İçeriğe atla

Çayır

Çayır, genellikle düzlük ve taban suyu yüksek otça zengin yer.

Toprak uzun süre nemli olduğundan bitki örtüleri sık ve yüksek boyludur. Sık ve yüksek boylu olan bitki örtüleri sıkı bir çim kapağı meydana getirerek toprağı sıkıca tutmakta ve aktif büyüme döneminde yapraklar tüm yüzeyi kapatmaktadır.

Biçilerek değerlendirilen bu alanlardan elde edilen ot kış aylarında hayvanlara verilmektedir. Toprak biçim zamanına kadar ıslak olduğundan otlatma açısından elverişli değildir. Bu dönemde yapılacak otlatma hayvanların çiğnenmesinden dolayı toprağın sıkışmasına, bu da toprak yapısının bozulmasına neden olmaktadır. Çayır topraklarının, mera topraklarına göre organik maddece zengin, pH'si düşük ve su bilançosu daha yüksektir.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Çöl</span> Çok az yağışın gerçekleştiği arazi alanı

Çöl, Yerküre'de yer alan ana biyom tiplerinden birisidir. Çöl, yıllık 250 mm'den az yağış alan bölgeler için kullanılan bir terimdir.

<span class="mw-page-title-main">Erozyon</span> toprağı bir yerden başka bir yere taşıyan dışsal süreçler

Erozyon, diğer adıyla aşınım, yer kabuğunun üzerindeki toprakların, başta akarsular olmak üzere türlü dış etkenlerle aşındırılıp, yerinden koparılması, bir yerden başka bir yere taşınması ve biriktirilmesi olayına denir.

Doku, bitki, hayvan ve insan organlarını meydana getiren, şekil ve yapı bakımından benzer olup, aynı vazifeyi gören, birbirleriyle sıkı alâkaları olan aynı kökten gelen hücrelerin topluluğu. İlkel canlılar bütün hayatları boyunca bir tek hücre olarak kaldıkları halde yüksek organizmalar çok sayıda hücrelerin bir araya gelmesi ile meydana gelmiştir. Bitkisel organizmaları meydana getiren çok sayıdaki hücrelerin protoplastları birbirinden cansız hücre çeperleriyle ayrılmış olmakla beraber aralarında sıkı bir ilişki göstermektedir. Böyle hücre çeperi içinde bulunan, birbiriyle sıkı ilişki gösteren, aynı kökenden gelmiş protoplast topluluklarına doku, dokuların özelliklerini konu eden morfoloji biliminin dalına da histoloji denir.

<span class="mw-page-title-main">Maki</span> Genellikle Akdeniz iklimi bölgesinde yetişen bitki topluluğu

Maki, Akdeniz ikliminin egemen olduğu bölgelere özgü, ortalama 1-2 metre boyundaki küçük ağaç ya da çalıların oluşturduğu bitki örtüsü. Bu bitki örtüsüyle kaplı alanlara makilik denir. Makilikler, eskiden ormanlık olan alanların yangın ya da insanlar tarafından yok edilmesi sonucu oluşmuştur. Orman kendini yenilemeden ortamı kaplayan maki türleri ağaç fidanlarının büyümesini engellerler.

<span class="mw-page-title-main">Toprak</span>

Toprak, bitki örtüsünün beslendiği kaynakların ana deposudur. 1 cm toprak ortalama olarak 1000 yılda oluşur. Toprak üzerindeki ölü bitkileri yakmak toprağa çok büyük zararlar verir ve toprağı verimsizleştirir. Toprak üzerindeki ölü bitkiler ve kuru yapraklar fosilleşerek bir gübre görevi görür ve toprağın zenginleşip nem tutarak verimliliğini artırır.

<span class="mw-page-title-main">Flamingo çiçeği</span>

Flamingo çiçeği, yılanyastığıgiller (Araceae) familyasından uzun sapları ve belirgin damarlı koyu yeşil yaprakları ile kırmızı, turuncu ve beyaz renkli büyük çiçek tablaları olan bitki türü.

<span class="mw-page-title-main">Bozkır</span>

Bozkır veya step, fiziki coğrafyada kurakçıl otsu bitkilerden oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerdeki ağaçsız ekolojik bölge.

<span class="mw-page-title-main">Keten</span>

Keten, Ketengiller familyasından keten cinsinin en yaygın türüdür. Haziran-Ağustos ayları arasında ipek gibi, mavimsi veya sarı renkli çiçekler açan bir bitkidir.

<span class="mw-page-title-main">Madra Dağları</span>

Madra Dağları ya da Madra Dağı, Ege Bölgesi’nin Asıl Ege Bölümü ile Marmara Bölgesi’nin Güney Marmara Bölümü’nün sınırlarında yer alır. Madra Dağı, Balıkesir ilinin İvrindi, Havran, Burhaniye, Gömeç ve Ayvalık ilçeleri ile İzmir ilinin Bergama ilçesi topraklarında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kafkas Dağları</span>

Kafkas Dağları, Kafkas Sıradağları Kafkasya'da Karadeniz ve Azak Denizi ile Hazar Denizi arasında, kuzeybatı ve güneydoğu doğrultusunda uzanan sıradağlar ve dağ sistemi. Bu dağlar kuzeybatıda Taman Yarımadası yakınlarında başlar ve güneydoğuda Apşeron Yarımadasına değin uzanır. Kafkas Dağları, Kuzey ve Güney Kafkaslar olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Kuzeyde kalan sıra dağlara Büyük Kafkas Dağları, Güney Kafkas Dağlarına ise Küçük Kafkas Dağları denir.

<span class="mw-page-title-main">Mera</span> hayvanların otlatılması için kullanılan kısa boylu buğdaygil ve baklagil bitkileriyle kaplı arazi

Mera, otlak, meyilli, engebeli ve taban suyunun derinde olduğu yem bitkilerinin bulunduğu alanlara ve hayvancılık amacı ile kullanılan alanlara verilen addır. Çayırlara göre daha kısa boylu, seyrek otların bulunduğu meralar kaba yem alanlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">İran coğrafyası</span>

İran, Güneybatı Asya'da, Umman Körfezi, Fars Körfezi, Hazar Denizi, Irak, Türkiye ve Pakistan arasında bir coğrafik konuma sahiptir. İran yeryüzündeki en dağlık ülkelerden biridir. Dağlar, üzerlerinde ana tarım ve yerleşim bölgelerinin yer aldığı çok sayıda dar havza veya platoyu çevrelemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kargapazarı Dağları</span>

Kargapazarı Dağları Doğu Anadolu Bölgesi'nde, Erzurum sınırlarındaki sıradağlardır. 8–10 km genişliğe, 30–35 km uzunluğa sahip dağın en yüksek yeri 3288 m'dir. Pasinler, Oltu, Narman, Tortum, Yakutiye topraklarında, KD–GB doğrultusunda uzanır.

<span class="mw-page-title-main">Sahel</span>

Sahel, Sahil veya Sahil Kuşağı, yarı kurak Sahra sınır veya sahanlığında tropik ve alttropik otlaklar ve çalılıklardan oluşan savanalardır.

<span class="mw-page-title-main">Toprak kirliliği</span>

Toprak kirliliği, katı, sıvı ve radyoaktif artık ve kirleticiler tarafından toprağın fiziksel ve kimyasal özelliklerinin bozulmasıdır. Topraklarda meydana gelecek tüm olumsuz değişimler insan yaşamını kuvvetle etkileyecek güce sahiptir. İnsanların geçmişten gelen ve geçmişte zararları fark edilmemiş olan alışkanlıkları, bu gün toprak kirlenmesi ve bununla birlikte ortaya çıkan yer altı ve yüzey sularının kirlenmesine sebep olmaktadır. Toprak kayaçların parçalanmasıyla oluşur. Oluşumu çok uzun sürede gerçekleşen toprak insan eli ile çok kısa sürede tahrip edilir. Tarımın yapılabilmesi için temel unsur verimli tarım arazileridir yani topraktır. Daha çok ürün elde edebilmek için kullanılan gübreler, tarım ilaçları sağladıkları yararın yanı sıra toprak kirliliğinin önemli sebepleri arasında yer almaktadır. Çevreye gelişigüzel atılan çöpler, evsel atıkların ve sanayi atıklarının arıtılmadan toprağa karıştırılması da toprağı kirleten etkenlerdendir.

<span class="mw-page-title-main">Sultansazlığı Millî Parkı</span> Türkiyede bir ulusal park

Sultan sazlığı, İç Anadolu Bölgesinde Kayseri il sınırları içerisinde Develi, Yahyalı ve Yeşilhisar ilçelerinin oluşturduğu üçgen içerisinde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tıva coğrafyası</span>

Tıva Cumhuriyeti, Asya'nın coğrafik olarak tam ortasında, Doğu Sibirya'nın güneyinde, Yukarı Yenisey dolayında Rusyaya bağımlı bir Türk kökenli ülke. 168,600 km²'lik yüzölçüme iyedir.

<span class="mw-page-title-main">Astrahan Tabiatı Koruma Alanı</span>

Astrahan Tabiatı Koruma Alanı (Rusça: Астраханский заповедник, Volga'nın Hazar Denizi'nin kuzeybatı kesimlerinde ulaştığı Volga Deltası'nın adalarını ve sulak alanlarını kapsayan bir alanı kapsayan bir Rus zapovednikidir. Koruma alanı geniş sazlık, hasır otu ve söğütlerle kaplıdır ve su kuşları ve yürüyen kuşlar için önemli bir yuvalama alanıdır. Beluga mersin balığı da dahil olmak üzere 50 tür kaydedilen koruma alanı balık bakımından zengindir. Koruma alanı, Astrahan Oblastı'nın Ikryaninsky Bölgesi'nde yer almaktadır. Bölge 1975'ten beri uluslararası öneme sahip bir Ramsar sulak alanının bir parçası olmuştur ve 1984'ten beri Dünya Biyosfer Rezervleri Ağı içinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Amur çayır bozkırı</span>

Amur çayır bozkır ekolojik bölgesi, Rus Uzak Doğusu'ndaki orta Amur Nehri vadisinin iki bölümüne yayılmış bir ekolojik bölgedir. Arazi, alüvyonlu topraklardaki düz taşkın yataklarından biridir. Yüksek su tablası ve sık sık gerçekleşen sel nedeniyle, bölge nispeten ormansız kalmıştır ve geniş bataklık ve sulak otlak alanlarıyla karakterizedir. Bölge, Pleistosen buzullaması sırasında buzlanmaya maruz kalmadı ve birçok bitki ve hayvan türü için bir sığınak oluşturdu. Ekolojik bölge 123.283 kilometrekare (47.600 sq mi) alan kaplamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Karagöl Devlet Doğal Koruma Alanı</span>

Karagöl Devlet Doğal Koruma Alanı, Laçın Rayonu ve Ermenistan Cumhuriyeti'nin Gerus Bölgesi sınırında bulunan ve şu anda Ermenistan'ın işgali altında olan ve sınır Gölü olarak kabul edilen Karagöl'ün doğal koruma alanıdır. Özellikle ilgi çeken yüksek dağ göllerinden biridir. Dağlık Karabağ volkanik platosunda, deniz seviyesinden 2658 metre yükseklikte yer almaktadır. Aydınlık dağları, Karagöl (Sevinç), deniz seviyesinden 2658m yükseklikte, Karabağ volkanik dağlarının güney kesiminde, Hakkari nehri'nin sağ kolu olan Ağoğlan nehir kaynağı, bir kısmı Işıklı dağlar (3548m) kuzey eteklerinde kuzey-gerbdən Demirdaş ve küçük Işıklı dağları, kuzeyden Cankurtaran dağı ile doğu ve aşağıda morin tiresi çevrilidir. Bu göl, soyu tükenmiş bir volkanın kraterini andıran kalıntı bir su kaynağıdır. Stratigrafik olarak, Garagel bölgesi Yukarı Pliyosen'in eski kayalarındadır. Gölün uzunluğu 1950 metre, genişliği 1250 metredir. Kıyı şeridi uzunluğu ise 5500 metredir. Derinliği de 7-8 metreyi bulmaktadır. Alanın toplam genişliği 3 km²'dir. 10 milyon manat ödenekle 17 Kasım 1987 tarihli Azerbaycan SSC Bakanlar Kurulu Kararı ile kuruldu. Hesaplamalara göre, göldeki su hacmi 10 milyon m³'tür. Göl suyunun görünür derinliği 4.6 metredir. Gölün tabanı kıyıya yakınlığa bağlı olarak farklı boyutlarda taşlardan oluşur. Merkeze doğru kayaların büyüklüğü azalır ve son olarak, orta kısmı ise hurda çökellerinden oluşur.