Çin Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetleri
Çin Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetleri | |
---|---|
中国人民解放军空军 Zhōngguó Rénmín Jiěfàngjūn Kōngjūn | |
![]() | |
Etkin | 11 Kasım 1949 |
Ülke | ![]() |
Bağlılık | ![]() |
Sınıfı | ![]() |
Tipi | Hava kuvvetleri |
Büyüklük | 395.000 aktif personel (2020)[2] >3.370 uçak (2020)[3] |
Merkez | Pekin |
Savaşları | Kore Savaşı Vietnam Savaşı Çin-Vietnam Savaşı |
Website | Çin Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetleri |
Komutanlar | |
Komutan | Orgeneral Chang Dingqiu |
Siyasi Komiser | Orgeneral Guo Puxiao |
Kurmay Başkanı | Korgeneral Yu Qingjiang |
Nişanlar | |
Madalyon | ![]() ![]() |
Bayrak | ![]() |
Kol rozeti | ![]() |
Hava Araçları | |
Saldırı | Xian JH-7 |
Bombardıman | JH-7,Xian H-6 |
Elektronik savaş | Tupolev Tu-154, Shaanxi Y-8, Shaanxi Y-9 |
Avcı | Çengdu J-7 Şenyang J-8 Çengdu J-10 Şenyang J-11 Şenyang J-16 Çengdu J-20 Suhoy SU-27 Suhoy SU-30MKK Suhoy SU-35 |
Helikopter | SA321 Harbin Z-9 |
Saldırı helikopteri | Harbin Z-19 |
Çok maksatlı helikopter | Harbin Z-20 |
Önleme | Şenyang J-8 |
Eğitim | Hongdu JL-10 Hongdu JL-8 Guizhou JL-9 |
Nakliye | Xian Y-20 Şensi Y-9 Şensi Y-8 Xian Y-7 İlyuşin İL-76 |


Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetleri (PLAAF; Çince: 中国人民解放军空军; pinyin: Zhōngguó Rénmín Jiěfàngjūn Kōngjūn), Çin Hava Kuvvetleri (中国空军) veya Halk Hava Kuvvetleri (人民空军) olarak da bilinir, Çin Halk Cumhuriyeti'nin düzenli silahlı kuvvetleri olan Halk Kurtuluş Ordusu'nun hava koludur. PLAAF resmi olarak 11 Kasım 1949 tarihinde kurulmuştur ve havacılık, uçaksavar topçusu, karadan havaya füzeler (SAM), radar ve Hava İndirme Kolordusu olmak üzere 5 koldan oluşmaktadır.[4]
PLAAF, Çin Hava Kuvvetleri olarak bilindiği 1920'li yıllara kadar uzanan bir geçmişe sahiptir. Kore Savaşı sırasında PLAAF, Kuzey Kore üzerinde hava üstünlüğü elde edilmesinde ve kara kuvvetlerinin desteklenmesinde önemli bir rol oynamıştır. 1960'larda ve 1970'lerde PLAAF, MiG-21 gibi gelişmiş uçakların satın alınması ve Shenyang J-8 gibi yerli avcı uçaklarının tanıtılmasıyla modernizasyon ve genişleme sürecinden geçti. 1980'lerde ve 1990'larda PLAAF, Su-27 gibi gelişmiş uçakların satın alınması ve J-10 ve J-11 gibi yeni uçakların tanıtılmasıyla daha fazla modernizasyon ve genişleme sürecinden geçmiştir.
PLAAF'ın organizasyonundaki değişikliklerin ardından 1990'lardaki modernizasyon programları ve 21. yüzyılda artan teknoloji gelişimi, Çin'in ilk beşinci nesil uçağı olan J-20 stealth çok amaçlı avcı uçağını yarattı.
Son yıllarda PLAAF, kabiliyetlerini geliştirmek amacıyla genişleme ve modernizasyon sürecine devam etmektedir. Buna Su-35 ve J-10 gibi gelişmiş uçakların satın alınmasının yanı sıra J-31 gibi yerli uçakların geliştirilmesi de dahildir. PLAAF ayrıca PL-10 ve PL-15 füzelerinin geliştirilmesi ile havadan havaya ve havadan karaya füzeler alanında da önemli ilerlemeler kaydetmiştir.[5] PLAAF savaş kabiliyetlerinin yanı sıra afet yardımı ve insani yardım operasyonlarında da önemli bir rol oynamaktadır. 2014 yılı itibarı ile 398.000 personeli ile[6][7] Asya'nın en büyük hava kuvvetleridir.
Envanter

Kaynakça
- ^ "The PLA Oath" (PDF). Şubat 2009. 9 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Şubat 2017.
I am a member of the People's Liberation Army. I promise that I will follow the leadership of the Communist Party of China...
- ^ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2020, s. 264.
- ^ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2020, s. 265.
- ^ "空军司令部的组建 - 中国空军网". web.archive.org. 11 Temmuz 2016. 11 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2022.
- ^ "Meet the New PLAAF". Air & Space Forces Magazine (İngilizce). 21 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2022.
- ^ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2014, s. 236
- ^ Hacket, IISS 2010, pg 403-404.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab "World Air Forces 2019". Flightglobal Insight. 2019. 23 January 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2020.
- ^ 中国空军三代战机数量已超欧洲总和 完全碾压日韩 20 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sina Military Report (Çince) 25 Şubat 2020 tarihinde erişilmiştir.
- ^ "Archived copy". 11 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2020.
- ^ a b International, Institute For Strategic Studies (10 Eylül 2019). "The Military Balance 1975-1976". doi:10.4324/9780429312809.
- ^ bmpd (2 Aralık 2017). "Китай получил уже 14 истребителей Су-35". 29 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2020.
- ^ New J-10C's entered service, J-10 variants have an amount over 400 19 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. sina.com] Sina Military Report (Çince) 25 Şubat 2020 tarihinde erişilmiştir.
- ^ "Images reveal China's J-16 jets stepping up introduction into service".
- ^ HY-6U Tanker GlobalSecurity.org 10 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved Date: 04/04/2014
Dış bağlantılar

- Articles on the Chinese military, from Sinodefence.com9 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.