İçeriğe atla

Çift Asteroit Yönlendirme Testi

Çift Asteroit Yönlendirme Testi
(DART)
Bir sanatçının, Dimorphos ile çarpışmadan hemen önce DART sondasını tasviri
İsimlerDART
Görev türüGezegensel savunma görevi
UygulayıcıNASA  / APL
SATCAT no.49497
Web sitesi
Görev süresi
10 ay, 1 gün
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracı
  • DART çarpma aracı
  • LICIACube CubeSat
ÜreticiJohns Hopkins Üniversitesi
Uygulamalı Fizik Laboratuvarı
Fırlatma ağırlığı
  • DART: 610 kg (1.340 lb)[1]
  • LICIACube: 14 kg (31 lb)
Boyutlar
  • DART: 1,8 × 1,9 × 2,6 m (5 ft 11 in × 6 ft 3 in × 8 ft 6 in)
  • ROSA: 8,5 × 2,4 m (27,9 × 7,9 ft) (her biri)
Güç6,6 kW
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi24 Kasım 2021, 06:21:02 UTC[1]
RoketFalcon 9 Block 5, B1063.3
Fırlatma yeriVandenberg, SLC-4E
ÜstleniciSpaceX
Dimorphos ile çarpışma
Çarpma tarihi26 Eylül 2022, 23:14 UTC[2][3]
Didymos sistemi uçuşu
Uzay aracı bileşeniLICIACube (DART'tan sevkedilen)
En yakın yaklaşım26 Eylül 2022, ~23:17 UTC
Mesafe56,7 km (35,2 mi)
Aletler
Optik navigasyon için Didymos Reconnaissance ve Asteroid Camera (DRACO)

DART görev peçi
Güneş Sistemi Keşif programı
 

Çift Asteroit Yönlendirme Testi (İngilizce: Double Asteroid Redirection Test (DART)), NASA'nın Dünya'ya yakın cisimlere karşı gezegen savunması yöntemini test etmeyi amaçladığı bir uzay göreviydi.[4][5] Bu görev, bir uzay aracının bir asteroitle kafa kafaya çarpıştığında momentum aktarımı etkisinin asteroidi ne kadar saptırdığını değerlendirmek için tasarlandı.[6] Seçilen hedef asteroit olan Dimorphos, Didymos asteroidinin uydusudur ve her iki asteroit de Dünya'ya bir çarpma tehdidi oluşturmamaktadır. 24 Kasım 2021'de Dünya'dan fırlatılan DART uzay aracı, 26 Eylül 2022 23:14 UTC'de Dimorphos'a başarılı bir şekilde çarptı ve yörüngesini 32 dakika kısalttı. Bu, önceden belirlenen başarı eşiği olan 73 saniyeden çok daha fazlaydı.[7][8][9] DART'ın Dimorphos'u yönlendirmedeki başarısı çarpışmanın kendisinden çok, dışarı fırlatılan enkazın geri tepmesiyle ilişkili olan momentum aktarımı sayesinde oldu.[10]

DART, NASA ve Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı arasındaki bir ortak proje olarak gerçekleştirilmiştir. Proje, Marshall Uzay Uçuş Merkezi'ndeki Gezegen Görevleri Program Ofisi tarafından yönetilen NASA'nın Gezegensel Savunma Koordinasyon Ofisi tarafından finanse edildi ve birkaç NASA laboratuvarı ve ofisi teknik destek sağladı. İtalya Uzay Ajansı, çarpışma olayını fotoğraflayan LICIACube adlı bir CubeSat ile katkıda bulunmuş, Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ve Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) gibi diğer uluslararası ortaklar ilgili veya sonraki projelere katkıda bulunmaktadır.[11]

Görev geçmişi

NASA ve Avrupa Uzay Ajansı (ESA), asteroit saptırma stratejilerini test etmek için başlangıçta ayrı planlarla başladılar, fakat 2015 yılında iki ayrı uzay aracının sinerji içinde çalışacağı AIDA (Asteroid Impact and Deflection Assessment) adlı bir işbirliği projesini başlattılar.[12][13][14] Bu öneriye göre, Avrupa uzay aracı AIM Aralık 2020'de, DART ise Temmuz 2021'de fırlatılacaktı. AIM, daha büyük olan asteroidin yörüngesinde onun ve uydusunun bileşimini incelemek için kullanılacaktı. DART daha sonra 26 Eylül 2022'de Dünya'ya yakın bir yaklaşım sırasında asteroidin uydusuna kinetik biçimde çarpacaktı.[13]

AIM yörünge aracı iptal edildi, yerini DART çarpışmasından dört yıl sonra asteroidi gözlemlemeye başlaması planlanan Hera aldı. Bu nedenle DART çarpışmasının canlı olarak izlenmesi, yer tabanlı teleskoplar ve radarlarla gerçekleştirilmek zorunda kaldı.[14][15]

Haziran 2017'de NASA, konsept geliştirme aşamasından ön tasarım aşamasına geçişi onayladı[16] ve Ağustos 2018'de görevin nihai tasarım ve montaj aşamasına başlandı.[17] 11 Nisan 2019 tarihinde, DART'ın fırlatılmasında SpaceX Falcon 9 roketinin kullanılacağı NASA tarafından duyuruldu.[18]

Küçük güneş sistemi cismine uydu çarptırılması daha önce zaten gerçekleştirilmişti. NASA'nın 372 kg (820 lb) ağırlığındaki Deep Impact uzay sondasının çarpma aygıtı, bir kuyruklu yıldızın yapısı ve bileşimini analiz etmek için farklı bir amaçla kullanılmıştı. Deep Impact çarpma anında 4,8 ton TNT'ye eşdeğer 19 gigajoule enerji yaymış[19] ve 150 m (490 ft) genişliğinde bir krater oluşturmuştu.[20]

DART'ın yörüngesinin animasyonu
      DART ·       Didimos ·       Dünya ·       Güneş ·       2001 CB21 ·       3361 Orfeyus
Çarpışma sonrası yörünge
      DART ·       Didimos ·       Dimorphos

Görseller

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b "DART". NASA Space Science Data Coordinated Archive. 24 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2023. 
  2. ^ "Double Asteroid Redirection Test Press Kit" (PDF). Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory. 2 Kasım 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  3. ^ Malik, Taliq (23 Eylül 2022). "DART asteroid crash: What time will NASA probe hit Dimorphos on Sept. 26?". Space.com. 23 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2022. 
  4. ^ Chang, Kenneth (27 Eylül 2022). "What NASA's Crash into an Asteroid Looks Like – Astronomers on Earth – and a shoebox-size Italian spacecraft called LICIACube – captured the DART mission's successful strike on Dimorphos". The New York Times. 28 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2022. 
  5. ^ Chang, Kenneth (25 Eylül 2022). "NASA Is About to Crash into an Asteroid. Here's How to Watch – The DART mission has been flying to its target since launching last year. On Monday night, it will connect". The New York Times. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  6. ^ "NASA's DART Mission Hits Asteroid in First-Ever Planetary Defense Test". NASA. 27 Eylül 2022. 27 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ Chang, Kenneth (26 Eylül 2022). "NASA Smashes into an Asteroid, Completing a Mission to Save a Future Day". The New York Times. 27 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022. 
  8. ^ Bardan, Roxana (11 Ekim 2022). "NASA Confirms DART Mission Impact Changed Asteroid's Motion in Space". NASA. 11 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2022. 
  9. ^ Strickland, Ashley (11 Ekim 2022). "The DART mission successfully changed the motion of an asteroid". CNN (İngilizce). 11 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2022. 
  10. ^ Cheng AF, Agrusa HF, Barbee BW, Meyer AJ (1 Mart 2023). "Momentum transfer from the DART mission kinetic impact on asteroid Dimorphos". Nature. doi:10.1038/s41586-023-05878-z. 20 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  11. ^ Keeter, Bill (7 Eylül 2022). "DART Sets Sights on Asteroid Target". NASA. 7 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022. ; "SpaceX ready for first launch with NASA interplanetary mission". Spaceflight Now. 22 Kasım 2021. 23 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2021. ; "DART Launch Moves to Secondary Window". NASA. 17 Şubat 2021. 17 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2021.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.; "Live: NASA to crash spacecraft into asteroid in trial to protect Earth from collisions". ABC News (İngilizce). 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  12. ^ AIDA DART 7 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. APL'deki ana sayfa
  13. ^ a b "Asteroid Impact & Deflection Assessment (AIDA) study". 7 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ a b DART 19 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at Applied Physics Laboratory Johns Hopkins University
  15. ^ Planetary Defense: Double Asteroid Redirection Test (DART) Mission 28 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NASA 2017 Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  16. ^ Brown, Geoff; University, Johns Hopkins. "NASA plans to test asteroid deflection technique designed to prevent Earth impact". phys.org. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  17. ^ Asteroid-deflection mission passes key development milestone 31 Aralık 2021 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi 7 Eylül 2018
  18. ^ "NASA Awards Launch Services Contract for Asteroid Redirect Test Mission". NASA. 12 Nisan 2019. 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2019.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  19. ^ "NASA – Deep Impact's Impactor". nasa.gov. 23 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ "In Depth - Deep Impact (EPOXI)". NASA Solar System Exploration. 4 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Dünya'ya yakın cisim</span>

Dünya'ya Yakın Cisimler, yörüngeleri günberi noktasında Dünya'ya 1,3 Astronomik Birim (AB) mesafeden daha yakın olup Dünya'nın çok yakınına gelen gök cisimleridirler. Bunlar birkaç bin Dünya'ya Yakın Asteroit (DYA), Dünya'ya Yakın Kuyruklu yıldız (DYK), bir miktar Güneş etrâfında dolanan uzay aracı ve uzayda Dünya'yla çarpışmadan tâkip edilebilecek büyüklükte meteoritlerden oluşurlar. Makbul olan görüşe göre DYC'lerin geçmişte Dünya'yla çarpışmalarının gezegenimizin jeolojik ve biyolojik târihinde kayda değer rolü olduğu merkezindedir. Dünya'mıza getireceği tehlikelerin farkına varılmasıyla 1980'lerden beri gittikçe artan ilgiyle bu cisimler izlenmişler, gelebilecek tehlikeleri aktif olarak azaltmak için çözümler aranmaya başlamışlardır.

<i>MESSENGER</i> (uzay sondası) Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesinin, Ağustos 2008de Utaritin (Merkür) kimyasal bileşimi, yer bilimi ve manyetik alanını incelemek için fırlattığı sonda

MESSENGER, 2011 ve 2015 yılları arasında Merkür gezegeninin yörüngesinde dönen ve Merkür'ün kimyasal bileşimini, jeolojisini ve manyetik alanını inceleyen bir NASA robotik uzay sondasıydı. Ocak 2008'de gezegenin yanından geçerek Mariner 10'dan sonra Merkür'e ulaşan ikinci uzay aracı oldu. Ekim 2008 ve Eylül 2009'da da gezegenin yanından geçen sonda, 18 Mart 2011 tarihinde Merkür yörüngesine giren ilk uzay aracı oldu. Merkür'ün etrafında yörüngeye girmek, Dünya'dan doğrudan gelen bir uzay aracının Güneş'in çekiminden etkilenip Merkür'ün yörüngesine girmek için çok fazla olan bir hızda gezegenin yanından geçeceğinden zordur.

<span class="mw-page-title-main">LADEE</span>

Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer NASA'nın Ay araştırması ve teknoloji gösterisi göreviydi. 7 Eylül 2013 tarihinde Orta Atlantik Bölgesel Uzay Üssü'nden bir Minotaur V roketi ile fırlatıldı.

<i>Deep Impact</i> (uzay aracı)

Deep Impact, Cape Canaveral Uzay İstasyonu'ndan 12 Ocak 2005, 18.47 UTC'de fırlatılan bir NASA uzay sondasıydı. Bir çarpma aygıtı bırakarak Tempel 1 (9P/Tempel) kuyruklu yıldızının iç bileşimini incelemek amacıyla tasarlanmıştır. 4 Temmuz 2005, 05.52 UTC'de çarpma aygıtı kuyruklu yıldızın çekirdeğiyle başarılı bir şekilde çarpıştı. Çarpışma, çekirdeğin iç kısmındaki enkazı kazarak bir çarpma krateri oluşturdu. Uzay aracı tarafından çekilen fotoğraflar kuyruklu yıldızın beklenenden daha tozlu ve daha az buzlu olduğunu gösterdi. Çarpışma, beklenmedik derecede büyük ve parlak bir toz bulutu oluşturdu ve çarpma kraterinin görünümünü gizledi.

<i>Dawn</i> (uzay sondası)

Dawn, asteroit kuşağının bilinen üç proto-gezegeninden ikisi olan Vesta ve Ceres'i inceleme göreviyle NASA tarafından 2007 yılının Eylül ayında fırlatılan uzay sondasıydı. NASA'nın Discovery programı'nın dokuzuncu göreviyle Dawn uzay aracı, 16 Temmuz 2011'de Vesta yörüngesine girdi ve 2012'nin sonlarında Ceres'e hareket etmeden önce 14 aylık bir araştırma görevini tamamladı. 6 Mart 2015 tarihinde Ceres'in yörüngesine girdi. 2017 yılında NASA planlanan dokuz yıllık görevin, sondanın hidrazin yakıt kaynağı tükenene kadar uzatılacağını duyurdu. NASA 1 Kasım 2018 tarihinde Dawn'ın hidrazin yakıtını tükettiğini ve görevin sona erdiğini duyurdu. Uzay aracı halen Ceres'in etrafında kontrolsüz bir şekilde, fakat kararlı bir yörüngede dolanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Mars Orbiter Mission</span>

Mars Orbiter Mission (MOM) veya Mangalyaan, Mars'ın yörüngesinde araştırma yapmak için tasarlanmış bir uzay sondasıdır. Araç Hindistan Uzay Araştırma Örgütü tarafından 5 Kasım 2013 tarihinde fırlatılmış olup 24 Eylül 2014 tarihinde Mars yörüngesine girmiştir. Araç Hindistan'ın ilk gezegenler arası misyonu olup ISRO, Sovyet uzay programı, NASA ve Avrupa Uzay Ajansı'ndan sonra Mars'a ulaşan dördüncü uzay ajansı haline geldi. Aynı zamanda Hindistan Mars yörüngesine ulaşan ilk Asya ülkesi ve ilk girişiminde bunu gerçekleştiren ilk ülke oldu.

<span class="mw-page-title-main">Space Launch System</span>

Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 2</span>

Chang'e 2, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ilk aşamasının bir parçası olup 2007'de fırlatılan Chang'e 1'in devamıdır. Chang'e 2'nin tasarımında Chang'e 1 ile benzerlik göstermesine karşın, daha gelişmiş bir yerleşik kamera da dahil olmak üzere bazı teknik yenilikler yer almaktadır.

<i>Hayabusa</i>

Hayabusa , Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir robotik uzay aracıydı. 25143 Itokawa adlı Dünya'ya yakın küçük bir asteroitten örnek malzeme toplamak ve bunları daha fazla analiz için Dünya'ya getirmek amacıyla tasarlanmıştır. Eskiden Mu Space Engineering Spacecraft C (MUSES-C) olarak da bilinen Hayabusa, 9 Mayıs 2003'te fırlatıldı ve Eylül 2005'in ortalarında Itokawa ile buluştu. Itokawa'ya varışından sonra asteroidin şekli, dönüş hızı, topografyası, rengi, bileşimi, yoğunluğu ve geçmişini inceledi. Kasım 2005'te asteroidin yüzeyine indi, asteroit malzemesinden çok küçük taneli örnekler topladı ve bunları 13 Haziran 2010'da uzay aracıyla birlikte Dünya'ya getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Hayabusa 2</span>

Hayabusa2 , Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından yürütülen asteroit numunesi toplama görevidir. Haziran 2010'da ilk kez asteroit numuneleri toplayan Hayabusa görevinin ardılıdır. Hayabusa2, 3 Aralık 2014'te fırlatıldı ve 27 Haziran 2018'de Dünya'ya yakın asteroit 162173 Ryugu ile uzay buluşmasını gerçekleştirdi. Asteroidi bir buçuk yıl boyunca araştırdı ve numuneler topladı. Kasım 2019'da asteroitten ayrıldı ve 5 Aralık 2020 UTC'de numuneleri Dünya'ya geri getirdi. Görevi, hızla dönen küçük asteroit 1998 KY26 ile buluşacağı en az 2031 yılına kadar uzatıldı.

<span class="mw-page-title-main">OSIRIS-REx</span>

OSIRIS-REx, Dünya'ya yakın karbonlu bir asteroit olan 101955 Bennu'yu ziyaret eden ve ondan örnekler toplayan bir NASA asteroit çalışması ve örnek getirme göreviydi. Eylül 2023'te getirilen malzemenin, bilim adamlarının Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimi, gezegen oluşumunun ilk aşamaları ve Dünya'da yaşamın oluşumuna neden olan organik bileşiklerin kaynağı hakkında daha fazla bilgi edinmelerini sağlaması bekleniyor. Ana görevin tamamlanmasının ardından uzay aracının OSIRIS-APEX adlandırmasıyla, asteroit 99942 Apophis'e yakın bir geçiş yapması planlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ay Geçidi</span>

Ay Geçidi veya kısaca Geçit, güneş enerjisiyle çalışan bir iletişim merkezi, bilim laboratuvarı, kısa süreli yaşam modülü, keşif araçları ve diğer robotlar için bekletme alanı olarak hizmet vermesi amaçlanan Ay yörüngesinde planlanmış bir uzay istasyonudur. 2024'ten sonra NASA'nın Artemis Programı'ndaki ana odak noktalarından biri olması beklenmektedir. Geçit, Ay'ın güney kutbunun hem robotik hem de mürettebatlı keşfi için hazırlık noktası olarak hizmet verecek ve NASA'nın Mars'a yönelik Derin Uzay Taşımacılığı konsepti için ana durak noktası olacaktır. Daha önce Derin Uzay Geçidi (DSG) olarak bilinen istasyon, NASA'nın 2019 Birleşik Devletler federal bütçesi için 2018 teklifi sırasında Ay Yörünge Platformu Geçidi (LOP-G) olarak yeniden adlandırıldı. Bütçeleme süreci tamamlandığında, Amerikan Kongresi tarafından ön çalışmalar için 332 milyon ABD doları bütçe ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 1</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ilk aşaması

Artemis I, Kasım 2022'de gerçekleştirilen fırlatmayla başlamış mürettebatsız bir Ay yörüngesi göreviydi. NASA'nın Artemis programının ilk büyük uzay uçuşu olan Artemis I, ajansın elli yıl önce sona eren Apollo programından sonra Ay'a dönüşünü simgeliyordu. Orion uzay aracı ve Space Launch System (SLS) roketinin ilk entegre uçuş testiydi ve ana amacı, sonraki Artemis görevlerine hazırlık olarak Orion uzay aracını ve özellikle de ısı kalkanını test etmekti. Bu görevler, Ay'da yeniden insan varlığı oluşturmayı ve Mars'ın araştırılması da dahil olmak üzere gelecekteki bilimsel çalışmalar için gereken teknolojileri ve ticari yaklaşımları göstermeyi amaçlamaktadır.

<i>Deep Space 1</i>

Deep Space 1 (DS1), bir asteroit ve bir kuyruklu yıldızın yakınından uçuş gerçekleştiren NASA'nın teknoloji kanıtlama amaçlı bir uzay aracıydı. Gelişmiş teknolojileri test etmek için tahsis edilmiş Yeni Binyıl Programı'nın bir parçasıydı.

<span class="mw-page-title-main">65803 Didymos</span> Asteroit

65803 Didymos, Apollo grubunda potansiyel olarak tehlikeli, Dünya'ya yakın bir asteroit ikili sistemdir. Asteroit, 1996 yılında Kitt Peak'teki Spacewatch araştırması tarafından keşfedildi. 2003 yılında ise Dimorphos adlı 160 metrelik küçük gezegen uydusu keşfedildi. İkili yapısı nedeniyle daha sonra Yunanca 'ikiz' anlamına gelen Didymos adı verildi.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 2</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ikinci aşaması

Artemis 2, NASA Artemis programının ikinci planlanmış görevi ve Space Launch System (SLS) ile Eylül 2025'te fırlatılması planlanan Orion uzay aracının ilk planlanmış mürettebatlı görevidir. Mürettebatlı Orion uzay aracı, Ay'a bir uçuş gerçekleştirecek ve ardından Dünya'ya geri dönerek, 1972'deki Apollo 17 görevinden bu yana alçak Dünya yörüngesinin ötesine seyahat edecek ilk mürettebatlı uzay aracı olacak.

<i>Lucy</i> (uzay aracı) Discovery programının on üçüncü görevi; beş Jüpiter truvalısı ve iki asteroit kuşağı nesnesinin ziyareti planlanan çoklu uçuş keşfi

Lucy, on iki yıllık planlanan bir yolculukta, ikisi asteroit kuşağında olmak üzere Jüpiter'in Güneş etrafındaki yörüngesini paylaşan altı Jüpiter truvalısını ziyaret edecek olan bir NASA uzay sondasıdır. Aracın ziyaret etmesi planlanan cisimlere yakın uçuş gerçekleştirmesi beklenmektedir. Aracın maliyeti 981 milyon ABD Dolarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Psyche (uzay aracı)</span> 16 Psyche metal asteroitine yönelik gelecekteki NASA yörünge aracı

Psyche, metal asteroit 16 Psyche'yi yörüngede dönüp inceleyerek gezegen çekirdeklerinin kökenini keşfetmek amacıyla 13 Ekim 2023'te fırlatılan bir yörünge aracı ve uzay görevidir. Arizona Eyalet Üniversitesi'nden Lindy Elkins-Tanton, NASA'nın Discovery Programı için bu görevi öneren baş araştırmacıdır. Proje NASA Jet İtki Laboratuvarı (JPL) tarafından yönetilmektedir.

Bu, Güneş Sistemi'nin keşfine odaklanması planlanan uzay araçlarının, uzay aracının fırlatılma tarihine göre sıralanmış bir listesidir.