Çin İç Savaşı
| Çin İç Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Üstten saat yönünde; Siping Muharebesi'nde komünist birlikler, Ulusal Devrimci Ordu'nun Müslüman askerleri, 1930'lu yıllarda Mao Zedong, Çan Kay Şek'in askerleri, ÇKP'li general Su Yu Menglianggu Operasyonu öncesi askerleri denetliyor. | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Kuomintang |  Komünist Parti | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
 Çan Kay Şek Bai Chongxi Çen Çeng Li Zongren Yan Xishan He Yingqin Hu Zongnan Gu Zhutong Wei Lihuang Du Yuming  Sun Li-jen Fu Zuoyi Liu Çi Xue Yue Wang Yaowu Tang Enbo Huang Baitao (ölü) Zhang Lingfu (ölü) Zhang Xueliang Feng Yuxiang Zhang Huizan Ma Jiyuan Ma Bufang Ma Dunjing Xu Yungquan He Chengjun Li Mingzhong Ma Hushan Ma Ju-lung Pai Tzu-li Xu Guansheng Ma Zhongying Zhang Peiyuan Wang Tiexiyang Xiong Shihui |  Mao Zedong Zhu De Peng Dehuai Çu Enlay Lin Biao Liu Bocheng He Long Chen Yi Luo Ronghuan Xu Xiangqian Nie Rongzhen Ye Jianying Deng Şiaoping Su Yu Chen Geng Wang Jiaxiang Ye Ting (ölü) Bo Gu (ölü) Li De Zhang Guotao Liu Zhidan Xu Haidong Luo Ruiqing Zhang Zongxun Yang Dezhi Li Zhimin Xu Xiangqian Zeng Zhongsheng Yang Chengwu Xu Shiyou | ||||||
| Güçler | |||||||
| : 4.300.000 (1945) 3.650.000 (1948) 1.490.000 (1949) | : 1.200.000 (1945) 2.800.000 (1948) 4.000.000 (1949) | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| ~1.500.000 ölü (1948-1949) | ~250.000 ölü (1948-1949) | ||||||
Çin İç Savaşı, Çin'de Milliyetçi Parti (Kuomintang) ile Komünist Parti arasında yaşanmış bir savaştır.[1] 1927 yılında Kuzey Seferi sonrasında, Çan Kay Şek tarafından yönetilen Çin Milliyetçi Partisi'nin sağ kanadının ÇMP-ÇKP ittifakındaki komünistleri temizlemesi ile başladı. Asıl çatışma 1950 yılında düşmanlığın bitmesi ile sona erdi.[1] Komünistler şu anki Çin'i (Hainan Adası dahil olmak üzere) kontrolleri altına alırlarken, milliyetçilerin elinde ise şu anki Tayvan, Penghu ve birkaç ada kaldı.[1]
İlk Birleşmiş Cephe
Qing Hanedanlığı'nın çökmesinden sonra Kuzey Çin'in büyük bir bölümünü yerel diktatörlerce yönetiyordu. Bu diktatörlere karşı Batılı güçlerden yardım isteyen Sun Yat-sen umduğunu bulamadı ve yüzünü Sovyetler Birliği'ne çevirdi. Sovyetler Birliği kendi politik çıkarları doğrultusunda hem Sun'a hem de yeni kurulmuş olan ÇKP'ye yardım etmeye başlayarak Sun'un bu isteğini geri çevirmedi. Sovyetler'in bu yardımla Çin'de bir komünist yöne kayış olacağını ummuştu, buna karşı her iki tarafın da savaşı kazanabileceği olasılığı karşısında da hazırlıklarını yapmıştı. Böylece Çin'deki komünistler ve milliyetçiler arasındaki güç kavgası başlamış oldu.
1923 yılında Şangay'da Sun ve Sovyetler'in temsilcisi Adolph Joffe arasında Sovyetler'in Çin'in bir ulus olarak birleşmesine yardımcı olacağını üstlenen Sun-Joffe Manifestosu adındaki bir belge imzalandı.[1] Bu belgede ÇMP ve ÇKP arasında bir birliğin bir an önce sağlanarak birleşmiş ve bağımsız bir Çin'in kurulması gerektiği vurgulanıyordu. Bundan sonra Sovyetler'den yetkililer her iki partiye birleşme ve yeniden organizasyon için yardım ettiler ve böylece İlk Birleşmiş Cephe kurulmuş oldu. Bu sırada Moskova'ya politik ve askeri eğitim almak için giden ve Sun'un arkadaşlarından biri olan Çan Kay Şek, geri dönerek Whampoa Askeri Akademisi'ni kurdu.[1] 1924 yılında akademinin başkanı olan Chiang burada sivrilerek göze batmaya başladı, en sonunda Sun'dan sonra ÇMP'nin başkanı oldu. Chiang Sovyetler'in giderek artarak Çin politikasına karışması ve içinde olunan "parti içinde parti" durumundan hoşnut olmayarak komünistleri yavaş yavaş ÇMP'den görev sonlandırmaya başladı. Bu Çin İç Savaşı'nın başladığına bir gösterge oldu.
Kuzey Seferi (1926–1928) ve ÇMP'nin cepheden ayrılması
Sun'un 1925 yılında ölümünden birkaç ay sonra Millî Devrimci Ordu'nun başkumandanı olarak, Chiang uzun süredir ertelenmiş olan Kuzey Seferi'ne çıkarak kuzeydeki mahalli diktatörleri yenip Çin'i ÇMP altında birleştirme kararı aldı.
1926 yılında ÇMP sağ-sol diye iki gruba ayrılırken, partideki komünist blok da giderek büyümekteydi. 1926 yılının mart ayında kendisine yapılan bir kaçırma girişiminden kurtulan Çan, derhal Sovyet danışmalarını kovarak partisindeki ÇKP üyelerine yükselme sınırlamaları getirdi ve kendini üst ÇMP lideri olarak atadı.
