Çabaş (dağ)
Çabaş | |
---|---|
En yüksek noktası | |
Yükseklik | 2179 m |
Koordinatlar | Enlem:52° 20′ 59″ Kuzey Boylam: 90° 40′ 04″ Doğu |
Coğrafya | |
Konum | Sütgöl bölgesi, Tıva Cumhuriyeti, Hakasya |
Çabaş dağı (Rusça: Джебашский хребет, Jebaşkiy hrebet), Tuva Cumhuriyeti'nin Sütgöl bölgesi kuzeyinde ile Hakasyanın güneydoğusunda dağ.
Sözkökü
Rusça Çebaş (Джебашский хребет, Çebaşskiy hrebet)[1] olarak söylenen söz Hakasya'da Çabaş olarak söylenmektedir. Aynı adla Çabaş akarsuyu da vardır. Hakasça'nın resmi şivesinde çabas sözü kullanılır. Çabas, sakin, yavaş, uysal, durgun, mutedil demektir.[2]
Konum
Tuva Cumhuriyeti'nin Sütgöl bölgesi kuzeyinde ile Hakasyanın güneydoğusundadır. Batı Sayanların kuzeyine düşen dağ dizmesidir.
Özellikler
Dağın taş yapısında proterozoyik kayalardan şist, kuvarsit, mermer görülür. Uzunluğu — yaklaşık 80 km. Hakasya'nın güneydoğusundaki Krasnoyarsk krayı sınırına kadar devam eder. Çabaş dağını Hakasya'daki uzantısı Piy aymağı ve Taştıp aymağındadır.Tuva Cumhuriyeti'nde ise Sütgöl bölgesi kuzeyindedir. Ortalama yüksekliği 1000–1500 m. arasıdır. En büyük yükseklik ise Tıva Cumhuriyeti alanındadır ki — 2179 m, Hakasya'daki en yüksek yer ise — 1958 m. (Karlıgan). Yamaçları — koyu iğne yapraklı taygadan oluşur.
Topografik haritalar
- Çeryömüşki ( Черёмушки ). Ölçek: 1 : 100 000. 1986 yılı alanın durumu, 1992 yılı yayınlanmıştır 6 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Golovan akarsuyu ( Головань ). Ölçek: 1 : 100 000. 1984 yılında alanın durumu. 1992 yılı yayını 6 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
İlgili eserler
- Зятькова Л. К. Структурная геоморфология Алтае-Саянской горной области. Новосиб.: Наука, 1977.
- Энциклопедия Республики Хакасия : [в 2 т.] / Правительство Респ. Хакасия; [науч.-ред. совет.: В. А. Кузьмин (пред.) и др.]. — Абакан : Поликор, 2007. Т. 1 : [А — Н]. — 2007. — 430, [2] с. : ил., портр. — Библиогр. в конце слов. ст. — С. 178.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Географический энциклопедический словарь: Географические названия / под ред. Э. Б. Алаева и др., гл. ред. А. Ф. Трёшников. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — 2-е изд. — С. 150. — 592 с. ISBN 5-85270-057-6
- ^ Örnekli Hakasça-Türkçe Sözlük. Ekrem Arıkoğlu. Akçağ yay. 2005, Ankara. s. 70
Dış bağlantılar
- [1] 25 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.