Ünol Büyükgönenç
Ünol Büyükgönenç (d. 1946, İstanbul)[1] Türk şarkıcı, gitarist ve besteci. Cem Karaca ve Kardaşlar ile yaptığı çalışmalar dışında, solo kariyeriyle de tanınır. 1979 yılında üç dalda Altın Mikrofon birincisidir.
Hayatı
Ünol Büyükgönenç 1946'da İstanbul'da dünyaya geldi. İstanbul Belediye Konservatuvarının keman, piyano bölümünde okudu. 1965 senesi sonları ve 1966 senesinde, Çanakkale Ordu Evinde, piyanoda Nuri Demirsoy, bateride Leon Habib, gitarda Bülent Erten ve bas gitarda Raul Papi ile birlikte uzun zaman birlikte oldu. Çanakkale'den sonra İstanbul'a dönen Büyükgönenç, 1968'de Salim Ağırbaş orkestrasında gitar çalarak adını duyurdu. 1969'da Cem Karaca'nın kendisine eşlik etmek için kurduğu Kardaşlar grubuna geçti. Çıkardıkları 1970 tarihli "Dadaloğlu" plağı ile ünlendiler. Sonraki sene de 45'likler çıkarmaya devam ettiler. Büyükgönenç hem gitar çalarken, "Oy Gülüm Oy" şarkısının sözü ve müziğini, "Kara Sevda" şarkısının sözlerini Cem Karaca ile hazırladı. Bu plaklarda gitarın yanında bağlama da çalmaktaydı.
1973'te Cem Karaca'dan ayrılan Kardaşlar, Ersen Dinleten ile anlaştılar. Bu dönemde grubun tek solo 45'liği yayınlandı. Bu plağın vokallerini Büyükgönenç yaptı. Ersen ile iki 45'lik yayınlanırken, Büyükgönenç, Ersen'in "Yine Seni Tanırım" şarkısını yazdı. Ersen ile birliktelik sonrası Kardaşlar, Seyhan Karabay önderliğinde müziğe devam ederken, Büyükgönenç gruptan ayrıldı.
1974'te yine kendisi ile çalmak için bir grup arayan Cem Karaca ile Dervişan grubunu kurdu. Ancak Uğur Dikmen ve Oğuz Durukan ile anlaşamayan Büyükgönenç grubu bıraktı. Amerika'ya gidip Pan-Am havayolu şirketinde çalıştı. Döndükten sonra Kardaşlar olarak Fikret Hakan ile bir 45'lik yaptılar ancak Büyükgönenç bundan sonra gruptan ayrılıp bir süre müzikten uzak kaldı.
Mayıs 1977'nin politik atmosferinde Büyükgönenç, eski grubu Dervişan ile birlikte CHP için "Yeni Bir Türkiye" şarkısını kaydetti ancak plak CHP tarafından satın alınmayınca Büyükgönenç bu plağın dağıtımına son verdi. Bu 45'liğin içinde bir de Bülent Ecevit posteri bulunmaktaydı. İki yıl sonra Saklambaç gazetesi tarafından uluslararası formatta düzenlenen Altın Mikrofon yarışmasına "Dışarıda Kar Yağıyor" şarkısı ile katıldı ve birinci oldu. Dünya Çocuk Yılı olan 1979'a da göndermede bulunan şarkının hit olması ile TRT'de de görünmeye başladı. 1979 sonunda Hey dergisinin düzenlediği müzik ödüllerinde en yakın rakibi Zerrin Özer'den 3000 oy fazla alarak "Yılın Ümit Veren Sanatçısı" seçildi.[2]
Büyükgönenç ilk ve tek albümü olan "Güzel Günler Göreceğiz"i 1979'da kaydetse de ancak 12 Eylül darbesi sonrası yayınlayabildi. Albümün çoğu şarkısı Büyükgönenç'in bestelediği Nâzım Hikmet şiirlerinden oluşuyordu. Bu albümden sonra 1980'lerin ortalarında konser vermeye geri döndü. Konserlerini gitar, mey, ud ve zurna eşliği ile verirken, pantomim sanatçısı Vecihi Ofluoğlu ona eşlik etti. "Şairler-Dizeler-Ezgiler" konserlerinde Ahmet Kaya, Selda Bağcan ve Yeni Türkü ile sahne aldı. 1992'de yayınlanan Sev Dünyayı adlı toplama kasette yer aldı. Günümüzde aktif olarak müzikle uğraşmasa da zaman zaman konser vermeye devam etmektedir.
Diskografi
Solo
- 1977: Yeni Bir Türkiye / Oy Gülüm Oy
- 1979: Dışarıda Kar Yağıyor / Kız Çocuğu
- 1979: Güzel Günler Göreceğiz
Kardaşlar
- 1973: Çökertme / Deniz Üstü Köpürür
Cem Karaca & Kardaşlar
- 1970: Dadaloğlu / Kalender
- 1971: Oy Gülüm Oy / Kara Sevda
- 1971: Tatlı Dillim / Demedim mi?
- 1971: Kara Yılan / Lümüne
- 1971: Acı Doktor (Kısım 1) / Acı Doktor (Kısım 2)
- 1971: Kara Üzüm / Mehmet'e Ağıt
- 1972: Askoros Deresi / Üryan Geldim
- 1972: Hasan Kalesi / Üryan Geldim (Almanya için)
- 1972: Askoros Deresi / Kazak Abdal (Almanya için)
- 2007: Püsküllü Moruk (1971'de kaydedildi)
Ersen & Kardaşlar
- 1973: Çakmağı Çak / Güneşe Dön Çiçeğim
- 1974: Metelik / Yine Seni Tanırım
Fikret Hakan & Kardaşlar
- 1974: Dostun Gülü / Löberde
Kaynakça
- ^ Turhan, Fidan. "Ünol Büyükgönenç'le Söyleşi". urundergisi.com. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020.
- ^ "Yılın sanatçıları 1979". 8 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2010.