İçeriğe atla

Écouen Şatosu

Koordinatlar: 49°01′03″K 2°22′42″D / 49.01750°K 2.37833°D / 49.01750; 2.37833
Écouen Şatosu
Château d'Écouen
Harita
Genel bilgiler
TürŞato
Mimari tarzFransız Rönesans
ŞehirÉcouen
ÜlkeFransa
Koordinatlar49°01′03″K 2°22′42″D / 49.01750°K 2.37833°D / 49.01750; 2.37833
Tasarım ve inşaat
Mimar(lar)Jean Bullant (Avlu ve kuzey revakları, merdivenler ve iç mekânlar)

Écouen Şatosu (Fransızca: Château d'Écouen), Fransa'nın Paris kentinin yaklaşık 20 km kuzeyinde, Écouen komününde yer alan tarihî bir şatodur ve Fransız Rönesans mimarisinin kayda değer bir örneğidir. 1975'ten bu yana Musée National de la Renaissance'ın (Ulusal Rönesans Müzesi) koleksiyonlarına ev sahipliği yapmaktadır.[1]

Şato, 1539 ile 1555 yılları arasında Kral I. François'in Fransız ordusunun başbakanı ve komutanı Fransa Konsolosu Anne de Montmorency için ve daha sonra II. Henri için inşa edilmiştir. Fransız Rönesansının önemli resim, heykel, seramik, vitray, mobilya, tekstil ve diğer sanat koleksiyonlarını içerir.[1]

Şatonun tarihi

Kayıtlar, bu tepede 12. yüzyıldan beri bir kalenin bulunduğunu gösteriyor. Kale, kuzeyden gelen tarihî işgal yolu olan Fransa Ovası'nı koruyordu. Şato; 1515'te soylu, kıdemli bakan ve Kral I. François'in çocukluk arkadaşı Anne de Montmorency'ye[2] miras kaldı.

1538'de Kral, Montmorency'yi Fransa Konsolosu, silahlı kuvvetlerin komutanı ve Kral'ın evinin büyük efendisi olarak atadı. Montmorency, Kral'ı görkemli bir şekilde ağırlamaya uygun hâle getirmek için kaleyi tamamen yeniden inşa etmeye karar verdi.[3]

Şato, Loire Vadisi'ndeki Chambord Şatosu'nun planına göre tasarlandı.[4] Aşağıdaki kırsal bölgeye bakan bir teras üzerinde yer alıyordu, etrafı burçlarla çevrili sağlam bir duvarla sahte bir hendekle çevrelenmişti ve muhtemelen Konsolos'un ordu komutanı rolünü simgeliyordu. Şato, köşelerinde kare köşkler bulunan, merkezî bir avlu etrafında dikdörtgen şeklindeydi. Tek katlı bir giriş kanadıyla birbirine bağlanan 2 tane 3 katlı konut kanadından oluşuyordu. Her iki konut kanadının da merkezlerinde üst katlardaki süitlere erişimi sağlayan anıtsal merdivenler vardı.[5]

Konsolos ve eşi Savoy Madeleine, özel şapellerinin ve dairelerinin bulunduğu güney kanadında ikamet ediyorlardı. Kuzey kanadı tamamen hükümdarlara ayrılmıştı: İlk katta Kraliçe'nin, üst katta Kral'ın süiti bulunuyordu. 3 ana kanadın üst katlarında çatı pencereleri bulunur.[3]

İnşaat kayıtları kaybolduğunda dolayı binanın orijinal mimarının adı belirsizdir, ancak daha sonra Büyük Konsolos'un mezarını tasarlayan mimar Jean Bullant'ın[3] kuzey kanadının, hem iç avluya hem de dış kuzey bahçelerine bakan kolossal düzeni kullanan süslü neoklasik peristillerinin tasarımı dâhil özellikle 19. yüzyılda şatonun birçok dekorasyonuna katıldığı bilinmektedir. Bullant'ın kuzey kanadına klasik sütunlar ve saçak elemanları eklemesi, Fransız Rönesans mimarisinin ayırt edici bir özelliği hâline gelen klasik ve Orta Çağ formlarının birleşiminin erken bir örneğidir.[6]

Anne de Montmorency, Rönesans'ın en önde gelen Fransız sanatçılarından bazılarını heykel ve dekorasyon çalışmalarına katılmaya davet etti. Şapeli; Jean Goujon, Jean Bullant, Barthélemy Prieur ve Bernard Palissy tarafından yapılan heykellerle süslendi. Androuet du Cerceau ailesinin bazı üyeleri Écouen'de koruma buldu ve çalıştı.[7] Écouen'deki camların çoğu şu anda Condé Müzesi'ndedir[8] ve doğu kanadı 1549-50'de döşenmiştir. Bina, 1550'lerde Fontainebleau Okulu tarzında fresklerle kaplanmış ve döşenmiştir. Hiçbir bina ayakta duramadığından, inşaatın kesin sırasını takip etmek mümkün değildir.[9] Ancak batı kanadındaki galerideki grisaille vitray paneller 1542 ve 1544 tarihlidir ve Écouen gravürleri Androuet du Cerceau ailesinin Les Plus Excellents Bastiments de France, 1576 adlı eserinde yer almaktadır.

Şato, kraliyet ailesinin Condé Prensi şubesinin mülkü hâline geldiği 1632'ye kadar Montmorency ailesinde kaldı. 1787'de, Fransız Devrimi'nden kısa bir süre önce, Montmorency'nin atlı heykelinin bulunduğu orijinal doğu giriş kapısı, yeni sahip Condé Prensi Louis Joseph tarafından yıkıldı. Devrim sırasında göç ettiği zaman, şatoya Fransız devleti tarafından el konuldu. 1806'da Napolyon, şatoyu Legion d'honneur'a bağışladı ve şato, tarikatın şövalyelerinin kızları için bir okul hâline geldi.[10] Eugène de Beauharnais, parka Fontaine Hortense'yi inşa etti. Ancak Fransa Kralı XVIII. Louis'in restorasyonundan sonra mülk, Condé Prensi Louis Henri'ye iade edildi. Bunu, ordusundaki askerlerin torunlarına bir yetimhane kurmak için kullanması ve işletme masraflarını karşılamak için kalan varisi Aumale Dükü Henri d'Orléans ile birlikte kullanması şartıyla Sophie Dawes'a bıraktı. 1840'ta öldü.[11] Dawes'ın ölümünden 10 yıl sonra, III. Napolyon'un burada Legion d'honneur okulunu yeniden kurmaya karar verdiği 1850'ye kadar mülkten çok az yararlanıldı ve okul, 1962'ye dek bu amaca hizmet etmeye devam etti.[10] Şato 1862'de Tarihî Anıt ilan edildi. 1969'da Kültür Bakanı André Malraux, şatonun Cluny Müzesi'nin Rönesans sanatı koleksiyonuna ev sahipliği yapmasını önerdi ve 1977'de Fransız Ulusal Rönesans Müzesi olarak açıldı.[10]

Kaynakça

  1. ^ a b Centre des Monuments Nationaux, Le Guide du Patrimoine en France ouverts au public, pg. 333
  2. ^ Le Guide du Patrimoine en France, pg. 333
  3. ^ a b c Musée National de la Renaissance, Château d'Écouen, Guide des collections, Éditions de la Réunion des musées nationaux, (2017), p. 333
  4. ^ Musée National de la Renaissance, Château d'Écouen, Guide des collections, Éditions de la Réunion des musées nationaux, (2017), p. 10
  5. ^ Musée National de la Renaissance, Château d'Écouen, Guide des collections, Éditions de la Réunion des musées nationaux, (2017), p.10-18
  6. ^ Rosalys Coope, "The Château of Montceaux-en-Brie", Journal of the Warburg and Courtauld Institutes 22.1/2 (January - June 1959:71-87) p. 77.
  7. ^ Janet S. Byrne, "Monuments on Paper" The Metropolitan Museum of Art BulletinNew Series, 25.1 (Summer 1966, pp. 24-29) p 28.
  8. ^ Chantilly. Michael Archer, "'Monmorency's Sword' from Écouen" The Burlington Magazine 129 No. 1010 (May 1987, pp. 298-303) p 301.
  9. ^ A. Bertrand, Un château à Écouen (1974); John Cornforth, "Château d'Écouen, Seine et Oise" Country Life Magazine 12 Temmuz 1984, pp 164-67.
  10. ^ a b c Visitors' Guide to the Museum of the Renaissance
  11. ^ "She Stands Accused - Chapter V:". web.archive.org. 26 Mart 2005. 26 Mart 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Marsilya</span> Fransada komün

Marsilya, Fransa'nın güneydoğu'sunda bulunan, Bouches-du-Rhône ilinin ve Provence-Alpes-Côte d'Azur bölgesinin merkez şehridir. 2020 nüfus sayımına göre 870.321 nüfusuyla Fransa'nın 2. en büyük kentidir. Ayrıca 1.760.653 nüfusuyla Fransa'nın 2. en büyük metropolitan yerleşim alanıdır. Avrupa'da en büyük kara alanına sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Louvre Müzesi</span> Pariste arkeoloji ve sanat müzesi

Louvre Müzesi, dünyanın en büyük sanat müzesidir. Fransa'nın başkenti Paris'te, Louvre Sarayı'na kurulmuştur. Şehrin içinden geçen Sen Nehri'nin kıyısında yer alır. Tarih öncesi çağlardan, 21. yüzyıla kadar uzanan, oldukça geniş bir koleksiyon yelpazesi vardır. Yaklaşık 35.000 kadar tarihî sanat eseri, 72.735 metrekarelik bir alanda sergilenmektedir. 2017 yılında, 8,1 milyon ziyaretçi oranıyla dünyanın en çok ziyaret edilen sanat müzesi seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Şato</span>

Şato, bir lorda veya krala ait konut görevi gören bir tahkimat türüdür. Şatolar bulundukları bölgenin ekonomik, siyasi ve idari merkeziydi. İçinde saray halkının ikamet etmesinin yönüyle kaleden, bir savunma yapısı olması yönüyle saraydan farklıydı ve de bir müstahkem şehirden farklı olarak kamuya ait bir savunma değildi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Léon Gérôme</span> Fransız heykeltıraş ve ressam (1824 – 1904)

Jean-Léon Gérôme, Fransız ressam, heykeltıraş ve öğretmen.

<span class="mw-page-title-main">Metz</span> Fransada komün

Metz, Fransa'nın Lorraine bölgesinin ve Moselle département'ının merkezi, Moselle ve Seille'in kıyısında.

<span class="mw-page-title-main">Montrö</span> İsviçrede şehir ve belediye

Montrö ya da Montreux, bir İsviçre kantonu olan Vaud'nun, Vevey bölgesinde yer alan bir şehirdir.

<i>Halka Yol Gösteren Özgürlük</i> Eugéne Delacroix tarafından çizilmiş resim

Halka Yol Gösteren Özgürlük, Fransız resim sanatının başyapıtlarından biri olarak kabul edilen yağlı boya tablo. Fransız romantik ressamlarından Eugene Delacroix tarafından yapılmıştır. 1830 senesinde Kral 10. Charles'in devrilişine yol açan üç günlük halk ayaklanmasının anısına yapılmıştır. Tüm dünyada Fransız Devrimi'nin simgesi kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Orangerie Müzesi</span> Pariste sanat müzesi

Orangerie Müzesi, Paris'te bulunan bir sanat müzesidir. Müzede izlenimcilik, ard izlenimcilik ve Paris Okulu akımlarına ait tablolar sergilenir. Paul Cézanne, Henri Matisse, Amedeo Modigliani, Claude Monet, Pablo Picasso, Pierre-Auguste Renoir, Henri Rousseau, Chaim Soutine, Alfred Sisley ve Maurice Utrillo gibi ressamların eserleri müzede yer alır.

Constantine Andreou, altmış yıl boyunca başarılı bir kariyere sahip olmuş olan Yunan kökenli ressam ve heykeltıraş. Andreou 20. yüzyılın ünlü uluslararası sanatçısı tarafından övülmüştür.

Christophe-Gabriel Allegrain daha ünlü olan kayınbiraderi Jean-Baptiste Pigalle'nin etkisi altında neoklasik stili Rokoko cazibesi ve yumuşaklığı ile birleştiren Fransız heykeltıraş.

<span class="mw-page-title-main">Isaac de Camondo</span>

Kont Isaac de Camondo Kamondo Ailesinden Osmanlı-Fransız bankacı, diplomat, besteci, koleksiyoncu ve hayırsever.

<span class="mw-page-title-main">Ange-Jacques Gabriel</span> Fransız mimar (1698 – 1782)

Ange-Jacques Gabriel,, Fransız mimar. Kendi kuşağının en önde gelen mimarı olmasının yanında, aynı zamanda Fransa Kralı XV. Louis'nin de baş mimarıydı. Başlıca eserleri arasında Concorde Meydanı, ilk Fransız askeri akademisi olan École Militaire ve Versay Sarayı'nda yer alan Petit Trianon ve Versay Kraliyet Operası'dır. Mimari tarz olarak, Fransız Barok mimarisi ile Fransız neoklasizmi arasında dikkatli bir denge oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">Josquin des Prez</span> Belçikalı besteci (1450-1521)

Josquin des Prez Fransız-Flaman bir Rönesans dönemi müzik bestecisi. İsmi Josquin Desprez veya bunun Latinceleştirilmiş sekliyle Josquinus Pratensis veya alternatif şekilde Jodocus Pratensis olarak da bilinmektedir. Fakat şahsen Josquin des Prez ismini Illibata Dei virgo nutrix adlı motetinde kullanmıştır.

Marie-Geneviève Bouliard, portreleriyle ünlü Fransız ressamdır.

Henri Clément-Serveau Fransız ressam, tasarımcı, oymacı ve illüstratördü. Clément-Serveau erken dönemde gerçekçi eserler üretti, ancak kısa sürede yeni hareketlerle ilgilenmeye başladı. Arkadaşı Louis Marcoussis'ten etkilendi. Form ve mekan ilüzyonunu vermek için geometrik desenler kullanarak Kübizm ile denemeler yaptı. Daha sonra kariyerinde post-kübist bir duruşla soyut sanat'a yöneldi. Fransa Bankası için banknotlar tasarladı ve büyük duvar resimleri yaptı. Çok sayıda Fransız ve uluslararası sergiye katıldı.

<span class="mw-page-title-main">Vincennes Ormanı</span> Pariste bir park

Vincennes Ormanı, Fransa'nın başkenti Paris'te bulunan bir parktır. Park, Paris'in güneydoğu ucunda 12. arrondissementte Fransa krallarının eski ikametgâhı olan Vincennes Şatosu'nun yanında yer almakta olup 1855-1866 yılları arasında III. Napolyon tarafından inşa edildi.

<span class="mw-page-title-main">Jean Goujon</span> Fransız sanatçı (1510 – 1567)

Jean Goujon, Fransız Rönesans heykeltıraş ve mimarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Château de Rambouillet</span>

Rambouillet Kalesi olarak bilinen Château de Rambouillet, kuzey Fransa'daki Île-de-France bölgesinde, Yvelines departmanı Rambouillet kasabasında,Paris'in güneybatısında yerleşmektedir. 1896'dan 2009'a kadar Fransız Cumhurbaşkanlarının yazlık konutuydu ve şu anda Centre des Monuments nationaux tarafından yönetiliyor.

<span class="mw-page-title-main">Versay'da Grand Condé'nin resepsiyonu</span>

Grand Condé'nin Versailles'da Karşılanması, XIV.Louis tarafından Grand Condé'nin Kabulü olarak da bilinir, Jean-Léon Gérôme tarafından boyanmış bir tablodur (1878). Bourbon-Condé'nin 1674'te Versailles Sarayı'nda XIV.Louis tarafından kabulünü temsil ediyor. Tablo 2004 yılında Musée d'Orsay tarafından satın alındı.

<span class="mw-page-title-main">Rönesans şahsiyetleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu liste, Rönesans ile ilişkili önemli kişilerin bir listesidir.