilir ve çıktının nasıl olacağını anlayabilirler. Simülasyon yazılımı daha çok oyunlarda kullanılan gerçek zamanlı uygulamalardır. Oyunlar dışında birçok endüstriyel alanda da uygulanmaktadır. Endüstriyel alanlarda sorun yaratacak durumlarda; benzetim sayesinde olağan tehlikelerin önceden anlaşılması ve ne tip sonuçlara yol açabileceği anlaşılır. Örneğin; pilotlar, nükleer güç santralinde çalışan operatörler, kimya santrallerinde çalışan operatörler, kontrol panellerin modelleri gibi insan ve araç gereçlerin süreçte neler yaşayacağına ve ne sorunlarla karşılaşılacağına yönelik fiziksel tehlikeler benzetim sayesinde gerçek zamanlı gibi önceden fark edilebilir.

Kalite fonksiyon(işlev) yayılımı (KFY) müşteri ihtiyaçlarını bir ürün veya hizmet için mühendislik özelliklerine dönüştürmeye yardımcı olan bir yöntemdir. İhtiyaçların operasyonel tanımlamaları oluşturulmasına yardımcı olur ve ilk ifade edildiğinde belirsiz olabilir. Ürün veya hizmet için aynı zamanda geliştirme hedefleri belirlerken, her bir ürün veya hizmet karakteristiğini önceliklendirir.

Üretim yürütme sistemleri, hammaddelerin bitmiş ürünlere dönüşümünü izlemek ve belgelemek için imalatta kullanılan bilgisayarlı sistemlerdir. MES, üretim planlayıcıların, fabrika katındaki mevcut koşulların üretim çıktısını iyileştirmek için nasıl optimize edilebileceğini anlamalarına yardımcı olan bilgiler sağlar. MES, üretim sürecinin birden çok öğesinin kontrolünü sağlamak için gerçek zamanlı olarak çalışır.

<span class="mw-page-title-main">Kimyasal tesisi</span>

Kimyasal tesisi, genellikle büyük ölçekte kimyasallar üreten bir endüstriyel proses tesisidir. Bir kimyasal tesisinin genel amacı, maddelerin kimyasal veya biyolojik dönüşümü ve birbirlerinden ayrılması yoluyla maddi zenginlik yaratmaktır. Kimyasal tesisleri üretim sürecinde özel ekipmanlar, üniteler ve teknolojiler kullanırlar. Polimer, ilaç, gıda, bazı içecek üretim tesisleri, enerji santralleri, petrol rafinerileri veya diğer rafineri çeşitleri, doğal gaz işleme ve biyokimya tesisleri, su ve atık su arıtım tesisleri, kirlilik kontrol ekipmanları gibi diğer tesis çeşitlerinin hepsi, akışkan sistemleri ve kimyasal reaktör sistemleri gibi kimyasal tesis teknolojilerine benzer teknolojiler kullanmaktadır. Bazı kaynaklar bir petrol rafinerisinin, bir ilaç veya bir polimer üreticisinin de bir kimyasal tesisi olarak kabul etmektedir.

Tedarik işletme yönetiminde daha fazla işleme veya malların yeniden satışı (ticaret) için malzeme satın alma ve tedarik lojistiği ile ilgilenen şirketlerde operasyonel bir işlevdir.

Tasarım yoluyla kalite (QbD), ilk olarak kalite uzmanı Joseph M. Juran tarafından özellikle Juran on Quality by Design tarafından yayınlarda ana hatları verilen bir kavramdır. Kalite ve yenilik için tasarım, Juran'ın yeni ürünler, hizmetler ve süreçlerde atılımlar elde etmek için neyin gerekli olduğunu açıkladığı Juran Üçlemesinin üç evrensel sürecinden biridir. Juran kalitenin planlanabileceğine ve kalite krizlerinin ve sorunların çoğunun kalitenin planlanma şekliyle ilgili olduğuna inanıyordu.

Takt zamanı başlangıçta operatörün iş içeriğini tasarlamak için kullanılmıştır. "Takt Time" terimi, bir müzik parçasındaki ritim ve zaman çubuğunu ifade eden Almanca "Takt" kelimesinden türetilmiştir. Almanca ‘da “takt” “nabız” anlamına gelmektedir. Üretimde, ürünlerin üretilme hızını ifade etmektedir. Takt süresi, belirli bir zaman dilimindeki ortalama satış hızını temsil etmektedir. Bir parçayı üretmek için mevcut olan zamanı tanımlamaktadır. Yalın üretim, üretim sistemlerinin tasarlanma şeklini büyük ölçüde etkilemiştir. Yalın üretimin önemli bir yönü takt zamanıdır. Takt zamanı, müşteri talebini mevcut üretim süresiyle ilişkilendirmektedir. Ayrıca üretimi hızlandırmak için de kullanılmaktadır. Takt zamanı, yalın üretimin kavramsal bir parçasıdır. Üretim, takt zamanı tarafından belirlenmektedir. Takt zamanı, tasarım hiyerarşisinin tüm seviyeleri, yani genel tesis yerleşimi, makine tasarım özellikleri ve iş döngüsü tasarımı yoluyla üretim sistemi tasarımını etkilemektedir. Bağlantılı bir hücresel üretim ortamında, hücreler, hücreden hücreye sürekli akışı sağlamak için takt süresine göre çalışmaktadır. Hücreler içinde, makine kapasitesi hücrenin çalışma takt süresine göre ayarlanmaktadır. Operatörlerin çalışma döngüsü, çalışanın döngüyü takt süresi içinde tamamlayabilmesi için düzenlenmiştir. İşlem özelliği taşıyan aşamada takt zamanı, üretim sırasını belirleyen bir parametredir.

<span class="mw-page-title-main">Üretim seviyelendirme</span>

Üretim seviyelendirme veya - Japonca orijinal terimiyle - heijunka (平準化), olarak da bilinen üretim tesviye, mura'yı (pürüzlülüğü) azaltmak için bir tekniktir. Bu da muda'yı (atık) azaltır. Toyota Üretim Sisteminde ve yalın üretimde üretim verimliliğinin geliştirilmesi için hayati önem taşımaktadır. Amaç, ara malları sabit bir oranda üretmektir. Böylece daha sonraki işlemler de sabit ve öngörülebilir bir oranda gerçekleştirilebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Toyota 3M modeli</span>

Toyota 3M modeli, üretim sistemini Yalın'ın üç düşmanını ortadan kaldırmak üzerine geliştirmiştir: Muda (atık), Muri ve Mura (düzensizlik). Muda, akışın doğrudan engelidir. Aşağıda yazıldığı gibi, tümü bekleme sürelerine ve dolayısıyla bir süreçte daha uzun teslim sürelerine yol açan 8 farklı muda türü vardır. Sadece mudayı çıkarmak işe yaramaz. Genellikle, mudanın orada olmasının bir nedeni vardır ve bu neden genellikle diğer iki düşmanla ilgilidir: muri ve muradır. Bu, Yalın'ın üç düşmanının birbiriyle ilişkili olduğu ve bu nedenle aynı anda dikkate alınması gerektiği anlamına gelmektedir. Yalın üç düşmanı hem üretim hem de ofis süreçlerinde bulunabilmektedir. Genellikle üretim süreçlerinden çok ofis süreçlerinde bulunabilmektedir. Bunun bir nedeni üretim süreçlerinin görünür olmasıdır. Bir fabrikanın içinden geçen herkes üzerinde çalışılmayı bekleyen envanteri görebilmektedir. Ancak ofis ortamında süreçler genellikle bilgisayarların içinde, posta kutularında ve BT sistemlerinde gizlidir.

Çekme sistemi, malzemenin sadece istendiğinde üretilip, ihtiyaç duyulan yere, gerektiği gibi taşınmasıyla sonuçlanan bir kavramdır. Verimi artırmaya yönelik teknik, bir çekme sistemidir. Bir çekme sistemi, bir birimi gerektiği gibi ihtiyaç duyulan yere çekmektedir. Çekme sistemleri, Yalın'ın standart bir aracıdır. Çekme sistemleri, tedarik istasyonlarından üretim kapasitesine sahip istasyonlara üretim ve teslimat talep etmek için sinyalleri kullanmaktadır. Çekme konsepti hem doğrudan üretim sürecinde hem de tedarikçilerle birlikte kullanılmaktadır. Malzemeyi sistemden çok küçük partiler halinde çekerek - tıpkı ihtiyaç duyulduğu gibi- atık ve envanter kaldırılır. Envanter ortadan kalktıkça dağınıklık azalır, sorunlar belirginleşir ve sürekli iyileştirme vurgulanmaktadır. Envanter yastığının ortadan kaldırılması, hem envantere yapılan yatırımı hem de üretim döngüsü süresini azaltır. Bir itme sistemi, zamanlama ve kaynak kullanılabilirliğinden bağımsız olarak siparişleri sonraki akış yönündeki iş istasyonuna dökmektedir. İtme sistemleri Yalın'ın antitezidir. Malzemeyi bir "itme" biçiminden ziyade bir üretim sürecinden gerektiği gibi çekmek, genellikle maliyeti düşürmektedir. Ayrıca, program performansını iyileştirerek müşteri memnuniyetini artırmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.