İçeriğe atla

Árpád

Árpád
Ráckeve, Macaristan'daki Árpád Heykeli
Büyük Macar Prensi
Önce gelenÁlmos
Sonra gelenZoltán (belirsiz)
Doğumy. 845
Ölümy. 907 (62 yaşında)
DefinFehéregyháza, Macaristan (belirsiz)
Çocuk(lar)ı
  • Liüntika
  • Tarkatzus
  • Jelek
  • Jutotzas
  • Zoltán
HanedanÁrpád Hanedanı
BabasıÁlmos
DiniMacar Paganizmi

Árpád (Macarca telaffuz: [ˈaːrpaːd]; y. 845 – y. 907), 9 ve 10. yüzyılların başında Macar kabileleri konfederasyonunun başı. Macarların kutsal hükümdarı (kende) veya askerî lideri (gyula) olarak görev yapmış olabilir. Farklı kaynakların çelişkili bilgiler vermesinden ötürü hayatına dair çoğu detay tarihçiler arasında tartışmalıdır. Bu çelişkilere rağmen Macarların çoğu onu "ülkemizin kurucusu" olarak anar ve Macarların Karpat Havzası'nı ele geçirmesinde Árpád'ın önemli rolü, daha sonraki bazı tarihi kayıtlarda vurgulanmıştır. Árpád ile başlayan hanedanlık, 1301 yılına kadar Macaristan Krallığı'nı yönetmiştir.

Hayatı

İlk dönemi

Árpád's statue at the Heroes' Square
Kahramanlar Meydanı’nda yer alan Árpád heykeli (Budapeşte)
Árpád's statue in Székelybere (Bereni, Romania)
Árpád'ın Székelybere'deki heykeli (Bereni, Romanya)
"The city of King Attila" (Aquincum, Budapest)
Aquincum kalıntıları - Gesta Hungarorum'da "Kral Attila'nın şehri" olarak geçer.[1]
Árpád's statue in Nagymegyer (Veľký Meder, Slovakia)
Árpád'ın Nagymegyer'deki heykeli (Veľký Meder, Slovakya)
Detail on the "Arrival of the Hungarians" (cyclorama)
Árpád'ın karısı - Arrival of the Hungarians tablosu, Árpád Feszty ve ark. (Ópusztaszer Ulusal Miras Parkı, Macaristan)

Árpád, tüm Macar vakanüvislere göre Macar kabilelerinin konfederasyonunun ilk başkanı olan Álmos'un oğludur.[2][3] Annesinin adı ve ailesi bilinmemektedir.[4] Tarihçi Gyula Kristó'ya göre, Árpád 845 civarında doğmuştur.[5] Adı, Türkçe kökenli olan ve Macarcada arpa için kullanılan árpa sözcüğünden türemiştir.[5]

Bizans İmparatoru Konstantin Porfirogennetos (r. 913-959), Macarların Árpád'dan önce "hiçbir zaman başka bir prense sahip olmadıklarını" belirtmekteyken bu durum, Árpád'ın babasının konumunu belirleyen Macar vakanüvislerin bilgileriyle zıtlık oluşturmaktadır.[6][7] Porfirogennetos'un anlatımına göre Hazar kağanı, Macar kabileleri üzerinde hükmünü güçlü tutmak amacıyla Macar kabilelerinin komutasının merkezileşmesini başlattı.[7][8] Kağan, Macarları yönetmesi için ilkin Levedi adında bir şefi atamak istedi.[9] Ancak Levedi bu teklifi kabul etmedi ve yerine Álmos veya Árpád'ın terfi ettirilmesi gerektiğini belirtti.[8] Kağan bu teklifle Macarlara yanaştı.[10] Macarlar, "bilgeliği ve tavsiyesi ve yiğitliği ve hükmetme yeteneğiyle oldukça takdir edildiği" için Árpád'ı babasına tercih ettiler.[6][8] Böylece Árpád, "Hazarların ... geleneğine göre prens" oldu.[6][10] Konstantin Porfirogennetos, Árpád'ı (Macaristan'a göndermede bulunarak) "Türkiye'nin büyük prensi" (Yunanca: ὁ μέγας Τουρκίας ἄρχων) olarak anmaktadır.[11][12][13]

Bizans imparatorunun Árpád'ın seçimine dair olan raporunun güvenilirliği modern tarihçiler tarafından tartışılmaktadır: örneğin, Victor Spinei, raporun "oldukça belirsiz ve az güvenilir" olduğunu belirtirken András Róna-Tas, raporun özünün güvenilir olduğunu yazmıştır.[8][14] Ayrıca Levedi'yi görevden vazgeçirmeye zorlayan Álmos'un Árpád'ın seçimini desteklediğini de eklemiştir. Róna-Tas'ın görüşüne göre Árpád'ın Levedi'nin yerine kutsal yönetici veya kende olarak geçmesi babasının Macarların gerçek lideri veya gyula pozisyonunu korumasına olanak tanımıştır.[14]

Macar fethine doğru

Árpád'ın hayatına dair en eski güvenilir kaynak Georgios Amartolos tarafından 10. yüzyılın başlarında yazılan belgedir.[5][15][16] Belgede Bizans İmparatoru Bilge Leon'un (r. 886–912) elçisi Nicetas Sclerus'u Macarlara 894 veya 895'te "hediye vermek" ve Bulgar İmparatorluğu'na karşı kışkırtmak için gönderdiğini yazmaktadır.[16] Sclerus, Aşağı Tuna'da Macarların iki liderleri Árpád ve Kurszán ile bir araya geldi.[16][17] Sclerus'un amacı gerçekleşti: Bir Macar ordusu kısa süre sonra Bulgaristan'a karşı Bizans gemileriyle Tuna'yı geçti.[17][18] Porfirogennetos metninin bir eklentisinde istilacı Macarların Árpád'ın oğlu Liüntika'nın emri altında olduğu belirtilmektedir.[17]

Árpád ve Kurszán'ın Sclerus ile yaptıkları görüşmelerde bulundukları konum tarihçiler tarafından tartışılmaktadır: Spinei, Árpád’ın gyula olduğunu ve Kurszán’ın kende olduğunu yazdı.[17] Kristó ise tam tersine Kurszán'ın gyula olduğunu ve Árpád'ın babası Álmos'un kende'yi temsil ettiğini söyledi.[16][19]

Macar ordusu Bulgarları yendi ancak Bulgarlar, Macarlara karşı Peçenekleri tuttu.[17][20] Bulgarlar ve Peçenekler eş zamanlı olarak 895 veya 896'da Pontus steplerinin batı bölgelerindeki Macar topraklarını işgal ettiler.[21] Peçeneklerin Macarların yaşadığı yerleri tahrip etmesiyle Macarlar, Pannonia Ovası'na doğru Karpatlar'dan geçerek yeni bir yurt aramak zorunda kaldılar.[22]

Chronicon Pictum'de Árpád'ın babası Álmos'un Transilvanya veya "Erdelw'de öldürüldüğü için Pannonia'ya girmediği" söylenmektedir.[2][23][24] Bu raporun güvenilirliğini kabul eden Engel, Kristó ve Molnár'a göre Álmos'un ölümü halkı etkileyen bir felaket durumunda Hazar hükümdarlarının kurban edilmesine benzer törensel bir cinayetti.[2][22][25] Bu görüşün aksine Róna-Tas'a göre Álmos'un cinayetiyle ilgili rapor "gerçek olayı yansıtsa bile mümkün olan tek açıklama, Árpád veya maiyetindeki birisinin" yaşlı prensi öldürmesidir.[23] Spinei, Chronicon Pictum'ın Álmos'un Transilvanya'daki cinayeti hakkındaki raporuna itiraz etmektedir ve nedeni olarak da Gesta Hungarorum'un konu hakkındaki tam tersi anlatımında Álmos'tan son olarak Macarların Ungvár (Uzhhorod, Ukrayna) kuşatması esnasında bahsetmesini göstermektedir.[26] Bu vakayinamede  Álmos'un bu vesileyle  Árpád'ı Macarların "lideri ve başı" olarak atadığını söylemektedir.[27][28]

Saltanatı 

Árpád'ın adı, 9. ve 10. yüzyılın başında Karpat Havzası'nın ana güçlerinden biri olan Doğu Frank Krallığı'nda yazılan bütün kaynaklarda "tamamen bilinmemektedir".[12] Annales Alamannici ve Annales Eisnidlenses'in de dahil olduğu bu kaynaklar, sadece bir başka Macar lideri olan Kurszán'dan söz etmektedir.[12] Kristó ve diğer tarihçilere göre, bu kaynaklar Árpád'ın öldürülen babasının yerine kutsal kende olarak geçerken Kurszán'ın Macar kuvvetlerine komuta eden bir gyula olması gerektiğini ileri sürmektedir.[12][29] Zıt bir teori öne süren Romen tarihçi Curta, Kurszán'ın kende olduğunu yazdı ve Kurszán'ın 902 veya 904'te Bavyeralılar tarafından öldürülmesiyle Árpád gyula olarak sadece onun yerine geçtiğini yazdı.[12][30]

Hemen hemen eş zamanlı kaynakların -örneğin Gesta Hungarorum ve Chronicon Pictum- aksine, olayların ardında yüzyıllar sonra yazılan Macar vakayinamelerinde Karpat Havzası'nın fethedilmesinde Árpád'ın önde gelen rolü vurgulanmaktadır.[2][31] Gesta Hungarorum ayrıca Árpád'ın askeri yeteneklerini ve cömertliğini vurgulamaktadır.[32] Bu vakayinamede aynı zamanda Yedi Macar aşiretinin başkanlarından biri olan Tétény'nin Árpád'ın Transilvanya'yı fethetmek için kendisine yetki vermesinden sonra "kendisi ve soyu için Transilvanya topraklarını" ele geçirdiğini yazmaktadır.[33][34]

Gesta Hungarorum, Árpád'ın "Macaristan'ın önde gelen erkekleri ve savaşçılarından bir yemin" aldığını ve "oğlu Prens Zoltán'ın prensliğe terfi ettirildiğini" söylemektedir.[35][36] Ancak, bu raporun güvenilirliği ve Gesta Hungarorum'daki büyük prenslerin listesi şüphelidir.[13] Örneğin, Konstantin Porfirogennetos'un 950 civarında De Administrando Imperio'yu tamamladığı dönemde hükmeden Fajsz'i görmezden gelmektedir.[37]

Ölümü

Árpád'ın ölüm tarihi tartışmalıdır. Gesta Hungarorum, 907'de öldüğünü bildirmektedir.[38][38] Ancak, Kristó, Árpád'ın aslında 900 veya daha sonraki bir dönemde öldüğünü belirtmektedir ve bunun sebebi olarak da Gesta'nın Macarların "toprak alma" tarihi olarak güncel tarih olan 895 civarı yerine 903'ü başlangıç tarihi yazmasını göstermektedir.[38] Gesta'nın Árpád'ın cenazesi hakkında raporu güvenilirse Árpád, yüzyıl sonra Budin yakınlarında kurulan Fehéregyháza adında bir köyde "Kral Attila şehrine taş bir menfezden akan küçük bir nehrin başına gömüldü."[35][38]

Mirası

Macarlar, yeni vatanlarına, Árpád yönetimindeki Karpatlar içinden ulaştılar.[36] Árpád, Gesta Hungarorum'un baş aktörüdür ve Gesta, "Macar toprağı"nın "neredeyse tüm unutulmaz olaylarını" kendisine bağlar.[39] Dahası, 1301'deki hanedanının erkek soyunun yok olmasına kadar Macaristan, tümü Árpád'dan gelen "tek bir prens soyu" tarafından yönetildi.[22] Árpád, Macarlar arasında honalapító veya "ülkemizin kurucusu" olarak bilinir.[36]

Ailesi

Porfirogennetos'a göre Árpád'ın "dört oğlu vardı: ilki Tarkatzous; ikincisi Ielech; üçüncüsü Ioutotzas; dördüncüsü Zaltas" idi.[13][36][40] Ayrıca Árpád'ın "Liuntikas" adında başka bir çocuğu olduğuna atıfta da bulunmaktayken Kristó, Liuntikas'ın (Liüntika) Tarkatzous'un (Tarhos) alternatif bir adı olduğunu yazdı.[36][41] Árpád'ın oğullarının annesinin adı ve ailesi bilinmemektedir.[42] Aşağıda Árpád'ın atalarını ve soyundan gelenleri 10. yüzyılın sonuna kadar sunan bir aile ağacı yer almaktadır:[42]

 
 
 
 
 
Ügyek
 
Eunedubelian
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Előd ya da Ügyek
 
Emese
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Álmos
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Árpád
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Liüntika*
 
Tarkatzus*
 
 
Jelek
 
Jutotzas
 
(bilinmiyor)
 
Zoltán
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Teveli
 
 
(bilinmiyor)
 
Ezelekh
 
Falitzi
 
Tas**
 
Taksony
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Termatzus
 
 
Kel Zerind
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Macaristan Kralları***
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Koppány

*Liutika ve Tarkatzus'un aynı kişi olduğu zannedilmektedir.
**Tas'in babası, Árpád'ın dört veya beş oğlundan biridir ama kim olduğu bilinmemektedir.
***Daha sonraki tüm büyük prensler ve Macaristan kralları Taksony'nin soyundan gelmiştir.

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

  1. ^ Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians, sayfa 8'deki 1. not
  2. ^ a b c d Engel 2001, s. 19.
  3. ^ Kristó & Makk 1996, ss. 11-12, 17, Appendix 1.
  4. ^ Kristó & Makk 1996, ss. 17, Appendix 1.
  5. ^ a b c Kristó & Makk 1996, s. 17.
  6. ^ a b c Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (ch. 38), s. 173.
  7. ^ a b Kristó 1996, ss. 160-161.
  8. ^ a b c d Spinei 2003, s. 33.
  9. ^ Spinei 2003, ss. 33, 40.
  10. ^ a b Kristó 1996, s. 160.
  11. ^ Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (ch. 40), ss. 178–179.
  12. ^ a b c d e Kristó 1996, s. 201.
  13. ^ a b c Engel 2001, s. 20.
  14. ^ a b Róna-Tas 1999, s. 330.
  15. ^ Róna-Tas 1999, ss. 54-55.
  16. ^ a b c d Kristó 1996, s. 183.
  17. ^ a b c d e Spinei 2003, s. 52.
  18. ^ Kristó 1996, ss. 183-184.
  19. ^ Kristó 1996, s. 186.
  20. ^ Curta 2006, s. 178.
  21. ^ Engel 2001, ss. 11-12.
  22. ^ a b c Molnár 2001, s. 13.
  23. ^ a b Róna-Tas 1999, s. 344.
  24. ^ The Hungarian Illuminated Chronicle (ch. 28), s. 98.
  25. ^ Kristó 1996, ss. 191-192.
  26. ^ Spinei 2009, s. 72.
  27. ^ Kristó & Makk 1996, s. 15.
  28. ^ Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (ch. 13), s. 37.
  29. ^ Molnár 2001, s. 201.
  30. ^ Curta 2006, s. 189.
  31. ^ Kristó & Makk 1996, s. 18.
  32. ^ Kristó & Makk 1996, s. 19.
  33. ^ Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (ch. 24), s. 59.
  34. ^ Madgearu 2005, ss. 91-92.
  35. ^ a b Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (ch. 52), s. 115.
  36. ^ a b c d e Kristó & Makk 1996, s. 21.
  37. ^ Engel 2001, ss. 19-20.
  38. ^ a b c d Kristó & Makk 1996, s. 20.
  39. ^ Madgearu 2005, s. 25.
  40. ^ Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (ch. 40), s. 179.
  41. ^ Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (ch. 40), s. 177.
  42. ^ a b Kristó & Makk 1996, s. Appendix 1.

Kaynakça

Birincil kaynaklar

  • Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (Düzenleyen, Çeviren ve Açıklayan: Martyn Rady ve László Veszprémy) (2010). In: Rady, Martyn; Veszprémy, László; Bak, János M. (2010); Anonymus and Master Roger; CEU Press; 978-963-9776-95-1.
  • Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (Yunanca metin Gyula Moravcsik tarafından düzenlendi, Romillyi J. H. Jenkins tarafından İngilizceye çevrildi) (1967). Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies. 0-88402-021-5.
  • The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Düzenleyen: Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing. 0-8008-4015-1.
  • The Taktika of Leo VI (Metin, çeviri ve yorum: George T. Dennis) (2010). Dumbarton Oaks. 978-0-88402-359-3.

İkincil kaynaklar

  • Curta, Florin (2006). Southeastern Europe in the Middle Ages, 500–1250. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-89452-4. 
  • Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers. ISBN 1-86064-061-3. 
  • Kristó, Gyula (1996). Hungarian History in the Ninth Century. Szegedi Középkorász Műhely. ISBN 1-4039-6929-9. 
  • Kristó, Gyula; Makk, Ferenc (1996). Az Árpád-ház uralkodói [Rulers of the House of Árpád] (Macarca). I.P.C. Könyvek. ISBN 963-7930-97-3. 
  • Madgearu, Alexandru (2005). The Romanians in the Anonymous Gesta Hungarorum: Truth and Fiction. Romanian Cultural Institute, Center for Transylvanian Studies. ISBN 973-7784-01-4. 
  • Molnár, Miklós (2001). A Concise History of Hungary. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-66736-4. 
  • Róna-Tas, András (1999). Hungarians and Europe in the Early Middle Ages: An Introduction to Early Hungarian History (Translated by Nicholas Bodoczky). CEU Press. ISBN 978-963-9116-48-1. 
  • Spinei, Victor (2003). The Great Migrations in the East and South East of Europe from the Ninth to the Thirteenth Century. Romanian Cultural Institute (Center for Transylvanian Studies) and Museum of Brăila Istros Publishing House. ISBN 973-85894-5-2. 
  • Spinei, Victor (2009). The Romanians and the Turkic Nomads North of the Danube Delta from the Tenth to the Mid-Thirteenth century. Koninklijke Brill NV. ISBN 978-90-04-17536-5. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Árpád ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
Árpád
Doğumu: c. 845 Ölümü: c. 907
Resmî unvanlar
Önce gelen:
Álmos		Büyük Macar Prensi
y. 895 – y. 907 		Sonra gelen:
Zoltán (?)

İlgili Araştırma Makaleleri

Kabarlar, 9. yüzyılda Hazarlar’dan ayrılarak Macar kabilelerine katılan Türk halkı.

<span class="mw-page-title-main">András Róna-Tas</span>

András Róna-Tas, Széchenyi ödüllü Macar dilbilimci, oryantalist, öğretim üyesi, Macar Bilimler Akademisi üyesi. Eski Macar Tarihi, Tibetistik, Türkoloji ve Mongolistik bilimlerinin ünlü araştırmacısı. Macarların Türk dili ve kültürü ile ilişkisinin araştırılmasına büyük katkısı oldu. 1990-1992 yılları arası József Attila Üniversitesi Rektörü.

<span class="mw-page-title-main">Ügyek</span>

Ügyek veya diğer adıyla Ugek, Álmos'un babası, ilk Macar Prensi'dir. Karısı Emese, rüyasında Tuğrul kuşunu görmüş ve Álmos doğmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Álmos</span>

Álmos veya Almoş (820-895), Macar kabilelerinin öncüsü, hükümdarı.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Prensliği</span> İlk resmi Macar Devleti

Macaristan Prensliği veya Macaristan Dükalığı, Karpat Havzası'nın 9. yüzyıldaki Macar fetihinin ardından 895-896 yılında kurulan, ilk belgelenmiş Macar devletidir. Árpád liderliğindeki bir kabile ittifakı oluşturan yarı göçebe bir halk olan Macarlar Karpatlar'ın doğusundaki eski beylikleri olan Etelköz'den gelmişlerdir. Ancak Macar komutanlarının yönettikleri bölgelerde yarı bağımsız şehir devletleri haline dönüşmesi üzerine Macaristan Prensliğinin askeri başarılarına rağmen gücü gittikçe azalmaya başlamıştır. Bu bölgeler ilerleyen dönemlerde yine Arpad hanedanlığından olan I.István yönetimi altında birleşmiştir. Yarı göçebe olarak yaşamakta olan Macar nüfusu bu dönemle beraber yerleşik yaşamı benimsemeye başlamıştır. I.István dönemine dek kabilelere ayrılan macar toplumu I.István ile beraber devletleşmeye yönelik adımlar atmaya başladı. Macaristan Prensliği böylelikle 1000 yılında I.István tarafından Macaristan Krallığı'nın kurulması üzerine son bulmuştur. Bu sebeptendir ki Macarlar için, 896 ve 1000 yılları arasındaki dönem beylik dönemi olarak kabul görmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Leon Rabduhos</span> Bizans aristokrat ve diplomat

Leon Rhabdouchos ya da Rhabduchus, Bizans aristokrat ve diplomat.

<span class="mw-page-title-main">Zoltán</span>

Zoltán veya Zolta, Gesta Hungarorum'da 907 yılı civarında babası Árpád'ın yerine geçen Macarların üçüncü büyük prensi olarak anılmaktadır. Diğer vakanüvislerin onu Macar yöneticiler arasında listelememesinden ötürü modern tarihçiler, Zoltán'ın egemenliğine dair bu raporu reddetmektedir fakat Zoltán tahta asla oturmasa bile Macaristan'da 955 yılı civarlarından sonra hüküm süren tüm hükümdarların Árpád Hanedanı'na bağlı olarak Zoltán'ın soyundan geldiğine dair görüş birliği vardır.

<span class="mw-page-title-main">I. István</span> Macarların son büyük prensi ve 1000 veya 1001den 1038deki ölümüne kadar Macaristanın ilk kralı

I. István veya Aziz István Macarların son büyük prensi ve 1000 veya 1001'den 1038'deki ölümüne kadar Macaristan'ın ilk Kralı. Doğum yılı belirsizdir, ancak hayatının birçok ayrıntısı, 975'te Esztergom'da veya daha sonra doğduğunu göstermektedir. Doğumunda kendisine pagan Vajk adı verildi. Vaftiz tarihi bilinmiyor. Büyük Prens Géza ve karısı Sarolt'un tek oğluydu. Her iki ebeveyni de vaftiz edilmiş olmasına rağmen, István ailesinin dindar Hristiyan olan ilk üyesi oldu. Ottonya Hanedanının bir parçası olan Bavyeralı Gisela ile evlendi.

<span class="mw-page-title-main">Bulgar-Sırp Savaşı (839-842)</span>

Bulgar-Sırp Savaşı (839-842) Birinci Bulgar İmparatorluğu ile Sırbistan Prensliği arasında gerçekleşen çatışmadır. Bulgar-Sırp Savaşları'nın ilkidir.

<span class="mw-page-title-main">Macar Kabileleri</span>

Macar kabileleri veya Macar boyları, Ural Dağları bölgesinden gelen bu klanlar 9. yüzyılın sonlarında Karpat Havzası'nı işgal edene ve ardından Macaristan Prensliği'ni kurana kadar, Macarların yaşadığı temel siyasi birimlerdi.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Krallığı (1000-1301)</span> Eski Orta Avrupa Monarşisi (1000-1301)

Macaristan Krallığı, Orta Avrupa'da Macarların Büyük Prensi I. István'ın 1000 veya 1001 yılında kral olarak taç giymesiyle ortaya çıktı. Merkezi otoriteyi güçlendirdi ve tebaasını Hristiyanlığı kabul etmeye zorladı. Tüm yazılı kaynaklar, süreçte yalnızca Alman ve İtalyan şövalyeleri ve din adamlarının oynadığı rolü vurgulasa da, Macarca tarım, din ve devlet sözlüğünün önemli bir kısmı Slav dillerinden alınmıştır. Kutsal Roma imparatorlarının Macaristan üzerindeki yetkilerini genişletme girişimlerinin yanı sıra iç savaşlar ve pagan ayaklanmaları, yeni monarşiyi tehlikeye attı. Monarşi, I. Ladislaus ve Coloman dönemlerinde istikrar kazandı. Bu yöneticiler, yerel nüfusun bir kısmının desteğiyle Hırvatistan ve Dalmaçya'yı işgal etti. Her iki bölge de özerk konumlarını korudu. Ladislaus ve Coloman'ın halefleri - özellikle II. Béla, III. Béla, II. András ve IV. Béla - Balkan Yarımadası'na ve Karpatlar'ın doğusundaki topraklara yönelik bu genişleme politikasını sürdürerek, krallıklarını Orta Çağ Avrupa'nın en büyük güçlerinden birine dönüştürdüler.

<span class="mw-page-title-main">II. Béla</span> Macaristan kralı (1108-1141)

II. Béla, , 1131'den itibaren Macaristan ve Hırvatistan Kralıdır. İsyancı babası Álmos ile birlikte Álmos'un kardeşi Macaristan Kralı Coloman'ın emriyle gözleri kör edildi. Béla, Coloman'ın oğlu II. István döneminde manastırlarda büyüdü. Çocuksuz kral II. István, Béla'yı Helena ile evlendirdi. II. Béla'nın hükümdarlığı boyunca Helena kocasının eş yöneticisi olacak görev yaptı.

Yula, Müslüman ve Bizans kaynaklarına göre 9. ve 10. yüzyıllarda Macar kabile federasyonunun liderlerinden birinin ve sıralamada ikinci olanın ünvanıydı. En eski Macar kaynaklarında ünvan adı yalnızca kişisel ad olarak kaydedilir.

<span class="mw-page-title-main">Levedi</span>

Levedi veya Lebed, Levedias, Lebedias ve Lebedi Macarların bilinen ilk lideri olan bir Macar reisiydi.

<span class="mw-page-title-main">IV. Ladislaus</span> Macaristan Kralı (1262-1290)

IV. Ladislaus, Kuman Ladislaus olarak da bilinir, 1272'den 1290'a kadar Macaristan ve Hırvatistan Kralıydı. Annesi Elizabeth, Macaristan'a yerleşmiş pagan Kumanlardan bir reisin kızıydı. Yedi yaşındayken Sicilya Kralı I. Charles'ın kızı Elisabeth ile evlendi. Asi bir lord olan Joachim Gutkeled onu kaçırıp hapse attığında, Ladislaus henüz 9 yaşındaydı.

<span class="mw-page-title-main">III. András</span> 1290 ile 1301 arasında Macaristan ve Hırvatistan Kralı

Venedikli III. András, 1290 ile 1301 yılları arasında Macaristan ve Hırvatistan Kralıydı. Babası, István, Macaristan Kralı II. András'ın] ölümünden sonra doğan oğluydu, ancak István'ın ağabeyleri onu bir piç olarak görüyordu. András Venedik'te büyüdü ve Macaristan'a ilk kez 1278'de asi baron Ivan Kőszegi'nin daveti üzerine geldi. Kőszegi, András'ı IV. Ladislaus'a karşı oynamaya çalıştı, ancak komplo çöktü ve András Venedik'e döndü.

<span class="mw-page-title-main">II. Géza</span> Macaristan ve Hırvatistan Kralı (1130-1162)

II. Géza, 1141'den 1162'ye kadar Macaristan ve Hırvatistan Kralıydı. Kör Béla ve eşi Sırbistanlı Helena'nın en büyük oğluydu. Babası öldüğünde Géza henüz çocuktu ve annesi ve erkek kardeşi Beloš'un vesayeti altında ülkeyi yönetmeye başladı. Tahtın taliplisi Boris Kalamanos, Kör Béla'nın hükümdarlığı sırasında Macaristan'ı ele geçirmiş ve 1146'nın başlarında Alman paralı askerlerinin yardımıyla Pressburg'u geçici olarak ele geçirdi. Misilleme olarak aynı yıl reşit olan Géza, Avusturya'yı işgal etti ve Fischa Muharebesi'nde Avusturya Uçbeyi Heinrich Jasomirgott'u bozguna uğratmıştır.

<span class="mw-page-title-main">III. István</span>

III. István, 1162 ile 1172 yılları arasında Macaristan ve Hırvatistan Kralıydı. Babası II. Géza'nın ölümünden kısa bir süre sonra, 1162 yılının Haziran ayı başlarında kral olarak taç giydi. Ancak Bizans İmparatorluğu'nun sarayına katılan iki amcası Ladislaus ve István, onun taht hakkına itiraz etti. Bizans İmparatoru I. Manuil, taç giyme töreninden yalnızca altı hafta sonra Macaristan'a bir sefer düzenleyerek Macar lordlarını Ladislaus'un yönetimini kabul etmeye zorladı. István, Avusturya'ya sığındı, ancak geri döndü ve Pressburg'u ele geçirdi. 14 Ocak 1163'te ölen Ladislaus'un yerine István'ın küçük amcası ve adaşı IV. István geçti, ancak yönetimi pek popüler değildi. Genç István, 19 Haziran 1163'te amcasını mağlup etti ve onu Macaristan'dan kovdu.

<span class="mw-page-title-main">Emerik</span> Macar kralı (1174-1204)

Emerik, aynı zamanda Henry veya Imre olarak da bilinir, 1196 ile 1204 yılları arasında Macaristan ve Hırvatistan Kralıydı. 1184 yılında babası Macaristan Kralı III. Béla, kral olarak taç giymesini emretti ve 1195 civarında onu Hırvatistan ve Dalmaçya'nın hükümdarı olarak atadı. Emerik, babasının ölümünden sonra tahta çıktı. Saltanatının ilk dört yılında, Emerik'i kendisini Hırvatistan ve Dalmaçya'nın hükümdarı yapmaya zorlayan asi kardeşi András ile savaştı.

<span class="mw-page-title-main">III. Ladislaus</span> Macaristan kralı (1199-1205)

III. Ladislaus, 1204 ile 1205 yılları arasında Macaristan ve Hırvatistan Kralıdır. Kral Emerik'in tek çocuğudur. Ladislaus, küçük oğlunun verasetini güvence altına almak isteyen hasta babasının emriyle kral olarak taç giydi. Ölen kral, kardeşi András'u Ladislaus'un küçük olduğu dönem için naip yaptı. Ancak Dük András çocuğun çıkarlarını göz ardı etti. Sonuç olarak, Ladislaus'un annesi Aragonlu Konstanz, Ladislaus'u da yanına alarak Avusturya'ya kaçtı. Ladislaus beklenmedik bir şekilde Viyana'da öldü.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.