İçeriğe atla

Çavi Tarlası

Arkeolojik Höyük
Adı:Çavi Tarlası
il:Şanlıurfa
İlçe:Siverek
Köy:Nusaybin
Türü:Höyük
Tahribat:Atatürk Baraj Gölü su toplama alanı içinde kalmıştır.[1]
Tescil durumu:
Tescil No ve derece:
Tescil tarihi:
Araştırma yöntemi:Kazı

Çavi Tarlası, Şanlıurfa ili Siverek ilçesine bağlı Nusaybin yerleşmesinin 500 metre kuzeydoğusunda yer alan bir höyüktür. Bölgedeki en yakın höyük olan Hassek Höyük'ün 4,5 km. doğusundadır. Höyük çevresinde çok sayıda su kaynağı olmasına bağlı olarak "su kaynağı tarlası" gibi bir anlama gelen Çavi Tarlası olarak adlandırılmış olan yükselti 140 x 120 metre boyutlarındadır.[1]

Kazılar

Yerleşme, yakınlardaki Hassek Höyük kazıları sırasında saptanmış, 1981-82 yıllarında kapsamlı olarak yüzey araştırmaları yapılmıştır. Daha sonra Şanlıurfa Arkeoloji Müzesi Müdürü Adnan Mısır başkanlığında Münih Üniversitesi'nden Alwo von Wickede yönetiminde kazı çalışmaları yapılmıştır.[2]

Tabakalanma

Höyükte yapılan sondaj çalışmalarında Halaf Kültürü'ne ait beş yapı katı saptanmıştır.[2] Halaf Kültürü buluntuları yerleşmenin Erken Kalkolitik Çağ ve Orta Kalkolitik Çağ'a tarihlendirilmesini sağlamaktadır.[3]

Buluntular

Mimari buluntular

Ana toprak üzerinde yer alan (en alt) iki tabakada önemli sayılabilecek buluntulara ulaşılamamıştır. Bunun üstünde yer alan üç yapı katında kesintisiz bir yapılaşma görülmektedir. Üçüncü yapı katında Halaf mimarisine özgü dörtgen eklentileri olan yuvarlak iki yapı (tolos) ve aynı tarz olduğu düşünülen yapının bir kısmı kazılmıştır. Tüm bu yapıların temelleri, toloslarda 60 cm. dörtgen yapılarda 40 cm. kalınlıkta bazalt ve çaytaşı temellerdir.[2]

Yangın gördüğü anlaşılan toloslardan birinde duvarların 28 x 17 x 8 cm.lik kerpiç tuğlalarla örüldüğü görülmektedir. Ayrıntıları büyük ölçüde gün ışığına çıkarılan toloslardan biri 4 metre çapında olup, dörtgen planlı bitişik bölümle bağlantısı yoktur ve bu bölüm üç küçük bölüme ayrılmıştır. Tolosun çakıl döşeli ayrı bir girişi vardır.[2]

Diğer tolos 3,6 metre çapındadır. Dörtgen odası ise 4 x 2,6 metre boyutlarındadır. Bu bölümün dışında kuzeydoğu köşesine, silo işlevi gördüğü düşünülen küçük yuvarlak bir yapı unsuru eklenmiştir.[2]

Höyüğün 3. yapı katı yangınla tahrip olmuştur. Çökmüş durumdaki duvarlar, bu yangına bir depremin neden olduğu şeklinde yorumlanabilir. Bu yapı katının üzerinde ve devamı olan 2. yapı katı iki evrelidir. Bu yapı katının, tabanı çakıl taş döşeli ve kenarları yükseltilmiş ocakları, bir önceki yapı katının tümden kerpiç ocaklarından farklıdır.[2]

Yerleşmenin 1. yapı katı fazlasıyla tahrip olmuş durumda ortaya çıkarılmıştır. Buradaki toloslar 4,5 ve 5 metre çapında yapılardır. Ateş yakılan yerler, erzak konulan yerler, ekmek ve çanak çömlek pişirmekte kullanılan kubbeli ocaklar bulunmuştur.[2]

Diğer buluntular

İki grupta toplanabilecek çanak çömlek buluntuları vardır, boya bezekli Halaf işi çanak çömlekler ve saman katkılı mutfak malları. Boya bezekler çoğunlukla geometrik motiflerdir, az sayıda da olsa stilize ağaç ve boğa başı bezemeli çanak çömlek de görülmüştür.[2]

Yerleşmede ele geçen yontma taş aletler, çakmak taşı ve obsidiyen dilgilerden oluşmaktadır. Civarda obsidiyen kaynağı olmaması bu hammaddenin ya da malların dışarıdan getirildiğini göstermektedir. Öte yandan çok çeşitli sürtme taş bulgulara rastlanmıştır.[2]

Yerleşme ve civarında 15'dan fazla gömüt bulunmuştur. Bazılarında gömüt hediyeleri varken bazılarında rastlanmaz. Gömüt hediyesi bırakılan mezarlardan birinde büyük bir sürtme taş balta ile çakmak taşı ve obsidiyen aletler gömüt hediyesi olarak bulunmuştur.[2]

Tarım yapılan yerleşmede bulunan hayvan kemikleri buluntularını incelenmesi sonucunda inek, domuz, koyun ve keçinin evcilleştirilmiş olduğu anlaşılmaktadır. Öte yandan köpek kemikleri de bulunmuştur. Yabanıl hayvan kemikleri, toplam kemik buluntularının sadece yüzde ikisi kadardır. Bu saptama, avcılığın yoğun bir faaliyet olmadığı şeklinde yorumlanmaktadır.[2]

Değerlendirme

Esas olarak tarım ve hayvan yetiştiriciliğine dayanan bir geçim tarzının olduğu Çavi Tarlası yerleşmeleri MÖ 5. binyılın ilk yarısına tarihlendirilmektedir.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b "TAY – Yerleşme Ayrıntıları". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2012. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l "TAY – Yerleşme Dönem Ayrıntıları". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2012. 
  3. ^ "Harran Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü". 8 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2012. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Değirmentepe Höyüğü, Malatya ilinin 24 km. kuzeydoğusunda Karakaya Barajı Gölü suları altında kalmış olan bir höyüktür.

<span class="mw-page-title-main">Köşk Höyük</span> Niğde il merkezine 17 km mesafedeki bir höyük

Köşk Höyüğü, Niğde il merkezine 17 km mesafede bulunan bir höyüktür. Höyük 80 metre çapında 15 metre yüksekliktedir. Kazılarda ulaşılan buluntular Niğde Müzesinde sergilenmektedir. Müze'de diğer buluntular yanında MÖ 4883 yılına tarihlenen bir Kalkolitik ev modeli, birebir ölçülerde sergilenmektedir.

Yunus Höyük, Gaziantep il merkezinin güneydoğusunda yer alan bir höyüktür.

<span class="mw-page-title-main">Halaf kültürü</span>

Halaf Kültürü, Kuzey Mezopotamya'nın Çanak Çömlekli Neolitik Çağ'ında, Tell Halaf'da kesintisiz olarak gelişen bir tarihöncesi kültürdür. Tell Halaf yerleşimi, MÖ 6.000 civarı ile MÖ 5.400 arasında Halaf Dönemi olarak adlandırılan bir dönem boyunca gelişmiştir. Halaf Kültürü'nü yine aynı bölgede Obeyd Kültürü izlemiştir. Halaf Kültürü adını, günümüzde Türkiye – Suriye sınırının hemen güneyinde yer alan ve Erken Kalkolitik Çağ'a tarihlenen Tell Halaf yerleşiminden almaktadır. Halaf Kültürü'nün Samarra ve Hassuna kültürlerinden kaynaklanmadığı ama onlardan etkilendiği görüşü hakimdir.

Girikihaciyan, Diyarbakır ili Ergani ilçesinin 20 km. güneydoğusunda yer alan bir höyüktür. Eski adı Ekinciyan olan Ekinciler Köyü'nün 1 km. doğusundaki höyük Gerikihaciyan adıyla da bilinir. Çapı 175-250 metre olan tepe 3 metre yüksekliktedir.

Tilkitepe Höyüğü ya da eski kaynaklarda Şamramaltı Van il merkezinin 7 km. güneybatısında yer alan bir höyüktür. Günümüzde Van Havaalanı sınırları içinde olup kısmen havaalanı olarak kullanılmaktadır. Höyük 55 metre çapında, 6-7 metre yüksekliğindedir.

Akarçay Tepe Höyük ya da Akarçay Höyük, Şanlıurfa il merkezinin batısında, Birecik ilçesinin 15 km. güneyinde bulunan bir höyüktür. Yaklaşık 350 x 150 metre büyüklüğündeki höyük 6 metre yüksekliktedir. Çanak çömlek yayılımına göre yerleşmenin 2,9 hektarlık bir alana yayıldığı belirtilmektedir.

Çine Tepecik Höyük, Aydın İl merkezinin güneyinde, Çine İlçesinin 5 km. batısında, Karakollar Köyü'nün 3 km. güneybatısında yer alan bir höyüktür. Çine Çayı'nın 1 km. doğusunda bulunan höyük 120 x 40 metre boyutlarında olup 9 metre yüksekliktedir.

Tepecik / Makaraz Tepe Höyüğü, Elazığ İl merkezinin yaklaşık olarak 31 km. doğusunda, günümüzde Keban Baraj Gölü suları altında kalmış olan bir höyüktür. Höyüğün asıl ismi Makaraz Tepe'dir. Fakat arkeolojik yazında daha çok Tepecik olarak geçmektedir. Tepe, 200 metre çapında olup 16-17 metre yüksekliktedir.

Tülintepe Höyüğü, Keban Baraj Gölü suları altında kalmadan önce Elazığ il merkezinin 21 km. doğusunda yer almış olan bir höyüktür. Höyük 250 x 200 metre boyutlarında ve 20 metre yüksekliğindeydi.

Tepecik - Çiftlik Höyüğü, Niğde İl merkezinin kuzeybatısında Çiftlik İlçesi'nin 1 km doğusunda, Melendiz Dağları'nın hemen doğusundaki küçük bir vadi içinde yer alan bir höyüktür. Tepe, 200 metre çapında 4-5 metre yüksekliğindedir. İçinde bulunduğu ova, bir yandan su kaynakları zengin ve verimli topraklar sunarken, diğer yandan yakındaki obsidiyen kaynakları höyük açısından uygun bir çevre sağlamaktadır. Höyüğün bulunduğu ova, Mio-Pliosen ile Pleistosen devrelerde oluşmuş bir krater ovasıdır. Krater, Pleistosen dönemde bir göl halindeydi ve Holosen başlarından itibaren dolmayı sürdürerek bir ova haline geldi. Yerleşmenin başladığı MÖ 6. – 7. binyıllarda kısmen göldü ve yerleşme bir göl kenarında ya da yakınında yer alıyordu.

Kumtepe Höyüğü, Çanakkale İl merkezinin güneybatısında, Kumkale'nin güneyinde, Kara Menderes Çayı'nın batı yakasında yer alan, Çanakkale Boğazı'ndan 2,5 km. ve Ege Denizi'nden 2 km. mesafede bulunan bir höyüktür. Tepe, 100 x 80 metre boyutlarında olup 4-5 metre yüksekliktedir.

<span class="mw-page-title-main">Hacılar Höyük</span>

Hacılar Höyük, Burdur İl merkezinin 26–27 km güneybatısında yer alan bir höyüktür. Toroslar'ın kuzeye uzanan sırtları arasında oluşmuş bir vadide bulunmakta olup batısında Koca Çay akmaktadır.

Kurban Höyük, Atatürk Baraj Gölü suları altında kalmadan önce, Şanlıurfa İl merkezinin 60 km kuzey-kuzeybatısında, Bozova İlçesi'nin Cümcüme Köyü'nün 2 km batısında, Fırat Nehri kıyısında yer alan bir höyüktü. Höyük, nehrin güney kıyısındaki 1,5 km genişlikteki alçak bir teras üzerine kurulmuştu. İlk yerleşmenin üst teraslardan kesen vadilerden birinin alüvyal deltasında kurulmuştu. Oldukça alçak, semer biçimindeki iki tepeden oluşur. Güney taraftaki daha yüksek olup, 250 x 180 metre boyutlarında ve ovadan 10 metre yüksekliktedir. Kuzeydeki höyük ise 170 x 120 metre boyutlarında ve 4 metre yüksekliktedir. Toplam olarak 6 hektarlık bir alana yayılmış olan yerleşimin 3 hektarlık bölümü kazılmıştır.

Kusura Höyük, Afyon İl merkezinin 55 km. güneybatısında, Sandıklı İlçesi'nin 12 km. güneyinde, Kusura Köyü'nün hemen batısında yer alan bir höyüktür. Tepe 400 metre çapında, 14 metre yüksekliğindedir.

Fatmalı Kalecik Höyüğü, Keban Baraj Gölü altında kalmadan önce, Elazığ İl merkezinin yaklaşık 32 km. kuzeybatısında Fatmalı Köyü'nün 4 km. güney-güneydoğusunda bulunan bir höyüktür. Tepenin 60 metre çapında ve 2 metre yükseklikte olduğu belirtilmektedir.

Yarıkkaya, Çorum il merkezinin güneybatısında, Boğazkale İlçesi'nin 1,6 km. kuzeydoğusunda, Yazılıkaya'nın yaklaşık olarak 2 km. kuzeyinde yer alan bir kalker kayalık ve bu kayalık üzerinde bulunan bir tepe üstü yerleşmedir.

<span class="mw-page-title-main">Domuztepe Höyüğü (Kahramanmaraş)</span>

Domuztepe Höyüğü, Kahramanmaraş il merkezinin 32 km. güney – güneydoğusunda, Emiroğlu Köyü'nde yer alan bir höyüktür. Aksu Nehri'nin doğu kıyısında, Maraş Ovası'nda bulunan tepe, 18 hektarlık bir alanı kaplayıp 12 metre yükseklikteki bir tepedir. Kazı başkanlarından Elizabeth Carter tarafından KM 97 olarak adlandırılmıştır. K ve M harfleri Kahramanmaraş'ın kısaltması olarak kullanılmıştır.

Karayavşan Höyüğü, Ankara il merkezinin güneybatısında, Polatlı İlçesi'nin 20 km. doğusunda, Karayavşan Köyü'nün hemen yanında yer alan bir höyüktür. Polatlı – Haymana kara yolunun hemen kuzeyindedir. Tepe, 13 metre yükseklikte orta boy bir höyüktür.

Yazır Höyük, Eskişehir il merkezinin güneydoğusunda, Günyüzü İlçesi'nin batısında, Dutlu Köyü'nün doğusunda yer alan bir höyüktür. Höyüğün bulunduğu mevkii Örenbağları olarak bilinmektedir. Yerleşme, yakından geçen Yazır Deresi'nden 20 metre yükseklikte doğal bir yükselti üzerindedir. Çanak çömlek dağılımına göre yerleşme alanı çapı 95 metrelik bir alandır. Ankara – Sivrihisar karayolunun 6 km. güneyindedir.