İçeriğe atla

Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde

Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde (Fransızca: À l'ombre des jeunes filles en fleurs), Marcel Proust'un Kayıp Zamanın İzinde romanının, 1919'da Goncourt Ödülü'nü alan cildi.

Eserde, bir yandan yetişkin erkek ve kadınların kapsamlı bir analizi yapılıyorken, bir yandan da anlatıcının Paris ve Normandy kıyılarından hatıraları anlatılıyor. Hikâyenin özünde, anlatıcının büyük annesiyle ve Swann ailesiyle olan ilişkisi irdeleniyor. Bu eser, aynı zamanda Proust'un en esprili romanı olma özelliğini taşıyor.[1]

Kaynakça

  1. ^ In the Shadow of Young Girls in Flower: In Search of Lost Time, Vol. 2 (Penguin Classics Deluxe Edition) (Paperback), Çeviren James Grieve

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Marcel Proust</span> Fransız romancı, deneme yazarı ve eleştirmen (1871-1922)

Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust, Fransız romancı, deneme yazarı ve eleştirmen. En tanınmış eseri 1913-1927 yılları arasında yayımlanan yedi ciltlik Kayıp Zamanın İzinde'dir. Proust, çeşitli yazarlar ve eleştirmenlerce 20. yüzyılın en etkili yazarlarından biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">T. S. Eliot</span> İngiliz şair (1888 – 1965)

Thomas Stearns Eliot , Amerikan asıllı İngiliz şair, denemeci ve oyun yazarı. 20. yüzyılın en büyük şairlerinden biri ve İngiliz modernist şiirinin merkezi figürlerinden biri olarak kabul edilir. Kullandığı dil, yazı stili ve mısra yapısı ile İngiliz şiirini yeniden canlandırdı. Ayrıca, uzun süredir devam eden kültürel inançları sıklıkla yeniden değerlendiren eleştirel denemeleriyle de tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kayıp Zamanın İzinde</span>

Kayıp Zamanın İzinde (Fransızca: À la recherche du temps perdu), Marcel Proust'un hayatının son 14 yılında yazdığı bir romandır. Yaklaşık bir milyon iki yüz elli bin sözcük ve 3.000 sayfadan oluşur. 20. yüzyıl edebiyatının en büyük eserlerinden biri olarak kabul edilir.

Roza Hakmen, Türk çevirmen.

<i>Sodom ve Gomorra</i> (roman)

Kayıp zamanlar izinde: Sodom ve Gomorra Marcel Proust'un 30 Nisan 1921'de yayımladığı romanı. Marcel Proust'un hayatının son 17 yılında yazdığı yaklaşık Bir milyon iki yüz elli bin sözcükten oluşan 3000 sayfalık dev romandır. 20 yüzyıl edebiyatının en büyük eserlerinden biri sayılır.

<span class="mw-page-title-main">Kara Kedi</span>

"Kara Kedi" Edgar Allan Poe tarafından yazılmış kısa öyküdür. Öykü ilk defa 19 Ağustos 1843'te The Saturday Evening Post adlı gazetede yayımlandı. Suç psikolojisinin ele alındığı öykü genelde yazarın Gammaz Yürek isimli öyküsüyle birlikte ele alınır. Her iki öyküde de bir katil suçunu gizler ve hiç yakalanmayacağını düşünür, ancak kendisine suçunu sürekli hatırlatan rahatsız edici bir şey sebebiyle sonunda kendi kendini ele verir.

Büyülü gerçekçilik, olağan ya da gerçekçi bir çizgide ilerleyen sanat akımlarında bulunmaması gereken sihirli ve mantık dışı ögeleri içeren sanat akımı.

<span class="mw-page-title-main">Ligeia</span>

"Ligeia", Edgar Allan Poe'nun erken dönem öykülerinden biri. İlk defa 1838'de yayımlanan öykü, isimsiz bir anlatıcı ile Ligeia adındaki güzel ve kuzgun saçlı eşi hakkındadır. Hastalanan Ligeia, Fatih Kurtçuk adında bir şiir yazar ve ölmeden hemen önce, Joseph Glanvill'in insanın sadece irade yoluyla hayatta kalabileceğine dair bazı sözlerini sayıklar. Eşinin ölümünün ardından isimsiz anlatıcı, Leydi Rowena ile evlenir. Leydi Rowena da hastalanıp ölünce çılgına dönen anlatıcı, gece boyunca kadının cesedi yanında kalır. Sonunda Rowena yavaş yavaş dirilmeye başlar ama aynı zamanda Ligeia'ya dönüşür. Öykü, anlatıcının afyon etkisiyle gördüğü bir düş olabileceği gibi, kimi görüşlere göre Poe'nun hiciv amacıyla yazdığı bir öykü de olabilir. İlk olarak The American Museum isimli dergide yayınlanan öyküyü Poe, hayatı boyunca defalarca gözden geçirmiş ve yeniden yayınlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Richard Burton</span>

Richard Burton, Galli oyuncu.

<i>Peri Kızının Şaşkınlığı</i> Édouard Manetnin 1859 -1861 yıllarında yaptığı yağlı boya tablosu

Peri Kızının Şaşkınlığı, Fransız ressam Édouard Manet'nin 1859 -1861 yıllarında yaptığı yağlı boya tablosu. Tablo, şu anda Buenos Aires'teki Arjantin Ulusal Galerisi'nde sergilenmektedir. Bu tabloda Manet, Danyal'ın İncili'nde anlatılan Suzanna karakterinin klasik pozunda oturmuş bir çıplağı betimlemiştir. Tablodaki model, daha sonraki yıllarda ressamın karısı olacak Suzanne Leenhoff'tur.

Anlatıcı, edebiyat metinleri, sinema, tiyatro, televizyon dizileri vesaire gibi alanlarda söz konusu olan olayı anlatan hayalî varlıktır. Anlatıcıların olayda çeşitli fonksiyonları vardır: olayları yorumlarlar, yönlendirici görevi üstlenirler, tanıklık ederler vs.

Guermantes Tarafı ,Marcel Proust'un Kayıp Zamanın İzinde romanının üçüncü cildi.

<span class="mw-page-title-main">Birinci şahıs anlatıcı</span> Bakış Açısı

Birinci şahıs anlatıcı, bir öykünün bir kişi tarafından, kendi adına ve kendisi hakkında konuşarak anlatıldığı anlatım türüdür. Anlatıcı karakterlerden biridir. Birinci şahıs anlatıcı tekil veya çoğul olabilir, eserdeki belli bir bakış açısını temsil eder.

<span class="mw-page-title-main">Güvenilmez anlatıcı</span>

Güvenilmez anlatıcı, edebiyatta, filmlerde ya da tiyatro oyunlarında güvenilirliği ciddi anlamda riskli olan anlatıcı. Terim, 1961 senesinde Wayne C. Booth'un The Rhetoric of Fiction eserinde ortaya çıkmıştır. Bu tarz bir anlatım yöntemi yazar tarafından belirli nedenlerle seçilmiş olabilir. Bu genelde seyirciyi ya da okuyucuyu kandırmak içindir. Bu tarzda anlatıcı genelde birinci şahıs anlatıcıdır. Aynı zamanda üçüncü şahıs anlatıcının da güvenilmez anlatı olarak kullanıldığı olur.

Odak karakter, herhangi bir anlatıda seyircinin ilgisinin ve dikkatinin büyük ölçüde onda olduğu karakter. Odak karakter genelde protagonist karakter yani baş karakterdir. Bununla beraber "odak karakter" ve "protagonist" karakterin ayrı olduğu zamanlarda vardır. Bu tür anlatılarda odak karakterin duyguları ve tutkuları izleyici tarafından protagonist karaktarinkiler kadar empati edilemez. Bu aynı zamanda iki karakter arasındaki ana farklardan birisidir. Odak karakter, ana karakterin seyirci ile duygusal bağlaması için gerekli bir şey olmasa da, basitçe söylenirse genelde hikâyeye "heyecan" katmaktadır. Odak karakter, diğer karakterlerden daha çok sahne ışıklarının odaklandığı, dikkat merkezi ve ekrana hakim biri gibi tepki veren bir karakterdir.

<span class="mw-page-title-main">Kuyu ve Sarkaç</span>

Kuyu ve Sarkaç, Edgar Allan Poe tarafından 1842'de yazılan ve aynı yıl The Gift: A Christmas and New Year's Present for 1843'de yayımlanan kısa öykü. Öykü, bir tutukluya İspanyol Engizisyonu tarafından yapılan işkenceleri anlatır ancak yazar öyküde tarihsel gerçeklere bağlı kalmamıştır. Öykünün anlatıcısı, maruz kaldığı işkenceleri birinci tekil şahıs olarak anlatır. Öyküde hislere, örneğin sese verilen ağırlık sebebiyle okuyucuda korku hissi etkili biçimde uyandırılır. Bu durum, Poe'nun genelde doğaüstü unsurlar kullandığı diğer öykülerinden farklıdır. Zamanın korku edebiyatında kullanılan diğer unsurlara da öyküde yer verilmiştir. Öykü defalarca filme uyarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">John Waters</span> Amerikalı film yönetmeni, sinema oyuncusu ve yazar

John Waters, Amerikalı yönetmen, aktör, stand-up komedyen, yazar, gazeteci, görsel sanatçı ve sanat koleksiyoncusu.

Tanıdığım Bir Kız ya da Viyana, Viyana Amerikalı yazar J. D. Salinger'ın ilk kez Good Housekeeping dergisinin Şubat 1948'de yayımlanan sayısında çıkan öyküsüdür.

"Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla" veya "Esmé İçin - Sevgi ve Sefaletle", Amerikalı yazar J. D. Salinger'ın en çok bilinen öykülerinden biridir. İlk kez The New Yorker dergisinin 8 Nisan 1950'de çıkan sayısında yayımlanan hikâyede; II. Dünya Savaşı'nda Avrupa'da savaşan Amerikalı Başçavuş X'in bu savaş yüzünden yaşadığı ruhsal denge bozukluğundan, Esmé ve Charles isimli iki İngiliz kardeşin kendisine gösterdiği çocukça sevgi sayesinde kurtulması ve iç huzuruna kavuşması anlatılır.

<i>Delft Manzarası</i>

Delft Manzarası,, Johannes Vermeer'in yaklaşık 1660-1661 tarihli yağlı boya tablosu. Hollandalı sanatçının memleketini resmettiği tablo, onun en çok beğenilenler eserleri arasında yer alıyor. Ressamın nadir peyzaj çalışmalarından olan tablo, 1822 yılından beri Mauritshuis müzesi koleksiyonunda yer almaktadır.