İçeriğe atla

Çandarlılı Autolikos

Çandarlılı Autolycus
Doğumuy. MÖ 360
Pitane (Çandarlı), Küçük Asya
Ölümüy. MÖ 290
ÇağıHelenistik Dönem
BölgesiAntik Yunan
İlgi alanlarıMatematik, astronomi, coğrafya

Çandarlılı Autolycus (GrekçeΑὐτόλυκος ὁ Πιταναῖος; yaklaşık MÖ 360-290) bir Yunan astronomu, matematikçi ve coğrafyacı.

Hayatı

Autolycus, Küçük Asya'da İyonya'da bir Aeolis kasabası olan Pitane'de (Çandarlı) doğdu. Aristoteles'in çağdaşı olmasına ve eserlerinin MÖ 335-300 yılları arasında Atina'da tamamlanmış görünmesine rağmen, kişisel hayatı hakkında hiçbir şey bilinmemektedir. Öklid, Autolycus'un bazı çalışmalarına atıfta bulunur ve Autolycus'un Arcesilaus'a matematik öğrettiği bilinmektedir.

Çalışmaları

Hareketli Küre Üzerine (Latince), Roma, 1587

Autolycus'un günümüze ulaşan ve hayatta kalan eserleri;

  • Hareketli Küre Üzerine (İngilizceOn the Moving Sphere, GrekçeΠερὶ κινουμένης σφαίρας) ve
  • Yükselme ve Ayarları Üzerine (İngilizceOn Risings and Settings, GrekçeΠερὶ ἐπιτολῶν καὶ δύσεων)

başlıklı küreler ve gök cisimleri hakkındaki kitaplardır. Autolycus'un eserleri 16. yüzyılda Maurolycus tarafından çevrildi.

“Hareketli Küre Üzerine” adlı kitabın, antik Yunanistan'dan günümüze ulaşan ve tamamen korunmuş olan en eski matematiksel eser olduğuna inanılmaktadır. Autolycus'un bu eseri önceki tüm Yunan matematik çalışmalarından, bu eserlerin daha sonraki özetlerinden, bu eserler hakkındaki yorumlar veya açıklamalarından oluşmaktadır.[1] Bu eserin hayatta kalmasının bir nedeni, başlangıçta yaygın olarak kullanılan "Küçük Astronomi"[1] adlı koleksiyonun bir parçası olması ve 9. yüzyılda Arapçaya çevrilerek korunmuş olmasıdır. Bu eser Avrupa'da kaybolmuş, ancak 12. yüzyılda Haçlı Seferleri sırasında geri getirilmiş ve Latinceye tekrar çevrilmiştir.[2] Autolycus, bu eserde bir kürenin özelliklerini ve hareketini inceledi. Çalışma basittir ve tam olarak orijinal değildir, çünkü yalnızca gök bilimcilerin ihtiyaç duyacağı küreler üzerine temel teoremlerden oluşur, ancak teoremler açıkça ifade edilmiş ve kanıtlanmıştır. Bu nedenle, temel önemi, onun zamanında, günümüzde klasik Yunan geometrisinin tipik bir örneği olarak kabul edilen, geometride iyice yerleşik bir ders kitabı geleneğinin olduğunu göstermesidir. Teorem ifadesi açıkça ifade edilir, kanıtın yanında yapının bir şekli verilir ve son olarak bir sonuç açıklaması yapılır. Dahası, onun zamanında (MÖ 320 civarı) hangi teoremlerin iyi bilindiğine dair ipuçları vermektedir.[1] İki yüz yıl sonra Theodosius, muhtemelen Eudoxus tarafından yazılmış, Öklid öncesi bazı ders kitaplarında bu eser ile ortak bir kökene sahip olduğuna inanılan bir kitap olan Sphaerics'i yazmıştır.

Astronomide, Autolycus, “Yükselme ve Ayarları Üzerine” adlı kitabında, gök cisimlerinin yükselişi ve yerleşimi arasındaki ilişkiyi inceledi. İkinci kitap aslında ilk kitabının daha kaliteli bir genişlemesidir. "Yükselen ve batan herhangi bir yıldız daima ufukta aynı noktada yükselir ve batar" diye yazmıştır. Autolycus, büyük ölçüde Eudoxus'un astronomisine dayanıyordu ve Eudoxus'un ortak merkezli (homosentrik) küreler teorisinin güçlü bir destekçisiydi.

Ay'daki kraterlerden birisine onuruna Autolycus krateri adı verildi.[3]

Notlar

  1. ^ a b c Carl B. Boyer & Uta C. Merzbach (1991), "The age of Plato and Aristotle", A History of Mathematics, New York: Wiley, ss. 97-98 
  2. ^ "Theodosius of Bithynia". 15 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2021. 
  3. ^ Autolycus krateri

Konuyla ilgili yayınlar

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Matematik</span> nicelik, yapı, uzay ve değişim gibi konularla ilgilenen bilim dalı

Matematik ; sayılar, felsefe, uzay ve fizik gibi konularla ilgilenir. Matematikçiler ve filozoflar arasında matematiğin kesin kapsamı ve tanımı konusunda görüş ayrılığı vardır.

<span class="mw-page-title-main">Geometri</span> matematiğin uzamsal ilişkiler ile ilgilenen alt dalı

Geometri, matematiğin uzamsal ilişkiler ile ilgilenen alt dalıdır. Yunanca Γεωμετρία "Geo" (yer) ve "metro" (ölçüm) birleşiminden türetilmiş bir isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Öklid</span> Yunan matematikçi, aksiyomatik geometrinin mucidi

Öklid (Grekçe: Εὐκλείδης Eukleídēs; MÖ 330 - 275 yılları arasında yaşamış, İskenderiyeli bir matematikçidir. Megaralı Öklid'den ayırmak için bazen İskenderiyeli Öklid olarak anılır, genellikle "geometrinin kurucusu" veya "geometrinin babası" olarak anılan bir Yunan matematikçiydi. Ptolemy I döneminde İskenderiye'de aktifti. Elemanlar, yayınlandığı zamandan 19. yüzyılın sonlarına veya 20. yüzyılın başlarına kadar matematik öğretimi için ana ders kitabı olarak hizmet veren, matematik tarihindeki en etkili çalışmalardan biridir. Elemanlar’da, Öklid, küçük bir aksiyom setinden, şimdi Öklid geometrisi olarak adlandırılan şeyin teoremlerini çıkardı. Öklid ayrıca perspektif, konik kesitler, küresel geometri, sayı teorisi ve matematiksel kesinlik üzerine eserler yazdı.

<span class="mw-page-title-main">Trigonometri tarihi</span>

Üçgenlerle ilgili erken çalışmalar, Mısır matematiği ve Babil matematiğinde MÖ 2. binyıla kadar izlenebilir. Trigonometri, Kushite matematiğinde de yaygındı. Trigonometrik fonksiyonların sistematik çalışması Helenistik matematikte başladı ve Helenistik astronominin bir parçası olarak Hindistan'a ulaştı. Hint astronomisinde trigonometrik fonksiyonların incelenmesi, özellikle sinüs fonksiyonunu keşfeden Aryabhata nedeniyle Gupta döneminde gelişti. Orta Çağ boyunca, trigonometri çalışmaları İslam matematiğinde El-Hârizmî ve Ebu'l-Vefâ el-Bûzcânî gibi matematikçiler tarafından sürdürüldü. Altı trigonometrik fonksiyonun da bilindiği İslam dünyasında trigonometri bağımsız bir disiplin haline geldi. Arapça ve Yunanca metinlerin tercümeleri trigonometrinin Latin Batı'da Regiomontanus ile birlikte Rönesans'tan itibaren bir konu olarak benimsenmesine yol açtı. Modern trigonometrinin gelişimi, 17. yüzyıl matematiği ile başlayan ve Leonhard Euler (1748) ile modern biçimine ulaşan Batı Aydınlanma Çağı boyunca değişti.

<span class="mw-page-title-main">Yunan matematiği</span> Eski Yunanların Matematiği

Yunan matematiği, Doğu Akdeniz kıyılarında MÖ 7. yüzyıldan MS 4. yüzyıla kadar uzanan Arkaik dönemden Helenistik ve Roma dönemlerine kadar yazılan matematik metinleri ile ortaya çıkan fikirleri ifade eder. Yunan matematikçiler, İtalya'dan Kuzey Afrika'ya tüm Doğu Akdeniz'e yayılmış şehirlerde yaşadılar, ancak kültür ve dil açısından birleştiler. "Matematik" kelimesinin kendisi Antik Yunancadan türemiştir: Grekçe: μάθημα: máthēma Yunanca telaffuz: [má.tʰɛː.ma] Yunanca telaffuz: [ˈma.θi.ma], "eğitim konusu" anlamına gelir. Kendi iyiliği için matematik çalışması ve genelleştirilmiş matematik teorilerinin ve kanıtlarının kullanılması, Yunan matematiği ile önceki uygarlıkların matematiği arasındaki önemli bir farktır.

<span class="mw-page-title-main">İskenderiyeli Menelaus</span> Helenistik dönem matematikçi ve astronom

İskenderiyeli Menelaus, Yunan matematikçi ve gökbilimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunan astronomisi</span>

Yunan astronomisi klasik antik dönemde Yunan dilinde yazılmıştır ve antik Yunan, Helenistik, Greko-Romen ve geç dönem antik çağlarını kapsar. Yunanca, Helenistik dönemden Büyük İskender'in fethini takip eden süreçte bilimin dili haline geldiği için antik Yunan astronomisi coğrafi sınırları aşmıştır. Bu yüzden Helenistik astronomi olarak da adlandırılır. Helenistik ve Roma dönemleri boyunca Yunan olan veya olmayan birçok astronom, çalışmalarını Yunan geleneklerini kullanarak Ptolemaios krallığındaki İskenderiye kütüphanesini de içeren büyük bir enstitüde yürütüyordu.

<span class="mw-page-title-main">İskenderiyeli Pappus</span> MS. 3-4. yüzyıl Yunan matematikçi

İskenderiyeli Pappus (Grekçe: Πάππος ὁ Ἀλεξανδρεύς; yaklaşık MS. 290 - 350) antik çağın son büyük Yunan matematikçilerinden biridir. İskenderiye doğumlu Helenleşmiş bir Mısırlıydı. Synagoge (Συναγωγή) ya da Koleksiyon olarak da adlandırılan eseri ve Pappus teoremi ile bilinir.

Knidos'lu Eudoxus veya Knidoslu Ödoksus, antik bir Yunan astronomu, matematikçi, bilim insanı ve Archytas ile Platon'un öğrencisiydi. Hipparchus'un Aratus'un astronomi üzerine şiiriyle ilgili yorumunda bazı parçalar korunsa da tüm eserleri kaybolmuştur. Bithynialı Theodosius tarafından yazılan Sphaerics, Eudoxus'un bir çalışmasına dayanabilir.

Rodoslu Eudemus, MÖ. 350, Rodos - 290 yılları arasında yaşamış, ilk bilim tarihçisi olduğu iddia edilen Yunan filozofudur. Aristoteles'in en önemli öğrencilerinden biriydi, öğretmeninin çalışmalarını düzenledi ve daha kolay erişilebilir hale getirdi. Eudemus'un yeğeni Pasicles de Aristoteles'in eserlerini düzenlemekten sorumluydu.

Callippus, mevsimlerin uzunluklarını kesin olarak belirleyen ve sonraki tüm gök bilimciler tarafından kullanılan bir takvim oluşturan Yunan astronom ve matematikçi.

Rodoslu Geminus, MÖ 1. yüzyılda yıldızı parlayan bir Yunan astronom ve matematikçi. Onun bir astronomi çalışması olan ve öğrenciler için astronomi kitabı olarak tasarlanan Olaylara Giriş hala hayattadır. Ayrıca matematik üzerine bir çalışması da yazdı ama bu eserin sadece sonraki yazarlar tarafından alıntılanan kısımları hayatta kaldı ve günümüze ulaştı.

Hypsicles, Gökcisimlerinin yükselişi Üzerine ve bir kürenin içerisine düzgün katıların çizilmesiyle ilgilenen bir çalışma olan Öklid'in XIV. Elemanlar Kitabı kitaplarını yazmasıyla tanınan eski bir Yunan matematikçi ve astronom.

Bithynialı Theodosius, kürenin geometrisi üzerine bir kitap olan Sphaerics 'i yazan bir Yunan astronom ve matematikçi.

Bu, "Antik Yunan matematikçilerinin zaman çizelgesi"dir..

<span class="mw-page-title-main">Matematik tarihi</span> matematik biliminin tarihi

Matematik tarihi, öncelikle matematikteki keşiflerin kökenini araştıran ve daha az ölçüde ise matematiksel yöntemleri ve geçmişin notasyonunu araştıran bir bilimsel çalışma alanıdır. Modern çağdan ve dünya çapında bilginin yayılmasından önce, yeni matematiksel gelişmelerin yazılı örnekleri yalnızca birkaç yerde gün ışığına çıktı. MÖ 3000'den itibaren Mezopotamya eyaletleri Sümer, Akad, Asur, Eski Mısır ve Ebla ile birlikte vergilendirmede, ticarette, doğayı anlamada, astronomide ve zamanı kaydetmede/takvimleri formüle etmede aritmetik, cebir ve geometri kullanmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Geometri tarihi</span> Geometrinin tarihsel gelişimi

Geometri, mekansal ilişkilerle ilgilenen bilgi alanı olarak ortaya çıkmıştır. Geometri, modern öncesi matematiğin iki alanından biriydi, diğeri ise sayıların incelenmesi yani aritmetikti.

Bu, saf ve uygulamalı matematik tarihinin bir zaman çizelgesidir.

<span class="mw-page-title-main">Geometricilerin listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bir geometrici, çalışma alanı geometri olan matematikçidir.

Aşağıda geometri'deki önemli gelişmelerin bir zaman çizelgesi verilmiştir: