İçeriğe atla

Örgülü nehir

Yeni Zelanda'nın Güney adasındaki Waimakariri Nehri, rotasının çoğuna örgülüdür.
ABD'nin Washington eyaletindeki White River, genç, hızla aşınan bir yanardağ olan Rainier Dağı'ndaki Emmons Buzulundan büyük bir tortul yükü taşıyor.

Örgülü nehir ya da örgülü kanallar, küçük, genellikle eğreti, örgü çubuklar olarak adlandırılan adacıklar tarafından ayrılan nehir kanalları bağlantısından oluşur. Örgülü akıntılar yüksek tortulu ve kaba tane boyutlarına sahip nehirlerde oluşmaya eğilimlidir ve bu nehirler, kıvrımlı ya da düz akıntıya sahip tipik nehirlerden daha dik yamaçlardan oluşur.[1][2] Örgülü nehirler aynı zamanda taşıdıkları su miktarında hızlı ve sık bir şekilde değişiklik gösteren nehirlerle bağlantılıdır. Tüm dünya üzerinde çakıllı akıntılar, kum yatağı olan nehirler ve nehir deltaları gibi birçok çevrede çeşitli örgülü kanallar bulunur.[3]

Örgülü nehirler, kıvrımlı nehirlere nazaran dik bir eğimin korunduğu çözelti seviyesinin eğime ulaştığı esnada meydana gelir. Nehir zamanla gelişimini tamamladığında, tortu yükündeki sabit yükseliş nehrin yamaç yatağını arttıracak ve bu nedenle iki koşul eş zamanlı olarak gerçekleşebilir; Sonuç olarak nehrin taşıdığı su miktarı aynı kaldığı sürece yamaç değişimi ile tortu yükündeki değişim eşit olacak. . Eğimli yamaçlar, zayıf bir şekilde sıralanmış kaba kum akışları 0.016 (ft/ft) için 0.0042 m3/s olarak belirlenmiştir. Bu eğimin üzerindeki her yamaç örgülü akış oluştururken bu eğimin altındakiler kıvrımlı bir akış oluşturur. Nehrin gelişimindeki temel faktör nehrin taşıyabildiği tortu miktarıdır. Belli bir sistem çökelti yükü için eşiğine ulaştığında kıvrımlı bir sistemden örgülü bir sisteme dönüşecektir. Aynı zamanda geçici olarak durmuş yük çözeltisinin yatak yüküne oranı da kanal gelişimi için önemlidir.[4]

Asılı tortudaki artış, eğrinin iç kısmında ince erozyona dayanıklı malzemenin birikmesine izin verdi, bu da eğriyi vurguladı ve bazı durumlarda nehrin örgüden kıvrımlı bir profile kaymasına neden oldu.[3] kanallar ve örgü çubuklar genellikle oldukça hareketlidir, nehir düzeni genellikle sel olayları sırasında önemli ölçüde değişir.[6] Örgülü kanallar, nispeten istikrarlı bankalar tarafından tanımlanan bir alanda akabilir veya tüm vadi tabanını işgal edebilir. Canterbury, yeni Zelanda'daki Rakaia Nehri, çevredeki ovalara 100 metre genişliğinde bir kanal kesti; bu nehir, nehir kıyısı ara yüzünde bulunan bir lagüne tortu taşır.[5]

Örgülü kanal oluşumuyla ilişkili koşullar şunları içerir:

Bol miktarda tortu kaynağı Yüksek akış gradyanı su tahliyesinde hızlı ve sık değişiklikler aşınabilir bankalar dik bir kanal gradyanı bununla birlikte, nehri şekillendiren süreçler açısından, bir akıntının kıvrılıp kıvrılmayacağını belirleyen kritik faktör, kıyı aşınmasıdır. Erozyona dirençli kohezif banklara sahip bir akarsu, dar, derin, dolambaçlı kanallar oluştururken, aşınması yüksek bankalara sahip bir akarsu, kıvrımlılık için gerekli olan suyun sarmal akışını önleyerek ve örgülü oluşumla sonuçlanan geniş, sığ kanallar oluşturacaktır kanallar.

Örnek olarak; Alaska, Kanada, Yeni Zelanda'nın Güney Adası ve Himalayalar'da, tümü genç, hızla aşınan dağlar içeren geniş örgülü nehir sistemleri bulunur.

Arka planda Güney Alpleri ile Waimakariri Nehri, Canterbury, Yeni Zelanda

Asya'daki muazzam Brahmaputra- Jamuna Nehri, örgülü bir nehrin klasik bir örneğidir. Afrika'da, örneğin Touat Vadisi'nde örgülü nehir sistemleri mevcuttur.

Aşağı Sarı Nehrin bir kısmı örgülü bir şekil alır. Sewanee Konglomera, bir Pennsylvanian kaba kumtaşı ve çakıl taşı birimi Güney Üniversitesi yakınlarındaki Cumberland Platosu'nda bulunan, bir zamanlar Amerika Birleşik Devletleri'nin doğusunda var olan eski bir örgülü ve kıvrımlı nehir tarafından biriktirilmiş olabilir. Diğerleri bu birim için çökelme ortamını gelgit deltası olarak yorumladılar.

Avrupa'da göze çarpan örgülü nehirler:

İTALYA

Rakaia Nehri, Güney Adası, Yeni Zelanda

Tagliamento Piave (nehir) Brenta (nehir) Cellina Meduna Fella Magra

Polonya ve Beyaz Rusya

Narew Sweden Sarek Milli Parkı

Tanana River, Alaska, Amerika Birleşik Devletleri

Sarvesjahka Rapaalven

Anastomoz nehirler

Anastomoz yapan nehirler veya akarsular, birden fazla iç içe geçmiş kanaldan oluşmaları bakımından örgülü nehirlere benzer. Bununla birlikte, anastomoz yapan nehirler tipik olarak düşük gradyanlı, dar, derin kanallardan oluşan bir ağdan oluşur. Dik yokuşlarda oluşan ve daha az kıyı stabilitesi gösteren örgülü nehirlerin aksine.

Toklat Nehri, Alaska, Birleşik Devletleri

Ayrıca bakınız

Ait - İngiltere'deki Thames Nehri ve kolları üzerinde bulunan adalar

Anabranch - Ana kanaldan ayrılan ve aşağı akışla yeniden birleşen bir nehrin veya akıntının bir bölümü.

Lagün - Bariyer adalar veya resiflerle daha büyük bir su kütlesinden ayrılan sığ bir su kütlesi

Shoal - Bir su kütlesinden yüzeye yakın yükselen doğal batık kum bankası

Medano Deresi

Dış bağlantılar

  1. http://www.seddepseq.co.uk/DEPOSITIONAL_ENV/Fluvial/Braided/braided.htm 29 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. http://www.alevelgeography.com/braided-channels/ 9 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. the Geological Society of America. 83 (6): 1755–1770. doi:10.1130/0016-7606(1972)83[1755:esocp]2.0.co;2.
  4. https://www.worldatlas.com/articles/fluvial-landforms-what-is-a-braided-channel.html 8 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. https://doi.org/10.1144/GSL.SP.1993.075.01.01
  6. Catling, David (1992). Rice in deep water. International Rice Research Institute. p. 177. ISBN 978-971-22-0005-2. Retrieved 23 April 2011.
  7. ^ Şuraya git:a b Leopold, L.B.; Wolman, M.G. (1957). "River channel patterns: Braiding, meandering, and straight". U.S. Geological Survey Professional Papers. 262b: 39–85.
  8. ^ Gray, D.; Harding, J.S. (2007). "Braided river ecology: A literature review of physical habitats and aquatic invertebrate communities". Science for Conservation (279).

Kaynakça

  1. ^ "Braided Rivers". www.seddepseq.co.uk. 29 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2021. 
  2. ^ "Braided Channels". A Level Geography (İngilizce). 31 Ocak 2016. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2021. 
  3. ^ Schumm, S. A.; Khan, H. R. (1972). "Experimental Study of Channel Patterns". Geological Society of America Bulletin (İngilizce). 83 (6): 1755. doi:10.1130/0016-7606(1972)83[1755:ESOCP]2.0.CO;2. ISSN 0016-7606. 
  4. ^ "Fluvial Landforms: What Is A Braided Channel?". WorldAtlas (İngilizce). 8 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2021. 
  5. ^ Bristow, C. S.; Best, J. L. (1993). "Braided rivers: perspectives and problems". Geological Society, London, Special Publications (İngilizce). 75 (1): 1-11. doi:10.1144/GSL.SP.1993.075.01.01. ISSN 0305-8719. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sel</span> su taşkını

Sel, genellikle kuru olan araziyi sular altında bırakan bir su taşkını olayıdır. "Akma halinde olan su" anlamına gelen kelime, gelgitin içeri akışına da uygulanabilmektedir. Taşkınlar hidroloji disiplinin bir çalışma alanıdır. Tarım, inşaat mühendisliği ve halk sağlığı gibi alanlarda önemli bir endişe kaynağıdır. Genellikle insanların çevreye verdiği değişiklikler, sellerin yoğunluğunu ve sıklığını arttırır. Örneğin; ormansızlaşma ve sulak alanların kaldırılması gibi arazi kullanımı değişiklikleri, su seti akışındaki değişikliklere ve iklim değişikliğine yol açar. Aynı zamanda deniz seviyesinin yükselmesi gibi daha büyük çevresel sorunlara da yol açmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Delta (coğrafya)</span> bir nehrin ağzında oluşan yerşekli

Delta ya da çatal ağız, bir ırmağın çatallanarak denize döküldüğü yerdir. Eski Yunan tüccarların Nil Nehri'nin denize ulaşan kısmında üçgen biçiminde kara parçaları olduğunu gördüler. Oluşan şekiller Yunan alfabesinin dördüncü harfi Δ (delta) ile aynı olduğu için tüccarlar buraya delta adını verdiler.

<span class="mw-page-title-main">Tiber</span> İtalyada bir akarsu.

Tiber nehri, İtalya'da bir nehir. İtalya'nın üçüncü büyük nehridir ve Toskana'daki Apenin Dağları'ndan doğar, 406 km'lik bir akıştan sonra Tiren Denizi'ne dökülür. Su toplama havzası 17.375 km2'dir. Nehir, meşhur ana su yolu olarak sonunda, doğu ağzında kurulmuş olan Roma şehrine ulaşır.

<span class="mw-page-title-main">Konglomera</span>

Konglomera, kum ve çakılların basınçla birleşmesi ve zamanla sertleşmesi sonucu oluşan kütlelerdir. Konglomera, çapı 2 mm'den daha büyük kayaç türüdür, örneğin, granüller, çakıl taşları ve kayaçlar gibi, alt-köşeli çakıl boyutlarındaki yuvarlatılmış önemli bir fraksiyondan oluşan kaba taneli bir kırıntılı tortul kayaçtır. Çakılların konsolidasyonu ve

<span class="mw-page-title-main">Menderes</span> nehrin yatağındaki kıvrım

Menderes,, bir nehrin yatağında meydana gelen kıvrımlara verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Alüvyon yelpazesi</span> Toprak Oluşum

Bir alüvyon yelpazesi, bir yamaçtan çıkan dar bir kanyon gibi bir nokta tortu kaynağındaki tepesi ile sığ bir koninin bir bölümü gibi şekillendirilmiş bir tortu birikimidir. Bunlar, kurak ve yarı kurak iklimlerdeki dağlık arazinin karakteristik özelliğidir, ancak aynı zamanda yoğun yağışa maruz kalan daha nemli ortamlarda ve modern buzullaşma alanlarında da bulunurlar.

Akarsu terasları, vadinin nehir tarafından daha da derinleştirilmesinden sonra yamaçta kalan eski vadi topraklarının kalıntılarıdır. Bunlar, nehir boyunca, nehrin taşıma gücündeki azalmaya bağlı olarak akarsu tarafından taşınan kaya malzemesinin sedimantasyonundan kaynaklanır. Nehir terasları vadinin her iki tarafında veya sadece bir tarafında geliştirilebilir. Tektonik hareketler ve bir nehrin taşıma kapasitesini artırarak, nehir daha önce oluşturulmuş bir terasta tekrar yükselebilir ve karakteristik teras merdivenlerini oluşturabilir.

<span class="mw-page-title-main">Piroklastik akıntı</span>

Piroklastik akıntı, volkanlardan çıkan ve sıcak gazlardan beslenmiş kor halindeki kül ve lav parçaları ile volkanik yamaçlardan çok hızlıca aşağıya akan sıcak akıntılardır. Bu akıntılar saatte 200 km hıza ulaşabilirler. Piroklastik akıntılar iki ana bölümden oluşur. Bunlar yer çekimi etkisinin artışı ve şiddetli türbülans akıntılarıdır. Yer çekimi etkisinin artışı; piroklastik akıntıların bir bakıma çığ ve heyelanlara benzer bir şekilde hareket etmesine sebep olur. Bunlar, lav parçalarından ve hareketli kütlede sıkışan havanın ısınıp genleşmesiyle açığa çıkan gazlar tarafından harekete geçerler. Bu gazlar, tabandaki kayaçlar ile akan malzeme arasındaki sürtünmeyi azaltır. Şiddetli türbülans akıntıları ise; ortamdaki kül ve pumis parçaları ile sürtünmenin en aza indirgenmesine katkıda bulunan önemli mekanizmalardan birisidir.

Drenaj sistemini belli bir drenaj havzasında dere, nehir ve göller oluşturmaktadır. Drenaj sistemi içerisinde bulunan sert veya yumuşak kayaların olup olmadığı, arazi eğimi ve topografyası önemlidir. Jeomorfolog ve hidrologlar akarsuları drenaj havzasının bir parçası olarak görmektedirler. Bir drenaj havzasındaki yer altı ve yer üstü suların akışlarını topografya belirler. Drenaj havzaları birbirlerinden topografik engellerle ayrılırlar. Drenaj havzasını bütün akış kolları temsil eder. Sayıları ve uzunlukları topografyaya bağlı olarak havzayı genişletebilir ve şeklini değiştirebilir. Drenaj sistemini en son denize veya göle dökülen nehir temsil eder.

<span class="mw-page-title-main">Lahar</span>

Lahar, bulamaç halindeki bir piroklastik madde, taşlı döküntü ve sudan oluşan çamur akıntısı veya döküntü akıntısı türüdür. Bu söz konusu madde genellikle bir nehir vadisi boyunca bir volkandan aşağı akar. Laharlar son derece yıkıcıdır: saniyede onlarca metre yol alarak akabilir, 140 metre (460 ft) gibi derinliklere ulaşabilir ve yollarına çıkan her tür yapıyı yıkıp yok edebilirler. Dikkate değer laharlar arasında Nevado del Ruiz ve Pinatubo Dağları'ndakiler sayılabilirki bunların her ikisi binlerce insanın ölümüne neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Dalgalanma işaretleri</span>

Dalgalanma izleri, deniz dibinde, akarsu depolarında ve kumullar üzerinde, meydana gelen küçük dalgalar biçimindedir ve tabaka yüzeylerinde görülürler.Değişik hızda hareket eden iki ortam arasındaki sınır yüzeyinin dalgalanmasıyla oluşur. Simetrik dalgalanma izleri düzenli salınım hareketlerine bağlı olarak meydana gelirler. Asimetrik dalgalanma izleri da dik yamaç, rüzgarın ve akıntının ilerlediği yöne bakar.

<span class="mw-page-title-main">Çeken akıntı</span> Kırılan dalgaların ters yönünde akan belirli bir su akımı türü

Rip akıntısı, olarak adlandırılan bir rip akımı, dalgaların kırıldığı plajların yakınında meydana gelebilen, kırılan dalgaların ters yönünde akan belirli bir su akımı türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Ağizel Nehri</span>

Ağizel ya da Belaya (Başkurtça: Ağizel,

<span class="mw-page-title-main">Düz tepe</span> düz ve yanları sarp kayalıktan oluşan yüksek tepeler

Mesa ya da düz tepe, genellikle düz ve yanları sarp kayalıktan oluşan yüksek tepelerdir. Kendisi ile yakından ilgili olan tanık tepeden daha büyüktür.

<span class="mw-page-title-main">Jefferson Nehri</span>

Jefferson Nehri, ABD'nin Montana eyaleti içinde doğup sonlanan, Kuzey Amerika'nın en uzun nehri olan Mississippi Nehri'nin ana kollarından olan Missouri Nehri'nin bir koludur. Yaklaşık 83 mil (134 km) uzunluğunda bir nehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Karadeniz deniz altı nehri</span>

Karadeniz deniz altı nehri veya İstanbul Boğazı'nın altındaki nehir İstanbul Boğazı'nın içinden geçen ve Karadeniz'in dibi boyunca akan bir tuzlu su akıntısıdır. Nehrin keşfi, Leeds Üniversitesi'ndeki bilim insanları tarafından 1 Ağustos 2010'da açıklandı. Bu nehir dünyada türünün tek örneğidir. Akdeniz'den gelen deniz altı nehrindeki tuzluluk, İstanbul Boğazı aracılığıyla tuzluluk oranının daha düşük olduğu Karadeniz'e akarak nehri oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Kum barı</span>

Kum barı, dışbükey kıyı boyunca bir akarsu kıvrımının iç kıvrımındaki alüvyon birikintinin birikmesi olarak adlandırılır. Kum barları, dolambaçlı ve kıvrımlı nehirlerde bol miktarda bulunur. Hilal şeklini alırlar ve akarsu akışın kıvrımlarının içinde bulunurlar. Kum barı, nehir adalarından daha küçük olmasına rağmen, oluşum ve bileşim bakımından nehir adalarına çok benzer.

<span class="mw-page-title-main">Su seti</span>

Su seti ya da su bentleri set, Dyke, dolgu, floodbank veya stopbank uzatılmış bir doğal olarak meydana gelen sırt ve yapay olarak üretilen bir dolgu ya da duvar bu düzenler su seviyesi. Genellikle olduğu toprak ve genellikle paralel bir seyri için nehir onun içinde taşkın veya alçak kıyı boyunca.

<span class="mw-page-title-main">Taşkın yatağı</span>

Taşkın yatağı veya taşkın ovası; kanalının kıyılardan çevreleyen vadi duvarlarının tabanına kadar uzanan, sel yaşayan bir dere veya nehre bitişik bir arazi alanıdır. Toprakları genellikle seller sırasında biriken Killer, şiltler, kumlar ve çakıllardan oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Waikato Nehri</span>

Waikato Nehri, Yeni Zelanda'nın Kuzey Adası'nda bulunan bir nehirdir. Nehir, Taupō Gölü'nden başlayarak Waikato'da Tasman Denizi'ne dökülmektedir. 425 km uzunluğu ile Yeni Zelanda'nın en uzun nehridir.