İçeriğe atla

Çanakkale Taarruzu (18-19 Temmuz 1912)

Çanakkale Taarruzu
1911-12 Osmanlı-İtalyan Savaşı

Çanakkale Boğazı tahkimatı
Tarih18-19 Temmuz 1912
Bölge
SonuçTaktiksel Osmanlı zaferi
 • İtalyan filosu ikinci kez başarısız oldu.
 • Boğazın İtalyanlar tarafından geçilemeyeceği anlaşıldı.
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğuİtalya Krallığı İtalya Krallığı
Komutanlar ve liderler
Osmanlı İmparatorluğu Miralay Tahir Beyİtalya Krallığı Amiral Viale
İtalya Krallığı Albay Enrico Millo
Güçler
4 zırhlı korvet (Barbaros Hayreddin, Turgut Reis, Mesudiye)
2 kruvazör (Hamidiye, Mecidiye)
2 muhrip
9 torpidobot
3 mayın gemisi
1 nakliye gemisi (Tirimüjgan)[1]
1 savaş gemisi
2 muhrip
5 Torpidobot
Kayıplar
Bilinmiyor[] Bilinmiyor[]

II. Çanakkale Taarruzu ya da İkinci Boğaz Harekâtı, 1911-1912 Osmanlı-İtalyan Savaşı boğaz harekâtlarında ikinci evre.

Amiral Viale komutasında planlanan ancak Albay Enrico Millo tarafından gerçekleştirilen 18-19 Temmuz 1912 tarihinde Çanakkale Boğazı'na taarruz eden İtalyan donanması, Osmanlı askerinin tabyalardaki isabetsizliğine rağmen hem teknik hem de emir komuta zincirinin kopukluğu sebebiyle başarısız olmuştur. Ancak bu harekât başarılı olarak kabul edilmiş ve Albay Millo tuğamiralliğe terfi ettirilmiştir.[2]

Hazırlık

Osmanlı'nın Boğazda aldığı tedbirler

Tabyalardaki asker mevcudunun 5000'e çıkarılması, 52 deniz topunun konuşlandırılması, Çanakkale Boğazı girişine bir sahra telefon istasyonunun kurulması, mevcut 3 mayın savunma hattının (Nagara-Canik, Çanakkale Kalesi-Namazgah, Kumkale-Seddülbahir) yenilenmesi ve Kepez ile Soğanlı nehri arasına 12 mayından oluşan yen bir engelin konulması.[3]

Selanik ve İzmir'in savunma hatları da kısa bir süre önce yenilenmiştir.

Harekât

Saldırıya Vettor Pisani zırhlı kruvazörü, 2 muhrip ve 5 torpidobot katılmıştır. Torpidobotlar kötü hava şartları nedeniyle 17 Temmuz akşamına kadar Leros Adası'nın Parthane limanında kalmıştır. Hava şartları düzelince torpidobotlar Strati Adası'na geçmiş ve buradan 18 Temmuz saat 18.00'de hareket etmiştir. Gece saat 23.30'da iki muhribin Boğaz dışında beklediği ve Boğaza sadece beş torpidobotunun girdiği saldırıda akıntının fazlalığı nedeniyle gemilerin hızı arttırılmıştır.

İtalyan filotillası her ne kadar Helles, İlyas Burnu ve Kumkale hattına 2 mil mesafeye kadar projektöre yakalanmadan geçmişse de filotillaya ait bir gemi Seddülbahir'deki projektör tarafından yakalanınca alarm verilmiştir. Bunun üzerine İtalyan torpidobotları top atışına maruz kalmamak ve mayına yakalanmamak için hızlarını 23 mile çıkartarak ticari gemiler için açık tutulan geçide doğru hareket etmiştir.

Ancak alarma geçirilen projektörler filotillanın diğer gemilerini Soğandere mevkiinde yakalayınca Osmanlı tabyaları ateşe başlamış ve bazı İtalyan gemilerine isabet ettirmiştir. İtalyan torpidobotları Kilitbahir önlerine geldiğinde ateş şiddetlenmiş, İtalyan rehber gemi Spica da karaya oturmuştur. Bunun üzerine Filotilla Komutanı Albay Millo geri dönüş emri vermiştir. Geri dönüş yolunda şiddetli ateşe maruz kalan İtalyan gemileri -isabet almış olsa da- daha büyük zayiata uğramadan Boğaz'dan çıkarak Stampila (İstanbulya) Adası'na demirlenmiştir.

Osmanlı hükûmeti ise bu harekâta rağmen Boğaz'ı ticari gemi geçişlerine kapatmamıştır. Saldırının akabinde Sadrazam Sait Paşa görevinden ayrılmış, yerine Gazi Ahmet Muhtar Paşa getirilmiştir.[4]

Sonuç

Anlaşıldığı üzere ikinci Boğaz harekâtında Osmanlı topçularının isabetli atışları sayesinde gemilerinin bir kısmı isabet alan İtalyan filosu çok büyük zayiat vermeden geri çekilmiştir. Birinci Boğaz Harekâtı gibi ikinci harekât da başarısızlıkla sonuçlanmasına rağmen İtalyan hükûmeti tarafından yine başarı şeklinde lanse edilmiş, hatta filo komutanı terfi ettirilmiştir.[4]

Kaynakça

  1. ^ Kılıç, Sezen. Trablusgarp Savaşı'nda İtalyan donanmasının Çanakkale Boğazı harekâtları: Alman belgelerine göre / Sezen Kılıç. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2018. s. 53.
  2. ^ Kılıç, Sezen. Trablusgarp Savaşı'nda İtalyan donanmasının Çanakkale Boğazı harekâtları: Alman belgelerine göre / Sezen Kılıç. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2018. s. 47.
  3. ^ Kılıç, Sezen. Trablusgarp Savaşı'nda İtalyan donanmasının Çanakkale Boğazı harekâtları: Alman belgelerine göre / Sezen Kılıç. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2018. s. 92.
  4. ^ a b Kılıç, Sezen. Trablusgarp Savaşı'nda İtalyan donanmasının Çanakkale Boğazı harekâtları: Alman belgelerine göre / Sezen Kılıç. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2018. s. 48.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Savaşı</span> I. Dünya Savaşında, 1915–1916 yıllarında Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında yapılan savaş

Çanakkale Savaşı veya Çanakkale Muharebeleri, I. Dünya Savaşı sırasında 1915-1916 yılları arasında Gelibolu Yarımadası'nda Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında yapılan deniz ve kara muharebeleridir. İtilaf Devletleri; Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti İstanbul'u alarak İstanbul ve Çanakkale boğazlarının kontrolünü ele geçirmek, Rusya ile güvenli bir erzak tedarik ve askeri ikmal yolu açmak, başkent İstanbul'u zapt etmek suretiyle Almanya'nın müttefiklerinden birini savaş dışı bırakarak İttifak Devletleri'ni zayıflatma amaçları ile ilk hedef olarak Çanakkale Boğazı'nı seçmişlerdir. Ancak saldırıları başarısız olmuş ve geri çekilmek zorunda kalmışlardır. Kara ve deniz savaşı sonucunda iki taraf da çok ağır kayıplar vermiştir.

Osmanlı donanması, Osmanlı Devleti'nin askerî deniz gücü. XIV. yüzyılda kuruldu. Osmanlı Devleti, 1323 yılında Karamürsel'i fethederek denize ulaştı, Kara Mürsel komutasında ilk donanma oluşturuldu ve Kocaeli'nde yapılan savaşlarda denizden destek sağlandı. 1327 yılında Karamürsel'de ilk Osmanlı tersanesi kuruldu ve böylece deniz gücünün kurumsallaşma çalışmaları başladı. Osmanlı donanmasında hiyerarşik sisteme geçildi, ilk Derya Beyi, Kara Mürsel Bey oldu. 1337 yılında Kocaeli ele geçirildi; böylece 1353 yılında gerçekleşecek olan Rumeli'ye geçişin önü açıldı. Bundan sonra donanmanın merkezi sırasıyla İzmit, Gelibolu ve son olarak da İstanbul oldu.

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Savaşı deniz harekâtları</span> Çanakkale Savaşındaki deniz harekâtları

Çanakkale Savaşı deniz harekâtları, I. Dünya Savaşı'nda İtilaf Devletleri'nin Birleşik Filo ile savunmada kalan Osmanlı İmparatorluğu kara topçusu arasında 19 Şubat 1915'ten 18 Mart 1915'e kadar Çanakkale Boğazı'nda yapılan bir dizi deniz operasyonudur. Birleşik Filo'nun Çanakkale Boğazı'na karşı yaptığı 18 Mart tarihli en geniş kapsamlı saldırı, harekâtın son operasyonudur ve birçok kaynakta 18 Mart Deniz Savaşı olarak geçmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Seddülbahir Cephesi</span> Çanakkale Savaşında bir cephe

Çanakkale Savaşı'nın bir parçası olan Seddülbahir Cephesi, 25 Nisan 1915 tarihinde Seddülbahir bölgesine beş ayrı noktadan yapılmıştır. Her iki tarafın da ağır kayıpları ile sonuçlanan saldırılar yapılmıştır. Sonuç olarak Haziran ayının sonlarında Osmanlı güçleri ilerlemeyi durdurmuş ve çıkarma başarısız olmuştur, daha sonra bu bölgede savaşın sonuna kadar kısıtlı ve etkisiz siper çatışmaları devam etmiştir.

<i>Muâvenet-i Milliye</i> Osmanlı torpido gemisi

Muavenet-i Milliye, Osmanlı Donanmasında 1910-1923 yılları arasında hizmet etmiş bir torpido botudur. Çanakkale Savaşı esnasında 12 Mayıs 1915'i 13 Mayıs'a bağlayan gece Kraliyet Donanması ön dretnotu HMS Goliath'ı gerçekleştirilmiş bir operasyon sonucunda batırmasıyla bilinmektedir.

Üçüncü Kirte Muharebesi I. Dünya Savaşı sırasındaki Çanakkale Savaşı’nda, İtilaf kuvvetleri’nin Kirte Köyü ve hemen gerisindeki Alçıtepe’yi ele geçirmek için giriştikleri üçüncü taarruzlarıdır. Seddülbahir Cephesi'ne 25 Nisan 1915 tarihinde çıkartılan kuvvetlerin hedefi, Alçıtepe'nin ele geçirilmesiydi. Bu hedef için girişilen birinci ve İkinci taarruzlarının başarılı olmaması üzerine uygulamaya konmuştur.

Yarhisar, Osmanlı Devleti'nde Donanma Cemiyeti tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan, Durandal sınıfı temel alınarak tasarlanmış dört Samsun sınıfı muhripten biridir. 1907'de Osmanlı donanmasına katılan muhrip, 1911-1912'de gerçekleşen Trablusgarp Savaşı'nda Osmanlı filosunun geri kalanı gibi İtalyanlarla aktif bir çatışmada yer almadı. 1912-1913'te Balkan Savaşları esnasında Varna Deniz Muharebesi, İmroz Deniz Muharebesi ve Mondros Deniz Muharebesi gibi tüm önemli çatışmalarda yer aldı, ayrıca devriye görevlerinde bulundu. I. Dünya Savaşı'nda özellikle Marmara Denizi'nde eskort ve önleme görevlerinde yer aldı. Marmara'ya giren Müttefik Devletler denizaltılarıyla birçok çatışmaya girdi. 3 Aralık 1915'te tarihinde Yalova açıklarında Birleşik Krallık'ın E11 denizaltısı tarafından torpidolanarak batırıldı. Bu olayda 7 subay ve 33 er öldü. Birleşik Krallık denizaltısı geminin kalan mürettebatını denizden alarak bir Osmanlı yelkenlisine teslim etti.

Samsun, Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan dört "Durandal" sınıfı muhripten biridir. Gemi, Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı esnasında Osmanlı donanmasında görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı</span> Askeri birlik

Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı, Çanakkale Boğazı'nın özellikle denizden yapılacak saldırılara karşı savunulması için kurulmuştur.

Kumkale Çıkarması, Çanakkale Savaşı'nın kara harekâtı başlangıcında, 25 Nisan 1915 günü yapılan Müttefik çıkarmalarından biridir. Çıkarma, diğer çıkarmalar gibi Gelibolu Yarımadası sahillerine değil, Anadolu sahillerindeki Kumkale bölgesine yapılmıştır. İngiliz ve Fransız birliklerinden oluşan Akdeniz Seferi Kuvvetleri'nin Gelibolu Yarımadası'nda altı kumsala yaptıkları çıkarmalardan diğer bir farkı, göstermelik bir çıkarma olmasıdır. Bu çıkarma, Anadolu kıyıları gerisindeki iki Osmanlı tümeninin, Gelibolu'yu takviye etmesini geciktirmek amacıyla yapılmıştır. Çıkarmaya katılan birliklerin, asıl çıkarmaların kritik ilk 24 saati sonrasında geri alınması planlanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">İmroz Deniz Muharebesi (1912)</span>

İmroz Deniz Muharebesi ya da Elli (Seddülbahir) Deniz Muharebesi, Birinci Balkan Savaşı sırasında 16 Aralık 1912 tarihinde Seddülbahir Burnu ve İmroz adası açıklarında Osmanlı ve Yunan deniz güçleri arasında meydana gelmiştir. Osmanlı donanması bu harekât ile Çanakkale Boğazı çıkışındaki Yunan ablukasını kırmayı amaçlamaktaydı. Yunanların Pavlos Kunduriotis komutasındaki bir zırhlı kruvazör, üç ön dretnot ve dört muhribinin; Osmanlıların Ramiz Numan Bey komutasındaki iki ön dretnot, iki zırhlı korvet, bir kruvazör ve dört muhribi ile karşı karşıya geldiği deniz muharebesi, Balkan Savaşları boyunca gerçekleşen en büyük deniz çatışmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mondros Deniz Muharebesi</span>

Mondros Deniz Muharebesi 18 Ocak 1913 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ile Yunanistan donanmaları arasında meydana gelen çatışma. Birinci Balkan Savaşı sırasında yaşanan muharebe, Osmanlıların Çanakkale Boğazı'nda konuşlu Yunan donanmasını dağıtmak ve Ege Denizi'nde egemenliği yeniden ele geçirmek için yaptıkları ikinci ve son denemedir.

<i>Mecidiye</i> (kruvazör) Osmanlı İmparatorluğu donanmasına ait kruvazör

Mecidiye, Osmanlı Devleti hükûmetinin 1900 yılındaki siparişi üzerine Abdülmecid adıyla Amerika Birleşik Devletleri'nin William Cramp & Sons firmasının Philadelphia Tersanesinde suya indirildikten sonra Osmanlı Donanması, Rusya İmparatorluk Deniz Kuvvetleri, Kızıl Donanma, Ukrayna Halk Cumhuriyeti Deniz Kuvvetleri ve Türk Deniz Kuvvetleri'nde görev yapan korumalı kruvazör.

<span class="mw-page-title-main">İmroz Deniz Muharebesi (1918)</span> İmroz Deniz Muharebesi ve Osmanlı

İmroz Deniz Muharebesi, I. Dünya Savaşı sırasında, 20 Ocak 1918'de Ege Denizi'nde gerçekleşen bir deniz muharebesidir. Osmanlı donanmasının Gökçeada'da yığınak yapmış olan Kraliyet Donanması'na taarruzu ile meydana gelmişti. İtilaf kuvvetlerinin ağır zırhlı yoksunluğu, Yavuz muharebe kruvazörü ile Midilli hafif kruvazörünün bölgeye taarruz etmesine fırsat sağlamıştı. Saldırı sonucunda Birleşik Krallık'a ait monitör olarak sınıflandırılan iki küçük savaş gemisi battı, bir uçak düşürüldü ve birçok personel öldü. Muharebe sırasında önemli hasar almayan Osmanlı gemileri, dönüş esnasında adayı saldırılardan korumak üzere İtilaf güçlerince döşenmiş olan deniz mayınlarına çarptı. Yavuz hasar aldı, Midilli ise battı ve mürettebatının bir kısmı öldü, bir kısmı ise esir düştü. Yavuz, Birleşik Krallık uçaklarının saldırıları altında Çanakkale Boğazı'na ulaşmayı başardı; buraya vardığında karaya oturdu ve altı gün sonra kurtarılana dek sürekli hava saldırısına maruz kaldı. Gerçekleşen muharebe sonrası Osmanlı Devleti'nin en modern iki savaş gemisinden birinin hasar alması, diğerinin ise batması donanmanın gelecekteki hareketlerini son derecede kısıtlamıştı.

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri</span>

Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri, I. Dünya Savaşı'nın bir parçası olan Çanakkale Savaşı çerçevesinde, çeşitli devletlerin denizaltıları tarafından Çanakkale Boğazı ve Marmara Denizi'nde sürdürülen faaliyetlerdir. Esas savaştan önce, Aralık 1914'te başlamış ve Aralık 1915'te sonlanmıştı. İtilaf Devletleri'ne bağlı denizaltıların Çanakkale Boğazı'nı geçerek Marmara Denizi'nde denizaltı operasyonları yapmalarının amacı, Gelibolu'yu savunan Osmanlı kuvvetlerinin lojistik durumunu sarsmak olarak görülür. Bununla birlikte İttifak Devletleri'nin bir üyesi olan Alman İmparatorluğu da Osmanlı'yı desteklemek amacıyla savaş sırasında birtakım denizaltı faaliyetleri yürütmüştü.

<i>İntibah</i> (mayın gemisi) mayın gemisi

İntibah, Osmanlı İmparatorluğu tarafından I. Dünya Savaşı'nda römorkör ve mayın dökücü olarak kullanılan gemidir. 1886'da Glasgow'da sivil bir römorkör olarak inşa edilen gemi 1912'de Osmanlılar tarafından satın alındı. 1914'te Tersane-i Amire'de mayın dökücüye dönüştürüldü. Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı'nda başta Çanakkale Boğazı'nın mayınlanması olmak üzere mayın dökme, mayın taşıma, kurtarma ve nakliye görevlerinde bulundu. Ekim 1918'de Mondros Mütarekesi'nden sonra İstanbul'da filonun geri kalanıyla beraber enterne edildi. Kasım 1922'de İstanbul'dan kaçırılarak İzmit'e getirildi ve Ankara Hükûmeti emrine girdi. Ekim 1923'te Türkiye Cumhuriyeti hizmetine girdi ve adı Uyanık olarak değiştirildi. 1933-34'te Gölcük'te yeniden donatıldı ve adı yeniden İntibah yapıldı. 1936'ya dek İzmir'de, daha sonra yeniden Çanakkale'de mayın gemisi olarak görevlendirildi. 1956'da donanma hizmetinden çıkan gemi Gölcük'e çekildi ve 1958'de sivil kullanım için satıldı. 1959-1964 yılları arasında kargo gemisine dönüştürüldü ve Ararat M Okan adını aldı. 1997 sonunda İtalya'ya kaçak göçmen taşırken yakalanmış, İtalyan hükûmeti tarafından el konulmuş ve Kasım 1998'de açık arttırma ile satılmıştır. Haziran 1999'da Crotone'da söküldü.

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Deniz Muharebesi (1657)</span>

(Dördüncü) Çanakkale Deniz Muharebesi, 1645-1669 Osmanlı-Venedik Savaşı'nın bir evresi.

<span class="mw-page-title-main">Konfide Deniz Muharebesi</span>

Konfide Deniz Muharebesi, Trablusgarp Savaşı'nda evre.

<span class="mw-page-title-main">Çanakkale Taarruzu (18 Nisan 1912)</span>

I. Çanakkale Taarruzu ya da Birinci Boğaz Harekâtı, 1911-1912 Osmanlı-İtalyan Savaşı'nda evre.