İçeriğe atla

Çan biçimli çömlek kültürü

Çan biçimli çömlek kültürü, MÖ 2600'lerden itibaren doğuda Macaristan'a kadar olmak suretiyle kendisini bütün Avrupa'da gösteren ve yaklaşık MÖ 2200'lerden itibaren kıta Avrupa'sında sona eren bir çömlek kültürüdür. Büyük Britanya'da MÖ 1800'lü yıllara kadar devam etmiştir. Çan biçimli çömlek kültürü Avrupa'da Neolitik dönemin son aşaması olarak kabul edilir ve bu özelliği ile Cilalı Taş Devri'nden Tunç Çağı'na geçişin gerçekleştiği bir dönemdir.

Çan biçimli çömlek, Goch, Almanya.

Konuyla ilgili yayınlar

  • Alexander von Burg: Die Glockenbecherkultur auf dem Plateau von Bevaix. Archäologie der Schweiz 25, 2002, 2. ISSN 0255-9005
  • Ralph Großmann: Das dialektische Verhältnis von Schnurkeramik und Glockenbecher zwischen Rhein und Saale (= Universitätsforschungen zur Prähistorischen Archäologie. Band 287 = Human Development in Landscapes. Band 8). Habelt, Bonn 2016, ISBN 978-3-7749-4035-2 (PDF; 21,8 MB 20 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
  • Richard J. Harrison: The Beaker Folk, Copper Age archaeology in Western Europe. Thames and Hudson, London 1980.
  • Volker Heyd: Die Spätkupferzeit in Süddeutschland. In: Saarbrücker Beiträge zur Altertumskunde 73. Habelt, Bonn 2000. ISSN 0080-5181
  • M. Herity: The finds from Irish Court Tombs. Proceedings of the Royal Irish Academy 87c, 1987 S. 5–281.
  • J. Herring: The cairn excavation at Well Glass Spring, Largantea, Co. Londonderry. Ulster Journal of Archaeology 1, 1938 S. 164–88.
  • Volker Heyd, Ludwig Husty, Ludwig Kreiner: Siedlungen der Glockenbecherkultur in Süddeutschland und Mitteleuropa. Arbeiten zur Archäologie Süddeutschlands, Bd. 17. Dr. Faustus, Büchenbach 2004. ISBN 3-933474-27-2.
  • Jan N. Lanting: De NO-Nederlandse/NW-Duitse Klokbekergroep: culturele achtergrond, typologie van het aardewerk, datering, verspreiding en grafritueel. In: Palaeohistoria. Band 49/50, 2007/2008 (2008), S. 11–326 (Online 5 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
  • Jan N. Lanting, J. D. van der Waals (Hrsg.): Glockenbecher Symposion Oberried. Bussum 1974.
  • Johannes Müller (Hrsg.): Vom Endneolithikum zur Frühbronzezeit. Muster sozialen Wandels? Tagung Bamberg 14.–16. Juni 2001. Habelt, Bonn 2002. ISBN 3-7749-3138-0
  • Franco Nicolis (Hrsg.): Bell Beakers Today. Pottery, people, culture and symbols in prehistoric Europe. International Colloquium Riva del Garda (Trento, Italy), 11–16 May 1998. Ufficio Beni Culturali, Trento 2001. ISBN 88-86602-43-X
  • Christian Strahm (Hrsg.): Das Glockenbecher-Phänomen. Ein Seminar. Freiburger Archäologische Studien, Bd. 2. Freiburg 1995. ISSN 1437-3327
  • Rosa Schreiber: Die Glockenbecherkultur in Budapest. Budapest 1973.
  • Rick Schulting, Alison Sheridan, S. Clarke & Brock Ramsey: Largantea and the dating of Irish Wedge Tombs. Journal of Irish Archaeology 17, B. 2008. S. 1–17.
  • Otto Helmut Urban: Der lange Weg zur Geschichte. Die Urgeschichte Österreichs. Wien 2003. ISBN 3-8000-3773-4
  • Bärbel Metzinger-Schmitz: Die Glockenbecherkultur in Mähren und Niederösterreich. 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Diss. Saarbrücken 2004. (Liegt auch gedruckt vor)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Wilmersdorf</span>

Wilmersdorf, Charlottenburg-Wilmersdorf'da bir semt.

<span class="mw-page-title-main">Albert Neisser</span>

Albert Ludwig Sigesmund Neisser, bel soğukluğunun etkenini bulan Alman doktordur.

Heinz Heimsoeth Alman felsefe tarihçisidir.

<span class="mw-page-title-main">Aleida Assmann</span> Alman mısırbilimci.

Aleida Assmann kültürel alanda yaptığı çalışmalar ile tanınan Alman Mısırbilimci. Assman özellikle eşi Jan Assmann ile birlikte kültürel bellek konusu üzerine yaptığı yayınlar ile bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Valdoculuk</span>

Valdoculuk, ilk olarak 12. yüzyılda dindar laikat kesimin Lyonlu Petrus Valdo'nun düşünceleri etrafında toplanması üzerine Güney Fransa'da kurulmuş çileci bir akımdır. Katolik Kilisesi'ne karşı takındığı eleştirel yaklaşım nedeniyle zaman zaman proto-Protestan (önprotestan) olarak da adlandırılan Valdocular, Katolik Kilisesi'nce sapkın ilan edilmiş, engizisyona tabi tutulmuş ve dinden atılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Galya İmparatorluğu</span> 3. yüzyılın ortalarında Roma İmparatorluğundan ayrılan devlet

Galya İmparatorluğu ya da Imperium Galliarum, MS 3. yüzyılda Roma İmparatorluğu kuzey sınırında yaşanan Cermen saldırılarına bir tepki olarak 260 ila 274 yılları arasında kurulan, Roma eyaletleri Germania Inferior, Germania Superior, Rhaetia, Galya, Britanya ve Hispania'yı içerisinde barındıran, Roma İmparatorluğu'na sadık geçici askeri bir imparatorluktur.

<span class="mw-page-title-main">Mittelbau-Dora toplama kampı</span>

Mittelbau-Dora toplama kampı, ya da KZ Mittelbau-Dora, Thüringen'de Nordhausen şehrinin kuzeyinde bulunan bir nazi toplama kampına verilen addır. Buraya getirilen mahkûmların yeraltı fabrikası Mittelwerk GmbH'de zorla çalıştırıldıkları bilinmektedir. Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında pek çok kişi bu kampta infaz edildi. aynakça

Özel;
<span class="mw-page-title-main">Ekmek ve şarabın dönüşümü</span> Ekmek ve şarabın İsanın kanı ve bedenine dönüştüğünü söyleyen öğreti

Ekmek ve şarabın dönüşümü ya da diğer dillerde bilinen Latince kökenli adıyla Transsubstantiation Hristiyan teolojisinde Efkaristiya ayinindeki ekmek ve şarabın İsa'nın kanına ve bedenine dönüşmesi inancıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mogontiacum</span>

Mogontiacum Mainz şehrinin neredeyse 500 yıla varan Roma döneminde taşıdığı Latince adıdır. Mogontiacum MS 90 yılından itibaren Germania Superior'un başkentliğini yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Piteas</span> Antik Yunan gezgini ve kâşifi

Piteas Yunan coğrafyacı, denizci ve kâşif.

<span class="mw-page-title-main">Bénédicte Savoy</span>

Bénédicte Savoy Fransız sanat tarihçisi. Berlin Teknik Üniversitesi'nde modern sanat tarihi ve Collège de France'da 18 ila 20. yüzyıllar arası kültür tarihi araştırmaları alanında profesördür.

<span class="mw-page-title-main">Toplumsal cinsiyet arkeolojisi</span> Arkeolojinin bir yan-disiplini

Toplumsal cinsiyet arkeolojisi, cinsiyetlerin sosyal anlamda inşasını arkeolojik buluşlar ışığında anlamlandırmayı amaçlayan arkeolojik bir metot ve araştırma alanıdır. Arkeolojinin cinsiyet araştırmaları ile birlikte ele alınması ile yorumsal arkeoloji kuramının bir sonucu olarak doğmuş bir alandır.

<span class="mw-page-title-main">Villa rustica</span> Tarımsal faaliyet için kırsal bir bölgede inşa edilmiş Roma villası

Villa rustica Antik Roma'da merkezi bir yapı ve bu yapı etrafına yayılmış daha küçük ek yapıların oluşturduğu duvarlarla çevrili kırsal yerleşime verilen addır. Başlangıçta tarımsal faaliyet amacıyla inşa edilen villa rusticalar, zamanla bu özelliğini yitirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hava arkeolojisi</span> Gökyüzünden fotoğraf çekilmek suretiyle çalışan bir arkeolojik araştırma ve keşif yöntemi

Hava arkeolojisi veya havadan arkeoloji, arkeolojik kalıntıların daha yüksek bir irtifadan incelenerek araştırılmasıdır. Günümüzde bu genellikle uydu görüntüleri veya insansız hava araçları kullanılarak gerçekleştirilmektedir. Arkeolojik eserlerin, sit alanlarının ve peyzajların anlaşılması için gerçekleştirilen saha araştırmalarında hava fotoğraflarının yorumlanmasını ve analizini içerir. Diğer arkeolojik yöntemlerle kıyaslanamayacak bir ölçekte kapsamın ve geniş arazi alanlarının keşfedilmesini ve incelenmesini sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Ferdinand Christian Baur</span> Alman teolog ve tarihçi

Ferdinand Christian Baur, Alman protestan teolog ve ahit eleştirmeni. Tübingen ilahiyat okulunu kurucusudur.

Hansgerd Hellenkemper Alman Bizantolog ve tarihi coğrafyacı.

Thomas Corsten bir Alman epigrafist ve antik tarihçidir.

Karl Horst Schmidt, Alman dilbilimci, Kafkas ve Kelt dilleri uzmanı.

<span class="mw-page-title-main">Cornicularius</span>

Kornikülaryüs veya Cornicularius, Roma lejyonunda emir subayı rütbesi. Kıdemli memurların idari personelini yönetmekle mükellefti. Principatus döneminde cornicularius yüksek rütbeli ve çok yönlü bir bürokrattı. Cornicularius ismi, rütbeyi taşıyan kişinin taktığı iki küçük boynuzlu bir nişandan türemiştir.

Rudolf Naumann, Alman mimarlık tarihçisi ve arkeologdu. Özellikle Alman Arkeoloji Enstitüsü'nde direktör olarak görev yapmıştır. Suriye, Türkiye, İtalya ve İran'da kazı çalışmalarında bulunmuştur.