İçeriğe atla

Çimşit, Kahramankazan

Çimşit
Harita
Mahallenin haritadaki yeri
Ankara
Ankara
Koordinatlar: 40°12′N 32°36′E / 40.2°K 32.6°D / 40.2; 32.6
Ülke Türkiye
İlAnkara
İlçeKahramankazan
Coğrafi bölgeİç Anadolu Bölgesi
İdare
 • YöneticiMuhtar[1]
İhtiyar heyeti[1]
Nüfus
 (2023)[1]
172[2]
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
İl alan kodu0312
İl plaka kodu06
Posta kodu06980
İstatistiki bölgeAnkara alt bölgesi Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Seçim çevresiAnkara (2. Seçim Bölgesi) Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Resmî site
[2]

Çimşit, Ankara ilinin Kahramankazan ilçesine bağlı bir mahalledir.

Tarihçe

Eski adı “Cemşid” ve “Balâ Çimşit” (Yukarı Çimşit) olan köy, ilçenin güneybatısında, Ova Çayı’nın batı tarafında, 25–30 m. derinliğinde yarılmış, eski alüvyal vadi tabanındadır.

Kahverengi ve alüvyal toprakları, I.nci ve II.nci sınıf arazi olup, sulu ve kuru tarım yapmaya uygundur. İlçeye merkezine uzaklığı 8 km olup, Karalar, Emirgazi, İmrendi, Bitik ve Kınık ile komşudur.

Farsça bir kelime olan “Cem”, Ay anlamına, “Şid” ise ışık ve nur manâlarına gelir. Tarihçi Enverî’ye göre “Kayı” boyunun diğer adıdır. “Cemşid” (Cemşid bin Mes’ud bin Mahmud et-Tabib el Kaşi), XIV. ncü ve XV.nci asırlarda yaşamış, ondalık kesirleri ilk defa kullanan büyük Müslüman Türk matematik ve astronomi alimidir. Maveraünnehir bölgesinde bulunan Kaş şehrinde doğmuş ve 1429 yılında da Semerkand’da ölmüştür. Ayrıca “Cemşid”, İran’da hüküm sürmüş, mitolojik hükümdarlardandır. Yediyüz ya da bin yıl yaşadığı rivayet edilir. İlahlık iddiasında bulunmuş, daha sonra da Çin’e kaçmış ve ölmüştür. Ankara bölgesinde “Çimşit” adında köy çoktur. “Çimşitlü”, Türkmen Yörük cemaatidir.

1463 yılında “Binari-İli”ne tabi olan köy, 1530 yılında Seyyid Hüseyin Gazi soyundan gelen Mihal Beğ oğlu Ali Beğ tarafından, Hüseyin Gazi Dağı’nın zirvesinde bulunan Seyyid Hüseyin Gazi Türbesi’ne vakfedilir. Mihal Beğ oğlu Ali Bey, ataları Mehmed Beğ ve Bahşi Bey de Seyyid Gazi neslindendir. Bu tarihlerde türbenin bulunduğu yerde bir de “Seyyid Hüseyin Gazi Zaviyesi” bulunmaktadır. 1530 yılında Cimşid ve Tîk (Bitik/ Nenek) köylerinde 62 hane, 14 mücerred (bekar erkek) ve 1 imam bulunmaktadır (yaklaşık 325 kişi). “Bâc-ı bâzâr” (Pazar vergisi dahil) vergisi de dahil köyün yıllık vergi hasılatı 11.639 akçedir. Bu tarihlerde bölge köylerinin pazar yerinin Cimşid ve Bitik köylerinin yakınında kurulduğunu öğreniyoruz.

1571 yılında Cemşid ve Yeğen (Bitik) köylerinde 110 kişi yaşamakta ve köylerin yıllık geliri olan 11.629 akçe, Ali Beğ tarafından Ankara’da bulunan Seyyid Hüseyin Gazi Türbesi’ne vakfedilmiştir.

Hicri 1218/1805 miladi tarihli bir belgede; Ankara’da Seyyid Hüseyin Gazi Tekkesi vakfından olan Cemşid ve Sarılar köylerinin tekalifi, her binde on kuruş hesabiyle tahsil edilirken, Murtazaabad ayânı dilediği gibi vergi tahsil ettiği için bu iki köyde bulunan ahali başka köylere göçmüş, bu sebeple de vakfın gelirleri azalmış ve zarara uğradığı rapor edilir.

1773 yılında Murtazaabad kazası ayanı Bulak Köyü’nde oturan Muslu Paşazade Salih Bey’in oğlu Osman’dır. Muslu Paşazade Osman köylülerden fazla vergi toplamış ve zimmetine geçirmiştir. Ankara Kadısı huzurunda yapılan mahkemede Osman suçlu bulunmuş ve zimmetine 49.200 kuruş para geçirdiği tespit edilmiştir. Bu olay üzerine görevden alınmıştır.

Çimşit’te, Osmanlı döneminde yapılmış ve 1296 hicri/1879 miladi tarihli, kesme taştan, iki kurnalı tarihi bir çeşme bulunmaktadır. 1845 yılında Murtazaabad kazasına bağlı olan köyde 18 vergi hanesi bulunmaktadır. Molla Ali, köy camii imamıdır.

Köyün en varlıklı kişisi ise Deli Memiş oğlu Mehmed’dir. Bu tarihlerde köyde küçükbaş ve büyükbaş hayvan sayısı diğer köylere nazaran daha fazladır.

1844-1845 yıllarında Cemşid Köyü’nde oturan hane reislerinin isimleri şöyledir: Molla Ali, Deli Memiş oğlu Hasan (çiftçi) ve Mehmed (çiftçi), Deli Salih oğlu Hüseyin (çiftçi), Deli Hacı oğlu Ali (çoban), Deli Hüseyin oğlu Ahmed (çiftçi), Hüseyin oğlu İbrahim (çiftçi), Karakülah oğlu Osman (çiftçi), Çolak Mahmud oğlu Hüseyin (çiftçi) ve İsmail (çiftçi), Arab oğlu Mustafa (çiftçi), İmam oğlu Memiş (çiftçi), Dede oğlu Satılmış (ırgad), Hacı oğlu Hüseyin (çiftçi), Ömer’in zevcesi (hizmetkar), Emir Osman oğlu Ali (çiftçi), Kaz oğlu Mehmed (çoban), Mahmud oğlu Ali (çoban) ve Derviş Mustafa oğlu Ali.

Cumhuriyet döneminde Ankara-Merkez kazasının Zir nahiyesine bağlanan Çimşit Köyü, daha sonra sırasıyla Karalar, Bitik ve Kazan nahiyelerine bağlanır. Ankara Merkez kazasına bağlı olan Kazan nahiyesi 1957 yılında Yenimahalle ilçesine bağlanır. 1987 yılında da Kazan nahiyesinin ilçe olması ile birlikte köy, Kahramankazan ilçesine bağlanır. Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi’nin kararı ile de mahalleye dönüştürülür.

1935 nüfus sayımında 170 olan nüfusu, 1980 yılında en yüksek seviyesi olan 251 kişiye ulaşır. 2007 yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre 135 nüfusludur.

Kurtboğazı Barajı’ndan gelen ve DSİ tarafından yapılan 23 km’lik sulama kanalları ile arazisi sulanmakta, verimli arazisinde kuru ve sulu tarım yapılmaktadır. Buğday, arpa, fi, şeker pancarı, domates, biber, salatalık, kabak, fasulye, mısır, kavun ve karpuz yetiştirilir. Yerleşmedeki bahçelerde kavak, söğüt, iğde, kayısı, vişne, kiraz, armut, elma, fındık, şeftali be ayva yetiştirilmektedir. Et ve süt amaçlı sığır ile kanatlı hayvanlar beslenir.

Yerleşmede, tarihi kaynaklarda hakkında bilgi bulunmayan, fakat halk tarafından saygı gösterilen “Cimşit Dede” mezarı bulunmaktadır. Yağmur duasına çıkılacağı zaman ilk önce bu mezar ziyaret edilir.

Mahallede geleneksel mimari kerpiç duvarlı, tek katlı ve damlı evlerdir. Daha sonraki yıllarda taş temel, kerpiç duvar, ahşap tavanlı ve çatılı, iki katlı, avlulu evler yapılmıştır. Günümüzde ise bahçeli, çok katlı ve beton karkas binalar yapılmaktadır.

Eskibağ doruğu ve Yılgın Deresi köyün önemli mevkileri olup, yerleşme içinde yapılan yüzey araştırmasında antik çağlara ait çok sayıda antik mermer malzeme görülmüştür. Ayrıca bölgede yapılan kazıda antik çağlara ait oda ve lahit mezar bulunmuştur.

Günümüzde Çimşit’te bulunan sülale isimleri şunlardır: Kubatoğulları (Kubat), Hüsemler (Öztürk), Yüzbaşıoğulları (Gündem) ve Memişoğulları (Esendemir).

Coğrafya

Ankara iline 60 km, Kahramankazan ilçesine 40 km uzaklıktadır.

Kaynakça

  1. ^ a b "5393 sayılı Belediye Kanunu" (PDF). mevzuat.gov.tr. 3 Temmuz 2005. s. 3. 1 Haziran 2024 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2024. Madde 9- Mahalle, muhtar ve ihtiyar heyeti tarafından yönetilir. 
  2. ^ "Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi". Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 23 Ekim 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kahramankazan</span> Ankaranın bir ilçesi

Kahramankazan, eski ve halk arasındaki adıyla Kazan, Ankara ilinin bir ilçesidir.

Köse Mihal, Mihaloğullarının atası. Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluş döneminde Osman Gazi'nin silah arkadaşı olan Mikhael Kosses, İslamiyeti seçerek Osmanlı saflarına geçen ilk önemli Bizanslı komutandır. Mihaloğullarının atası Mikhael Kosses, Müslüman olduktan sonra Osman Gazi'nin teklifiyle Abdullah adını almış, adı Abdullah Mihal Gazi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Sarı Saltuk</span> Türk ermiş

Sarı Saltuk Baba Balkanların Osmanlılar tarafından fethedilmesinden önce başlıca Balkanlarda ve civârındaki bölgelerde seyahat ederek insanlara İslâm'ı tebliğ eden Alevî-Bektâşî şeyhi ve Türkmen bir Derviştir.

<span class="mw-page-title-main">Diyarbekir (eyalet)</span> Diyarbakır

Diyâr-ı Bekr Eyaleti tam adı Diyâr-ı Bekr Beylerbeyliği, 1515 yılında kurulan Osmanlı Devleti eyaleti. Eyaletin merkezi Diyarbakır'dır. Doğrudan Osmanlı İmparatorluğuna bağlı olarak yönetilmiştir.

Liste, 453 yıl Osmanlı hâkimiyetinde kalan Kosova'da Priştine, Prizren, İpek, Yakova, Gilan, Vıçıtırın, Mitroviça, Ferizovik, Kaçanik, Dragaş, İstok, Deçan, Nobırda şehir ve köylerinde yapılan 229 Osmanlı mimari eserini kapsar. Listede günümüze kadar gelebilen esereler sıralanmıştır ve liste, eserlerin tamamını değil derlenebildiği kadarını ifade eder.

Müşîr, Osmanlı Devleti'nin son dönemi ve Türkiye'nin ilk yıllarında kullanılan, günümüzdeki en yüksek askerî rütbe olan mareşale denk olan rütbe.

<span class="mw-page-title-main">Süleler, Kızılcahamam</span> Kızılcahamam, Ankara, Türkiyede mahalle

Süleler, Ankara ilinin Kızılcahamam ilçesine bağlı bir mahalledir.

<span class="mw-page-title-main">Çavuşlu, Çankaya</span> Çankaya, Ankara, Türkiyede mahalle

Çavuşlu, Ankara ilinin Çankaya ilçesine bağlı bir mahalledir.

<span class="mw-page-title-main">Tulumtaş, Gölbaşı</span> Gölbaşı, Ankara, Türkiyede mahalle

Tulumtaş, Ankara ilinin Gölbaşı ilçesine bağlı bir mahalledir. Eski adı “Doluntaş”, “Toluntaş” olan yerleşme,

<span class="mw-page-title-main">İnceğiz, Kahramankazan</span> Kahramankazan, Ankara, Türkiyede mahalle

İnceğiz, Ankara ilinin Kahramankazan ilçesine bağlı bir mahalledir.

<span class="mw-page-title-main">Ayazma Camii</span>

Ayazma Camii, İstanbul'un Üsküdar ilçesinin Aziz Mahmud Hüdayi Mahallesi'nde yer alan, Osmanlı Dönemi'nden kalma tarihi bir camidir. 26. Osmanlı Padişahı III. Mustafa tarafından, annesi Mihrişah Emine Sultan ve ağabeyi Şehzade Süleyman adına yaptırılmıştır. Mimarı Mehmed Tahir Ağa'dır. Yapımına 1758 yılında başlanan cami, 2 yıllık inşaat sürecinden sonra 1760 yılında ibadete açılmıştır. Cami mimari olarak Osmanlı ve Barok esintilerini yansıtmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sâhib Ataoğulları Beyliği</span>

Sâhib Ataoğulları Beyliği Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılmasında sonra Afyonkarahisar ve çevresinde kurulan II. Dönem Anadolu Beylikleri'ndendir. Anadolu Selçuklu Devleti veziri Sâhib Ata Fahreddin Ali'nin oğulları tarafından kurulan beylik, 1275-1341 yılları arasında varlığını sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Pervâneoğulları Beyliği</span> Karadeniz kıyılarında 1277 yılında kurulmuş II. Dönem Anadolu Türk Beyliği

Pervâneoğulları Beyliği, Sinop ve Karadeniz kıyılarında 1277 yılında kurulmuş II. Dönem Anadolu Beyliği'dir. Kurucusu Muînüddin Süleyman'ın oğlu Muînüddin Mehmed'dir.

<span class="mw-page-title-main">Serasker</span> Osmanlı Devletinde bir bölgenin komutanı ve idarecisi

Osmanlı Devleti'nde 1826'da kurulan ve bugünkü Millî Savunma Bakanlığı ve Genelkurmay Başkanlığı 'na denk gelen devlet kurumu. 1880 yılında Erkân-ı Harbiye-i Umûmiye Riyaseti'nin(Günümüz Genelkurmay Başkanlığı) kurulması ile görevlerinin bir kısmını bu kuruma devretmiştir.

Tavaşi Hasan Ağa Camii ya da İnadiye Camii, İstanbul'un Üsküdar ilçesinin Ahmediye Mahallesi'nde yer alan, Osmanlı Dönemi'nden kalma tarihi bir cami. Sokullu Mehmet Paşa'nın hazinedarı olan Tavaşi Hasan Ağa tarafından yaptırılmıştır. Yapımına 1587 yılında başlanan cami, 1 yıllık inşaat sürecinden sonra 1588 yılında ibadete açılmıştır. Cami mimari olarak Osmanlı esintilerini yansıtmaktadır.

Samsun Mevlevîhânesi, Türkiye'nin Samsun ilinin İlkadım ilçesinde yer alan ve 1940-50 yılları arasında yıkılmış olan mevlevîhâne.

Türkiye'de idam edilenler listesi, ülkede mahkemelerce ölüm cezası almış ve cezası TBMM ya da diğer yetkili organlarca onaylanarak infaz edilmiş insanların listesidir. Türkiye'de ölüm cezası en son 1984'te uygulanmış, 2004'te hukuk sisteminden tamamen çıkarılmıştır.

<i>Surname-i Hümayun</i>

Surname-i Hümayun, 1582’de Padişah III. Murad’ın oğlu Şehzade Mehmet’in sünnet düğünü nedeniyle düzenlenmiş 52 gün süren şenlikleri anlatan Türkçe eserdir.

Mihaloğlu Gazi Alâaddin Ali Bey

<span class="mw-page-title-main">Deli Ahmet Ağa</span>

Deli Ahmet Ağa, XIX. yüzyıl başlarında tarih sahnesine çıkmış asker, ağa ve yerel derebeyidir.